อ่านแล้วจะไม่กลัว...อีกต่อไป

[กระทู้HOW-To สร้างเสริมอินเนอร์ที่ดี] แต่นี้ต่อไป พวกเรา จะไม่ต้องกลัว บีเอ กันแล้วจ้า

เห็นช่วงที่ผ่านมานี้ แต่ละคน เจอปัญหา กับบีเอ
ทั้งหลายแหล่หลายยี่ห้อ คงไม่ต้องยกตัวอย่างนะคับ แล้วคือได้อ่าน คอลัมน์นี้ POP เขียนโดย " เจ๊เฮลล์" (ดูชื่อนางซะก่อน)
ปากกล้า เธอนะนำ คนที่เกรงกลัว บีเอ หรือ
คนที่โดน ยัยบีเอ เม้งแตกใส่ ให้สร้างอินเนอร์(ที่เค้าว่า)ดีๆ นั้น ว่ายังไงมาอ่านกันเลย .......

ปล1. บอกไว้ก่อนนะคับ ว่าเราไม่ได้มีจิตใจที่ดูถูก อาชีพบีเอ(กลัวโดนด่าทีหลังน่ะ อิอิ )
ปล2 อาจจะเดจาวูเป่าไม่รู้นะคับ เพราะหนังสือเขียนไว้นานแล้ว
ปล.3 นึกภาพตามไปด้วย จะสร้างอัด-ทะ-รด ในการอ่าน ให้ฮาแตกยิ่งขึ้น

พร้อม รึยัง พร้อมรึยัง ลุย!!!!!

“ปัญหาของน้องเปนปัญหาที่ผู้หญิง ส่วนใหญ่ประสบนั่นแหละ
พนักงานขายเครื่องสำอางหรือที่เรียกว่าบีเอนี้ หน้าที่ของพวกเธอคือขายของค่ะ
ไม่ใช้มายืนแต่งหน้าจัดทำหน้าเริ่ดๆ เชิ่ดๆ ไปวันๆ ไม่อย่างนั้นสิ้นเดือนก็จะไม่ได้ค่าคอมมิชชั่น"

"ส่วนอาการกลัวแม่บีเอเหล่านี้ จะกลัวทำไมล่ะคะ
พวกเธอก้อไม่ได้มีอะไรวิเศษ วิโสไปกว่าน้องเลย
ตลอดวันพวกหล่อนๆ ยืนเก๊กหน้าสวยทำเริ่ดๆ เชิ่ดๆ อยู่หลังเคาน์เทอร์เครื่องสำอาง ที่ตกแต่งอย่างหรูหรา
แต่พอเลิกงาน บีเอพวกนี้ จะหมดฟอร์มเริ่ดเชิ่ด หยิ่งไปจนหมดสิ้น
เพราะต้องเดินเรียงแถวไปตอกบัตร จากนั้นก้อเดินง่อยๆ ไปยืนรอรถเมล์
(ในขณะที่น้องซื้อของเสร็จแล้ว ก้อขึ้นรถเกํงขับกลับบ้าน)
พอขึ้นรถเมล์ แม่บีเอสุดสวยของเราก้อยืนชูจั๊กะแร้ โหนราวอย่างกะชะนีโหนกิ่งไม้
สวยเริ่ดแค่ไหน มายืนโหนรถเมล์ ถูกเบียดกระเด้งหน้า กระแทกหลังอย่างนี้ ก็จะหายซ่าไปเยอะ
พอลงจากรถเมล์ หน้าสาวบีเอก้อจะมันย่อง ผมเผอยุ่ง เสื้อก้อจะยับๆ หน่อย ถุงน่องร่น
จากนั้นเธอก็จะแวะหน้าปากซอย ซื้อข้าวแกงกลับไปกิน
อาทิ น้ำพริกกะปิ ต้มจับฉ่าย ไก่ผัดขิง ตำซั่ว ตับไก่ย่าง หรือบางวันก็มีน้ำเต้าหู้ และมะม่วงดองแถมมาด้วย
เสร็จแล้ว พวกหล่อนก็จะต้องนั่งมอไซค์รับจ้าง หรือไม่ก็ต้องนั่งรถป๊อกๆ ต่อ เข้าไปในซอยอันแสนลึกและเปลี่ยว
"กลับถึงห้องเช่าที่ขนาดไม่น่าจะใหญ่ไปกว่า ห้องน้ำที่บ้านหนูนัก
เธอก็จะสาละวนเปิดปากถุงแกงมือไม้สั่นเทาด้วยความหิวซ่ก เทกับข้าว
กับปลาลงในจานพลาสติก แล้วนั่งขัดสมาธิกินข้าวเย็น
ไปพร้อมๆกับดูละครเรื่องเรือนไม้สีเบจ หรือ (ใส่ชื่อละครน้ำเน่าไรก้อได้ตามใจคุณ)
ไม่ได้หรูดูเอชบีโออย่างน้อง กินข้าวเสร็จ ล้างจานแล้วเอาคว่ำไว้ที่ตะแกรงพลาสติกสีแดงที่เธอซื้อจากโลตัส
เธอก็เข้าห้องน้ำล้างหน้าล้างตาพอล้างเครื่องสำอาง ที่ตกแต่งกันอย่างสุดตรีนนั้นออก
แม่บีเอพวกนี้ก็จะหน้าจืดๆเหลอๆหลาๆ มีรอยสิวเป็นหลุมเป็นบ่อ รูขุมขนกว้าง

จากนั้นเธอก็จะถอดกางเกงใน แช่ไว้ในกาละมัง อาบน้ำอาบท่า แล้วใส่ชุดนอนลายการ์ตูนสีชมพู
ออกมานั่งๆนอนๆ ดูละครน้ำเน่าจนผล็อยหลับไป "

"ทีนี้เห็นหรือยังล่ะว่า แม่พวกบีเอสุดหรู ที่น้องกลัวนักกลัวหนา
ก็เปนคนธรรมดาๆ อย่างเราๆ ท่านๆ หาเช้ากินค่ำกันทั้งนั้น แหละ
ไม่ได้เปนนางฟ้าหรือหญิงสูงศักดิ์มาจากไหน ทีนี้ เวลาไปซื้อเครื่องสำอาง
ถ้าเกิดกลัวเกร็งแม่พวกบีเอขึ้นมา ก็ให้นึกถึง ที่เจ๊บรรยายไว้นั่นแหละ จะช่วยได้เยอะ
ระวังอย่าไปเผลอ หัวเราะกิ๊กกั๊ก ออกมาต่อหน้าแม่บีเอเข้าให้ก็แล้วกัน”


“โดนตบเจ๊ไม่เกี่ยวนะ”

ปล. ขออภัยสำหรับ BA ทุกท่านที่รักในงานบริการ และบริการลูกค้าด้วยความจริงใจไว้ ณ. ที่นี้นะคะ ขอความข้างต้นเราคิดว่าผู้เขียนสื่อให้เห็นถึง BA บางคนเท่านั้น.......