ทำผิดกับคนที่เราเรียกว่า "แฟน" รึป่าว

เราคบกับแฟนมาได้ 2 ปีกว่าแร้วล่ะ  ปีแรกๆๆก้อโอนะเรียกว่า ราบรื่นได้เลยล่ะ
แต่เข้าปีหลังๆๆก้อมีเรื่องให้เม้งกันบ่อยๆๆ
ทั้งเรื่องงานของเค้า  เรียนของเรา โน้นนั้นนี้ตลอดๆๆๆๆ
ลืมบอกไปเรา 23  ปี เค้า 32 ปี และ เรา อยู่เชียงใหม่ แต่แฟนอยู่ กทม.
ทำให้เราไม่ค่อยได้เจอกันยอมรับนะว่าเบื่อและเหงาแต่เราก้อไม่เคยมีใคร 
รึแอบคบใครตลอดที่ผ่านมาเลยยังรักและให้เกียรติเค้าเสมอมา (ดูเป็นนางเอ๊กนางเอก)
แต่หลังจากที่เราจับได้เรื่องเค้ายังคุยกับแฟนเก่าโดยอ้างเรื่องงาน ซึ่งไม่รุว่าจริงรึเท็จ
รุว่าเค้าแอบปลื้มเพื่อนร่วมงานคนนึงอยู่ ถึงขั้นตอนเลิกงานมีไปกินข้าว ร้องคาราโอเกะกัน (แต่ไปกับที่ออฟฟิช)
โกหกเราว่าไปเที่ยวกับเพื่อนที่ต่างจังหวัดมีแต่ผู้ชาย แต่ความจริงมีผู้ชาย 3 คนนอกนั้นเป็นผู้หญิง(ที่เราไม่ชอบ)
โดยเค้าให้เหตุผลทั้ง 3 ข้อนี้อย่างนี้ค่ะ
เรื่องแฟนเก่า  "เค้าบอกว่าแฟนเก่าเค้าแปลงานเก่งและจ้างเค้าก้อได้ราคาที่ถูกกว่า" เรื่องเพื่อนร่วมงาน  เค้าบอกไม่มีอะไรก้อแค่เฮฮา สังสรรค์ปกติ
แต่นู๋กลับได้รับข้อความที่ส่งผิดมาจากแฟนที่ตั้งใจจะส่งหาผู้หญิงที่ออฟฟิช
"เรื่องร้องเพลงมากระวังเจ็บคอ  กลับบ้านดึกก้อเป็นห่วง "
เรื่องไปเที่ยว "เค้าบอกว่าก้อบอกไปแล้วไงว่าไปกับเพื่อนผู้ชาย 
เค้าก้อแค่บอกไม่หมดว่ามีใครไปด้วยแค่นั้นเอง"
"เค้าบอกไม่ได้โกหก แค่บอกไม่หมดแค่นั้นเอง " 
และกับคำพูดที่แทงใจว่า
"ที่เค้าคุยกับเราทุกวันนี้ก้อแค่รุสึกว่าต้องคุย เหมือนเป็นความเคยชิน
ว่าต้องโทรหาตอนไหนบ้าง ทั้งๆที่ความรุสึกมันไม่มีแล้ว"
 
บอกตรงๆนะว่าเสียใจ และเสียความรุสึกมาก
เพราะเรามองเค้าเป็นคนดีและซื่อสัตย์มาตลอด 
ทำใจไม่ได้จริงๆถ้าต้องคบผู้ชายคนนี้ต่อ ก้อเลยขออยู่ดูแลใจตัวเองดีกว่า 
แต่หลังจากนั้นไม่นาน 1-2 เดือนเค้าก้อลางานมาง้อที่ปาย (ที่ทำงานเรา) 
ซึ่งในตอนนั้นเรากลับเฉยๆ และไม่คิดอะไรกับเค้า
แต่ด้วยความสงสาร+ความผูกพันธ์+สิ่งดีๆที่เค้าทำให้เรานึกถึง
ก้อเลยกลับไปคบกับเค้าอีกครั้ง แต่เราไม่เคยมองเค้าความความรุสึกเดิมนะ
ความรุสึก ความคิดต่างๆก้อกลายเป็นนางร้ายตั้งแต่วันนั้น
คือ กลายเป็นคนที่ระแวง    ขี้สงสัย  ค้นโน้นค้นนี้  หวงและบลาๆๆๆๆๆๆๆๆ
แต่พักหลังๆ เริ่มเบื่อ และไม่ชอบกลับการกระทำของตัวเอง
ก้อเลยเริ่มกลับมาตั้งใจทำงานเพื่อตัวเราอนาคตเราบ้าง
เลยมีโอกาสได้พบปะพูดคุยกะคนโน้นคนนี้
( ตามสายงานเราเป็นรีเซฟชั้นอยู่ปาย เป็นไกด์ และมีบ้านพักในปาย)
และเราก้อมีโอกาสได้เจอกับผู้ชายคนนึง
(จริงๆก้อหลายคนแระแต่กลับคนนี้รุสึกแปลกที่สุด)
ด้วยความที่เค้าเข้าใจความรุสึกเรา เข้าใจผู้หญิง
รุว่าถ้าผู้หญิงเป็นแบบนี้ คืออะไร และพร้อมจะยอมรับในสิ่งที่เราเป็น
เรายอมรับนะว่าอยู่กับเค้าแล้วเรามีความสุข ไม่เคยต้องเฟค ใส่หน้ากากหากัน
ฉันเป็นอะไรเธอเป็นอะไรก้อบอก ชอบไม่ชอบก้อบอก 
ซึ่งในช่วงเวลาที่ผ่านหลายๆเดือนที่เรารุจักเค้า เราก้อไปโน้นนั้นนี้กันบ้างนะ
เจอกันประมาณ 5-6 ครั้ง ส่วนใหญ่ไปเดินช๊อปปิ้ง กินซูซิ  เดินหน้าราม แพลทตินัมงี้ ( เหมือนจะแกล้งเค้าแต่เค้ากลับเอ่อออ เราเลือกเสื้อผ้าก้อดูสนใจไปกับเราด้วย
มีความคิดเห็นอะไรก้อบอกกัน ) เลยทำให้เรารุสึกแปลกๆๆ สบายใจยังไงก้อไม่รุ
แต่เค้าก้อรุนะว่าเรามีแฟนแร้ว
และนี่แระก้อคือสาเหตุว่า
"การที่เราทำแบบนี้ พูดคุยกับเค้าวันละหลายๆครั้ง
ไปไหนมาไหนกับผู้ชายคนนี้ผิดรึป่าวถือว่าเรามีกิ๊ก
รึเล่นชู้รึป่าวเพราะโดยส่วนตัวแอนตี้เรื่องแบบนี้มากเลยค่ะ" 
รึเพื่อนๆๆมีความคิดเห็นว่ายังไงช่วยบอกด้วยทีเถอะค่ะ

ขอบคุณทุกคนนะคะ

Discussion (23)

ตอนนี้เลิกกับแฟนแร้วคร่า

รุสึกโล่งที่ต่อไปจะได้ทำอะไรตามใจตัวเองซะที

จะได้ไม่รุสึกผิด รึแย่เหมือนที่แร้วๆมา

แต่ก้อแอบเหงาๆๆ เคว้งๆๆ เพราะตลอด 2 ปี

เคยมีข้อความจากแฟนเก่าบอกฝันดีทุกคืน

คอยมีคนมาบ่นๆๆๆๆ ปนห่วงทุกครั้งที่ทำผิด รึทำไม่ดี

เพราะคนที่คุยกันปัจจุบันตามใจเรื่อยไม่เคยขัดรึว่าอะไรเร้ย

บอกไม่ถูกแหะว่าที่เป็นแบบนี้เพราะความผูกพันรึป่าว
ใจอยู่ที่อีกคน ตัวอยู่ที่อีกคน

อึดอัดจังค่ะ เลิกก้อไม่ได้ ไปก้อไม่ได้

เพราะกลัวและไม่รุว่าจะกลายเป็นหนีเสือปะจระเข้เหมือน คห. ข้างบนรึป่าว

ตอนนี้ก้อเลยรุสึกเหมือนเป็นคนรักเผื่อเลือกยังไงยังงั้น

เหมือนเป็นคนเห็นแก่ตัวเลยคร่า

สงสารคนใหม่ที่เค้าจะเดินหน้าต่อก้อไม่ได้ ถอยก้อไม่ทันต้องทำอะไรแบบกั๊กๆ

ส่วนคนปัจจุบันที่คบก้อทำแต่งาน ไม่รุว่าจะรุบ้างไหมว่าตอนเราคิดอะไรทำอะไร

กว่าจะรุตัวคงจะสายไป
ถ้าเราเป็นจขกท.เราจะไม่คิดว่าเราทำผิดถ้าหากเราจะเลิกกับแฟนนะคะ เพราะถ้าพูดกันตรงๆ แฟน จขกท.ทำไม่ถูกที่ไปแอบปลื้มคนอื่น แล้วมาพูดให้ จขกท.เสียใจ คนเป็นแฟนกันต้องดูแลใจซึ่งกันและกันค่ะ ไม่ใช่ทำให้เจ็บช้ำน้ำใจ ถ้าเป็นเรา เราจะไม่รู้สึกผิดถ้าเลิกกับแฟนค่ะ เพราะการคบกันไป เพราะความผูกพันธ์ หรือเพราะรู้สึกผิดที่ทำกับเค้าไม่ดีมันมีแต่เจ็บทั้งสองฝ่ายนะคะ ส่วน จขกท.จะเลือกใคร เราว่า จขกท.ก็คบตอบใจตัวเองได้แล้วค่ะ แต่คิดและดูให้ดีๆก่อนนะคะ ไม่อยากให้หนีเสือปะจระเข้น่ะค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ ^ ^
บางสิ่งบางอย่าง  ถ้ามันไม่ใช่ก็คือไม่ใช่ค่ะ
เราก็เคยเป็นแบบ จขกท. ค่ะ
เราคบกับแฟนมา 6 ปี แต่เราก็เลิกกัน
ทั้งๆที่พ่อแม่ของทั้ง2ฝ่ายต่างรู้นั่นแหละค่ะ
ที่เลิกก็เพราะรู้สึกว่า ความรู้สึกเดิมๆมันหายไปแล้ว
ณ ตอนนั้นมีแต่ความเคยชิน+ความผูกพันธ์ที่ผูกมัดเราเอาไว้
และช่วงระหว่างที่เรากับแฟนชินชาต่อกัน  เราก็เจอคนใหม่ค่ะ
เค้าเป็นผู้ชายที่ไม่สมบูรณ์แบบ  แต่มาเติมเต็มให้เรา(โอ้ย  เน่า)
เราอยู่กับเค้าแล้วสบายใจ+เป็นตัวของตัวเองที่สุดมากกว่าอยู่กับแฟนซะอีก
แค่บอกแค่นี้ก็คงรู้แล้วว่าเราเลือกใคร

จากที่อ่านของ จขกท. ก็บอกได้แล้วค่ะว่า คุณควรจะเลือกใคร
ความรู้สึกผิดจะต้องเกิดขึ้นแน่ๆค่ะ  แต่การที่เราจะต้องอึดอัดตลอดไปมันคุ้มหรือเปล่า
สู้ๆนะคะ  เป็นกำลังใจให้ค่ะ

ขอบคุณทุกๆกำลังใจและความหวังดีคร่า

เชื่อไหม....ว่าอ่านทุกคอมเม้นแล้ว น้ำตาจะไหล

มันหนักๆอึ้งๆตื้อๆ T-T