บอกรักเพื่อนสนิทไปแล้ว T_T ผลที่ได้คือ...

 บอกรักเพื่อนสนิทที่เป็นผู้หญิง (เค้าเหมือนทอม แต่จริงๆไม่ใช่ เรางี่เง่าคิดไปเอง = =) ไปเมื่อวันก่อนเองค่ะ บอกแบบไม่ตั้งใจจะบอก
เรื่องของเรื่องคือ เราเขียนไดอารี่ถึงเค้าทุกวัน แล้วเมื่อวานเค้ามานอนที่ห้องเรา เค้าเห็น เค้าก็หยิบมาดู เค้ายังไม่ทันเห็นข้อความข้างในสมุดนะคะ เราคว้าสมุดมาไว้ก่อน แล้วเค้าก็ถามว่ามีความลับอะไรนักหนา เราก็บอกว่าไม่มี ถึงมีมันก็ความลับของเรา เค้าไม่มีสิทธิ์รู้ เค้าก็พยายามยื้อแย่งเพื่อจะรู้ให้ได้ เราเลยบอกๆไปว่า เราเขียนถึงคนๆนึงที่เราแอบชอบซึ่งเป็นผู้หญิง นั่นทำให้เค้ายิ่งอยากจะรู้ ทะเลาะกันเรื่องสมุดนานมากค่ะ เป็นชั่วโมงๆ คือเค้าจะรู้ให้ได้ แต่เราไม่ให้เค้ารู้ จนสุดท้ายเราทนไม่ไหว เราเลยบอกเค้าไปว่า คนที่เราเขียนถึงก็คือเค้านั่นแหละ เค้าก็อึ้งๆไปพักนึงค่ะ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร เราก็เลยไปอาบน้ำทำธุระส่วนตัวเพราะเดี๋ยวจะต้องออกไปกินข้าวกัน

พออยู่ร้านอาหาร เค้าก็ตีแขนเราใหญ่เลย พูดประมาณว่าทำไมทำกับเค้าแบบนี้ เราก็ไม่พูดอะไรค่ะ เราก็เงียบๆนิ่งๆไปพักใหญ่ กินข้าวไม่อร่อยเลย แล้วซักพักเค้าก็เข้ามาเล่นมากอดเราเหมือนเดิม ทำเหมือนเดิมทุกอย่าง เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น คืนนี้ก็ผ่านพ้นไปด้วยดีค่ะ นอนด้วยกัน เราอึดอัดมาก แต่เค้าก็นอนกอดเราเหมือนเดิม เหมือนลืมไปเลยว่าเราเพิ่งบอกชอบเค้า

พอเช้าอีกวัน ไปเดินห้างด้วยกัน เค้าดันทำตัวเหมือนห่างๆ เราก็ไม่ได้พูดได้คุยอะไรกันนะคะ ต่างคนต่างเดินซื้อของใช้จำเป็นของใครของมัน หลังจากนั้นก็ไปดูหนังด้วยกัน พอดูหนังเสร็จก็มานั่งแบล็กแคนยอนด้วยกัน เราทนไม่ไหวที่เค้าเงียบ เราก็เลยถามเค้าว่า "มึงโอเคป้ะเนี่ยะ? อึดอัดมั้ย?" เค้าก็บอกว่าอึดอัด เราก็เลยบอกว่าจะให้ห่างกันก็ได้ เท่านั้นแหละค่ะเค้าก็โวยวายหาว่าเรางี่เง่า ทำไมต้องห่างกันไปด้วย ทำไมชอบทำให้เค้ารู้สึกแย่ เค้าบอกว่าทำไมไม่เก็บความลับไว้ต่อไป ทำไมต้องรีบบอกให้เค้ารู้ เราคิดในใจว่าเราไม่ได้อยากให้เค้ารู้เล้ยยยยยยย เค้าต่างหากที่ยื้อแย่งดึงดันจะรู้เอง เราพยายามที่สุดแล้วที่จะเก็บไว้ วันนี้เค้าดูหงุดหงิดๆใส่เราค่ะ เป็นทั้งวัน ทั้งๆที่เมื่อวานเราขึ้นสเตตัสบนเฟสบุ๊คประมาณว่าไม่น่าบอกเลยอะไรแบบนี้ เค้าก็ยังแซวอยู่ว่า "ไม่น่าบอกเรื่องอะไรเหรอจ๊ะ" เราก็ดีใจนิดๆนะว่าเค้าอาจจะมองว่ามันเป็นเรื่องน่ารักๆ แต่พอมาวันนี้ เราเริ่มจะรู้สึกแย่จริงๆแล้วว่าเค้าอาจจะกำลังเปลี่ยนไป เขาทำตัวน่างงมากๆ = =

แล้วตอนเย็นวันนี้ค่ะ เราก็ไปทำกิจกรรมในมหา'ลัยด้วยกัน เค้าก็มาเล่นกับเราปกติอีกแล้ว เราก็งง งงเข้าไปใหญ่ เราแบบ จะเอาไงกับกูวะ จะดีหรือจะร้าย เอาให้แน่ๆ - -'' แล้วผ่านไปซักพัก เค้าก็ถามเราว่า เค้าเหมือนทอมตรงไหนเหรอ? เราก็ไม่ได้ตอบอะไร พอไม่ตอบเค้าก็หงุดหงิดใส่เรา เราทำไรนิดไรหน่อย เค้าก็ไม่พอใจ - - ไม่ว่าจะเรื่องเล็กหรือใหญ่ เค้าก็จะว่าเราตลอด แต่ว่าๆไป เดี๋ยวก็กลับมาเล่นกับเรา พอเรานิ่งก็หาว่าเราหาเรื่องจะดราม่า โอยยย เค้าจะรู้บ้างไหมเนี่ยว่าเราน่ะอึดอัดที่เค้าทำกับเราแบบนี้ = =

ปล. เค้าบอกว่าเค้าไม่ใช่ทอม เค้าชอบผู้ชายคนนึงมาตั้งนานแล้ว เราไม่ได้เสียใจเรื่องนี้ค่ะ เรารู้ว่าเค้าไม่ใช่ทอมแต่แรกแล้ว เพราะที่เราชอบเค้าก็ไม่ใช่เพราะเค้าบุคลิกเหมือนทอมหรืออะไร ชอบที่เค้าเป็นเค้า และเราก็รู้ว่าเรากับเค้าไม่มีวันจะรักกันแบบคู่รักทอมดี้ทั่วไปได้ คงเป็นได้แค่เพื่อน เราคิดอย่างนี้มาตลอด เราถึงอยากจะเก็บความลับนี้ไปตลอดชีวิต แต่เค้าดันมารู้ซะแล้ว... เราเสียใจมากจริงๆ T__T เรายังไม่พร้อมเลยยยยยย ซักนิดดด


ถ้าเป็นสาวๆ เป็นเรา จะทำอย่างไรกับเหตุการณ์นี้ดีคะ? = = เราจนปัญญาจริงๆ

 

Discussion (6)

 เค้าคงจะเสียดายความรู้สึกหรือเปล่าค่ะ เช่น ความรู้สึกระหว่างเพื่อน กับ เพื่อน มันจะดูเฮฮาสนุกสนาน
แต่ถ้าเปลี่ยนไปมากกว่านั้น เค้าจะยังรับไม่ได้  หรือไม่เค้ากำลังสับสนอยู่ อะไรประมาณเนี่ยอะค่ะ

 เท่าที่อ่านมานะค่ะ ส่วนตัวเจ้าของกระทู้ไม่มีปัญหาเลย

แต่ในใจคนที่เจ้าของกระทู้ชอบ กำลังสับสนรึเปล่าค่ะ ระหว่างทำทุกอย่างให้เหมือนเดิมที่สุด(คือพยายามทำให้เจ้าของกระทู้สบายใจด้วย) และ ไม่ได้รู้สึกรังเกียจเจ้าของกระทู้เลยลังเลอยู่ว่าจะลองคบดีมั้ยนะ

คือเท่าที่อ่าน เรารู้สึกแบบนี้อย่างแรกเลยค่ะ แต่ไม่ทราบจริงๆว่าใจจริงๆเค้าคิดยังไง

 เราเคยบอกเรื่องนี้ กับเพื่อนสนิทเหมือนกันค่ะ แต่เป็น ผช. บอกไปตอนแรกมันขำค่ะ มันไม่เชื่อแถมถามเราอีกว่าใครจ้างมา (ชั้นชอบแกนะอีบร้า 
) แล้วเพื่อนเรายังคงทำทุกอย่างแบบปกติ เหมือนเดิม แต่มันจะชอบแซว  เป็นแบบนั้นหลาย ปี จนเค้ามีแฟนแล้วเราต่างคนต่าง มีสังคมใหม่ เรียนกันคนละคณะ นานนานเจอกันที่ รู้ตัวอีกที ปาไป 5 ปี ชอบมันอยู่คนเดียว ตอนนี้ เราเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันค่ะ ความรู้สึกนั้นหายไปแล้ว แต่ความเป็นเพื่อนยังอยู่ โชคดีทีไม่เสียเพื่อนไป อยากบอก จขกท. ว่าเวลา และ การอยู่กับตัวเองน่าจะช่วยได้มากที่สุด และ สุดท้าย อย่าไปคิดมากบอกไปแล้วก็บอกไปค่ะ เรืองแบบนี้ห้ามไม่ได้ ความรักมันไม่เลือกเพศ อายุนี่ค้ะ 
 สู้ๆค่ะ 
 เราเคยบอกเรื่องนี้ กับเพื่อนสนิทเหมือนกันค่ะ แต่เป็น ผช. บอกไปตอนแรกมันขำค่ะ มันไม่เชื่อแถมถามเราอีกว่าใครจ้างมา (ชั้นชอบแกนะอีบร้า 
) แล้วเพื่อนเรายังคงทำทุกอย่างแบบปกติ เหมือนเดิม แต่มันจะชอบแซว  เป็นแบบนั้นหลาย ปี จนเค้ามีแฟนแล้วเราต่างคนต่าง มีสังคมใหม่ เรียนกันคนละคณะ นานนานเจอกันที่ รู้ตัวอีกที ปาไป 5 ปี ชอบมันอยู่คนเดียว ตอนนี้ เราเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันค่ะ ความรู้สึกนั้นหายไปแล้ว แต่ความเป็นเพื่อนยังอยู่ โชคดีทีไม่เสียเพื่อนไป อยากบอก จขกท. ว่าเวลา และ การอยู่กับตัวเองน่าจะช่วยได้มากที่สุด และ สุดท้าย อย่าไปคิดมากบอกไปแล้วก็บอกไปค่ะ เรืองแบบนี้ห้ามไม่ได้ ความรักมันไม่เลือกเพศ อายุนี่ค้ะ 
 สู้ๆค่ะ 
เหมือนอ่านเรื่องของตัวเองเลยค่ะ T^T ตอนเราก็เจอแบบนี้ค่ะ ของเราจะดีๆร้ายๆจนถึงวันนึงที่มันแตกหักกันเลยค่ะ เพราะต่างคนต่างไม่รู้ว่าต้องทำตัวยังไง เค้าอยากสนิทกับเราเหมือนเดิม แต่เค้าก็กลัวเราคิดไปไกล มันเป็นความรู้สึกที่แย่มากทั้งสองฝ่ายค่ะ พอวันนึงมันถึงจุดระเบิด พอระเบิดปุ๊บ ก็เข้าหน้ากันไม่ติดสักพัก ต่างคนต่างถอยไปตั้งหลัก พอวันนึงที่ทุกอย่างมันโอเค เราก็จะมาสนิทกันอีกครั้งแน่ๆค่ะ คืออย่างนึงที่จขกท.ควรรู้ไว้ ว่าเมื่อเราบอกความรู้สึกของเราไปแล้ว ไม่มีทางที่ทุกอย่างจะกลับมาเหมือนเดิม ทุกอย่างมันถูกรับรู้ มันถูกเปิดเผย ซึ่งตัวเค้าเองก็จะคิดหนักมากว่าควรทำกับเรายังไง อยากสนิท อยากทำเหมือนเดิม แต่รู้อยู่แก่ใจว่ามันไม่ใช่ ไม่มีอะไรเหมือนเดิมอีกแล้ว ตอนนี้สิ่งที่จขกท.ทำได้คือ ปล่อยเค้าไปค่ะ ปล่อยไปหมายความว่าพยามอย่าใส่ใจเค้ามาก เพราะเค้าจะทำตัวงงๆแบบนี้จนวันนึงที่เค้าอาจรู้สึกอึดอัด หรือเค้าอาจไปสนิทกับคนใหม่ จขกท.ต้องเข้มแข็งและปล่อยให้เป็นหน้าที่ของเวลา ที่จะผลักเราแยกจากกัน และวันนึงเวลาจะดึงเรากลับมาสนิทกันอีกครั้งแน่นอนค่ะ เราเข้าใจว่ามันแย่มาก เพราะเราเคยเจอ สาหัสมากๆค่ะ เหมือนเสียทั้งความรัก เสียทั้งเพื่อน เคยคิดเสียใจนะคะว่าไม่น่าบอกเค้าไปว่ารักเค้า แต่วันนี้ถ้าถามว่าจะบอกเค้ามั้ย วันนั้นก็คงเลือกจะบอกแหละค่ะ เหมือนเป็นการเคลียร์กับความรู้สึกของตัวเอง ดีกว่าแอบรักเค้าไปเรื่อยๆ มันทรมานมากนะคะ พอได้บอกไป ผลที่ตามมาแม้จะเจ็บ แต่เหมือนเราได้จัดการกับหัวใจตัวเอง ร้องไห้ให้พอ เสียใจให้พอ วันนึงที่หัวใจมันรับไม่ไหว...มันจะไม่พยามไปใส่ใจเค้าอีก วันนั้นแหละค่ะที่เราสามารถรักคนอื่นได้ สู้ๆนะคะ