ขอคำปรึกษาค่ะ เพิ่งโดนแฟนบอกเลิก ยังทำใจไม่ได้เลย T^T

         
           
             เมื่อวานนี้เราเพิ่งโดนแฟนที่คบกันมา 2 ปี บอกเลิกค่ะ เสียใจมากมาย T^T และเรายังไม่เข้าใจในเหตุผลบางอย่างที่เขาบอกเลิก ไม่รู้จะบอกใคร เลยอยากระบายให้เพื่อนๆ ฟัง และขอคำปรึกษาด้วยค่ะ


            หลังๆ มานี้เรารู้มาว่าแฟนเราเค้ามีความเครียดหลายอย่าง ทั้งเรื่องงาน เรื่องครอบครัว และ ความรัก ซึ่งเราเป็นห่วง คอยถามตลอด ซึ่งเขาเองก็ไม่เคยตอบอะไรเราเลยค่ะ พยายามเลี่ยงพูดเรื่องอื่นๆ แทน จนเมื่อวานเขาคงทนไม่ไหว จนถึงขนาดร้องไห้พูดกับเราค่ะ เขาขอลดสถานะกับเราจาก "แฟน" เหลือแค่ "เพื่อนคนหนึ่ง" เนื่องจากเค้าบอกว่าตอนนี้กำลังโดนกดดันจากที่บ้านมาก

 
             เรื่องแรกนะคะ เพราะพ่อกับแม่ของแฟน อยากให้แฟนเรามุ่งเรื่องการทำงานส่งเสียครอบครัว ซึ่งความจริงแล้วแฟนเราก็มีพี่สาว 1 คนนะคะ แต่ยังไม่สามารถดูแลพวกท่านได้ แฟนเราจึงเป็นลูกชายคนเดียวที่ท่านหวังจะพึ่งพา
 
 
             และเรื่องที่สองคือ พวกท่านอยากให้แฟนเรา กลับไปคบกับแฟนเก่าที่เป็นนักเรียนนอกที่เคยคบกันมานานหลายปี เผื่อมีโอกาสแต่งงานกันในอนาคต เพราะท่านคิดว่าเหมาะสมกันค่ะ บอกตรงๆ ว่าเราค่อนข้างตกใจ เสียใจ ทำอะไรไม่ถูก พยายามถามถึงเหตุผล จนได้ข้อสรุปอยู่ 2 เรื่องใหญ่ๆ ค่ะ
 
 
               1. แฟนไม่เคยพาเราไปพบครอบครัวของเค้า หรือ ได้พูดคุยอะไรกันเลยค่ะ ซึ่งเราพยายามเข้าหาผู้ใหญ่แล้วนะคะ ซื้อของหรือขนมไปฝาก ถามไถ่สารทุกข์สุขดิบผ่านแฟนตลอด แต่แฟนเราบอกว่ารออีกสักระยะ อย่างน้อยก็ให้เรียนจบก่อน หรือมีงานทำ เพราะที่บ้านค่อนข้างเข้มงวดเรื่องการมีแฟนค่ะ (ตอนนี้เรากำลังเรียนอยู่ปี 4 ค่ะ กำลังจะจบอีกไม่กี่เดือน)
 
                2. ตลอดเวลาที่คบกันมา 2 ปี เราเข้าใจมาตลอด ว่าแฟนเราบอกทางครอบครัวแล้วว่าตอนนี้กำลังคบกับเราอยู่ จนเมื่อวานนี้แฟนมาสารภาพว่าไม่เคยบอกเรื่องเรากับทางบ้านเลย เหมือนเราเป็นใครก็ไม่รู้ ไม่เคยมีตัวตนอยู่จริงๆ (แต่การคบกัน ครอบครัวเรา เพื่อนๆ ของแฟนเราหรือเพื่อนเราเองรับรู้กันหมดนะคะ) เวลาที่บ้านถาม แฟนของเราจะบอกว่าไม่ได้คุยกับใครใหม่ ถึงแม้เลิกกันไปนานแล้ว แต่ก็ยังคุยกับคนเดิมอยู่ ซึ่งแฟนให้เหตุผลว่า ที่ต้องพูดไปแบบนั้นเพราะไม่อยากทำให้พวกท่านไม่สบายใจค่ะ เพราะท่านชอบแฟนเก่าของแฟนเรามากเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว
 
 
                 ซึ่งจริงๆ แล้ว สาเหตุของการเลิกที่เราทราบมาก็ไม่ใช่สิ่งที่ดีเท่าไหร่ เพราะแฟนเก่าของแฟนเราดันไปมีอะไรกับเพื่อนสนิทของแฟนเราอีกที แน่นอนค่ะ พอจับได้ก็ต้องเลิกกันอยู่แล้ว (>.<) เรื่องนี้ช่วงแรกๆ แฟนเราโกรธมาก จนถึงขั้นเกลียดนะคะ แต่พอเวลาผ่านไป คงเพราะด้วยความผูกพันที่คบกันมานานด้วย แฟนเราจึงให้อภัยเขา และคบเป็นเพื่อนอีกคนหนึ่งค่ะ แต่เรื่องนี้รู้กันเฉพาะในกลุ่มเพื่อนสนิทๆ ไม่กี่คนเท่านั้น และทางบ้านของแฟนเราไม่เคยทราบเรื่องนี้เลย ท่านจึงยังรัก ยังเอ็นดูเหมือนเดิม เหมือนลูกสาวอีกคน อีกทั้งแฟนเราไม่เคยพูดถึงแฟนเก่าของเค้าในทางไม่ดีเลย
 
 
                    สุดท้ายเราถามแฟนเราตรงๆ ค่ะ ว่าจริงๆ แล้วที่เราต้องเลิกกัน สาเหตุมาจากอะไร? (เรา 2 คนไม่เคยทะเลาะหรือมีปัญหาใหญ่โต อย่างมากก็แค่เรื่องงอนเล็กๆ น้อยๆ ตามประสาแฟนค่ะ) แฟนก็บอกว่าการตัดสินใจ 80% มาจากครอบครัว อีก 20% คือ ถึงแม้เขาจะไม่ได้รักแบบแฟนแล้ว แต่ก็ยังลืมแฟนเก่าไม่ได้ เราก็ทราบมาตลอดนะคะ ว่าเขายังติดต่อกัน แฟนเราบอกว่าทุกวันนี้คุยกันแบบเพื่อน ไม่ได้คิดอะไร เราก็เข้าใจ ไว้ใจแฟนมาตลอด พอมาเจอความจริงจึงรู้สึกผิดหวังมาก ซึ่งเราก็ยอมรับค่ะ ว่าความรู้สึกข้างในของเรา เสียใจกับเรื่องนี้มาก ถึงแม้แฟนจะบอกว่าทุกอย่างที่ทำลงไป ทำเพื่อเราทั้งหมด เพราะไม่อยากให้เราต้องมารับรู้เรื่องแบบนี้ (เหตุผลคือ แฟนบอกว่ายากเหลือเกินที่ครอบครัวเขาจะเปิดรับเราได้ตอนนี้ เพราะเขาฝังใจกับคนเดิมมาโดยตลอด) แต่แฟนก็ยังอยากให้เราอยู่ต่อในฐานะเพื่อนสนิทคนหนึ่ง เพราะเขาทำใจไม่ได้ที่เราจะหายไปจากชีวิตเขา และยังพูดเสมอว่ารักเราเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยน แต่ที่ทำแบบนี้ลงไปเพราะความจำเป็นที่เขาเลือกไม่ได้ (นิสัยแฟนเราเป็นคนรักครอบครัวมากค่ะ แล้วก็ใช้ชีวิตอยู่ในกรอบระเบียบมาตลอด)
 

                      เราควรทำยังไงต่อไปดีคะ? ควรจะตัดใจแล้วเดินออกไปตั้งแต่ตอนนี้ หรือ อยู่เป็นเพื่อนเขาต่อไปดี .. เรายอมรับค่ะ ว่าเรายังรักเขาแบบแฟน คงเปลี่ยนเป็นเพื่อนตอนนี้ไม่ไหว.. เราก็เสียใจ รู้สึกเจ็บ.. ยิ่งเวลาแฟนพูดว่า เราเป็นคนดีมาก ตลอดเวลาที่คบกันเรายอมเสียสละ ทำอะไรหลายอย่างให้เขามาโดยตลอด แล้วที่เสียใจหนักลงไปอีก คือก่อนวันบอกเลิก 1 วัน เรามารับรู้ว่าแฟนเราเพิ่งไปทานข้าว ดูหนังกับแฟนเก่าเค้ามาค่ะ เราบอกตรงๆ เลยนะคะว่าตั้งแต่เมื่อวาน เราไม่รู้จะพูดอะไรกับแฟนเราดีเลย เรานึกคำไม่ออกจริงๆ
 
                     
                     ขอบคุณเพื่อนๆ ทุกคนที่รับฟังนะคะ และขอโทษด้วยค่ะที่พิมพ์ยาวไปหน่อย คือเราไม่รู้จะเรียบเรียงเป็นคำพูด หรือ บอกเล่าให้ใครสักคนฟังได้เลยค่ะ ตั้งแต่เมื่อวานเรากินไม่ได้ นอนไม่หลับ คิดแต่เรื่องพวกนี้อยู่ในหัวตลอด รู้สึกแย่มากจริงๆ T^T


 

Discussion (29)

สู้ๆๆๆนะคะเป็นกำลังใจให้

คุณต้องเจอใครสักคนที่เข้าใจและรักคุณมากกว่านี้แน่นอนค่ะ

ให้กำลังใจตัวเองแล้วก้าวต่อไปนะคะ 

เอาจริงๆเลยน้า ถ้าแฟนคุณตามใจพ่อแม่แบบนี้ สำหรับเรา เค้ายังไม่เป็นผู้ใหญ่พอค่ะ

จะคบกับใครต้องมาตามใจพ่อแม่เนี้ยะ ต่อไปอนาคตจะเป็นยังไง.. ดูเป็นลูกแหง่ยังไงไม่รู้

เป็นเราเราไม่โอเลยค่ะ เสียใจตอนนี้ เจ็บทีเดียวดีกว่า

แค่2ปี พ่อแม่เค้าไม่รู้จักเราเลยก็เกินพอละค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ กลับมารักตัวเอง รักพ่อรักแม่เราดีกว่าค่ะ 

เป็นเรา เราก็ตัดใจค่ะ เฝสตัวออกมา เราเคยเจอแม่แฟนแบบนี้ อยากให้ลูกแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่น ทั้งที่มีแต่ฐานะที่เหลือก็ไม่ได้มีดีอะไร  แต่แม่แฟนเก่าเราไม่รู้  สุดท้ายเราก็ไม่ไหวค่ะ เฝสตัวออกมาดีกว่า ตัดขาดทุกอย่างทุกการติดต่อ อโหสิให้เค้าไปค่ะถือซะว่าทำบุญด้วยกันมาแค่นี้ แล้วไปหาทางใหม่ที่ดี พิสูจน์ตัวเองให้เค้าเสียดายเล่นค่ะ  อาจฟังดูยาก แต่ทำได้จริงค่ะอยู่ที่ใจล้วนๆเราเห็นใจนะคะ สถานการณ์แบบนี้มันเหมือนมืดแปดด้าน เพราะเราไม่ยอมมองทางออกอื่น   ขอบอกว่าตัดใจได้แล้วจะเจ็บทีเดียวแล้วสุขยาวค่ะ

" ถึงแม้เขาจะไม่ได้รักแบบแฟนแล้ว แต่ก็ยังลืมแฟนเก่าไม่ได้ เราก็ทราบมาตลอดนะคะ ว่าเขายังติดต่อกัน แฟนเราบอกว่าทุกวันนี้คุยกันแบบเพื่อน"

 

ประโยคนี้ เราก็เจอค่ะ เป๊ะๆเลย เจ็บมาก เราไว้ใจมากๆ เหมือน จขกท ค่ะ ให้เค้าคุยกัน

แต่รู้ไหม เราจับโกหกเค้าได้ตอนหลังว่าเค้าแอบนัดเจอกัน (แต่บอกกับเราว่าไปหาเพื่อน)

โอ๊ย เจอมาเยอะ เจ็บมาเยอะค่ะ ช โกหกเก่งมากๆนะ

 

เลิกค่ะ จบค่ะ เรามีค่ามากกว่า ช โลเลแบบนี้

 

รักตัวเอง รักแม่ดีทีุ่สุดค่ะ

สู้ๆนะ สักวัน ต้องเจอคนที่ดีกว่า อดทนค่ะ เราต้องแกร่ง ไม่มีใครจะทำร้ายเราได้ 

ก็แค่ ช ชั่วๆคนนึง แค่นี้ไม่ทำให้ชีวิตสะเทือนค่ะ 

 

(อาจจะแรงไปหน่อย แต่คิดถึงเรื่องแฟนเก่าเราแล้วมันจี๊ดดดดดด)

ตัดใจไม่ใช่เรื่องง่ายแต่ก็ไม่ยากเกินกว่าที่คุณจะทำค่ะ

 

สู้ๆ นะคะ เราเป็นกำลังใจให้