นาทีชีวิต

เหตุการณ์นี้เกิดกับคุณยายท่านนึงที่อยู่ข้างบ้านเราเอง 
เหตุก็มีอยู่ว่า  เราได้ยินเสียงเอะอะโวยวายว่า "คุณยาย  คุณยาย" เราก็ชะโงกหน้าไปดูที่หน้าต่าง แล้วในใจคิดว่าหน้าจะเกิดอะไรที่ไม่ดีขึ้นแล้ว จึงลงจากห้องไปบอกพ่อ พ่อเราด้วยความตกใจรีบวิ่งไปหน้าบ้าน แต่กุญแจบ้านไม่ได้หยิบ  เราก็วิ่งไปเปิดประตูให้พ่อ  แล้วพ่อก็เดินไปถามลูกของคุณยาย  ได้ความว่าคุณยายหกล้มหัวฟาดพื้น เท่านั้นแหละพ่อเรากระโดดข้ามกำแพงไปเลย(เหมือนกับซุปเปอร์ฮีโร่เลย) แล้วป้าของเรากับป้าคนข้างบ้านก็มาถามเราว่าทำไมเกิดอะไรขึ้น เราก็บอกแล้วป้าทั้ง2 ก็ไปช่วย แต่เราไม่ได้ไปช่วยเพราะป้าข้างบ้านฝากหลานให้เราช่วยดู แต่ ณ วินาทีนั้นเราไม่รู้ว่าเค้าเรียกรถพยาบาลหรือยัง  เราก็พยายามโทร 191 เผื่อที่จะให้เค้าเรียกรถพยาบาลให้ (ตอนนั้นนึกได้แค่นี้จริงๆๆ) แต่ที่หน้าเจ็บใจ เพราะโทรไปหลายครั้งมากไม่มีใครรับ (เราอยากรู้เบอร์นี้เค้ายังใช้อีกไหมค่ะ)  แล้วเราก็ให้พี่สาวโทรเรียกรถพยาบาลให้ แล้วพี่สาวก็ให้เราไปถามที่บ้านคุณยายว่ามีใครเรียกหรือยัง  สรุปว่าลูกของคุณยายเค้าเรียกแล้ว เราก็โล่งใจไปตอนนั้น แต่รถพยาบาลมาช้ามากๆๆ  จากที่เราได้ยินเสียงเอะอะกับ ณ เวลาตอนนั้น เราว่าหน้าจะ 20-30 นาทีได้แล้ว  พอสักพักใหญ่ๆๆ รถพยาบาลก็มา พาคุณยายไปโรงพยาบาล  ตอนนี้ไม่รู้อาการจะเป็นยังไงบ้าง แต่เราก็คิดว่าแกคงอาการดีขึ้น  ตอนนี้เราจดเบอร์โรงพยาบาล ศูนย์นเรนทรเอาไว้  เผื่อใครมีอะไรฉุกเฉิน 


ขอบคุณเพื่อนๆที่เข้ามาอ่านนะค่ะ  แล้วเพื่อนๆควรที่จะจดเบอร์ฉุกเฉินไว้นะค่ะ
 

Discussion (7)

ตอนนี้คุณยายที่เรากล่าวถึงเสียแล้วค่ะ  ขอให้คุณยายไปสู่สุคตินะค่ะ 
รู้สึกใจหายเหมือนกัน เพราะเห็นคุณยายมากวาดหน้าบ้านทุกเช้า
 ขอบคุณที่นำมาเล่าสู่กันฟัง จะได้รู้ว่า 191 เบอร์นี้ไม่มีประโยชน์อีกต่อไป ยังไงก็ขอให้คุณยายไม่เป็นอะไรนะ
ขอบคุณทุกคนนะคะ  ตอนนี้เราจดเบอร์ฉุกเฉินใกล้บ้านไว้แล้ว  อุบัติเหตุเป็นสิ่งที่เราไม่คาดคิดจริงๆๆ

191 ช้าค่ะ กว่าเราจะโทรติดแล้วมีคนรับ แล้วพอเค้ารับแล้วยังต้องส่งเรื่องมาท้องถิ่นอีก กว่าท้องถิ่นจะติดต่อเรา
ถ้าจะให้ดีพยายามหาเบอร์ของสถานีตำรวจท้องถิ่นบันทึกไว้ดีกว่าค่ะ

 เบอร์ 191 ไม่ช่วยอะไรแล้วค่ะเดี๋ยวนี้ เบอร์ฉุกเฉินต่างๆหรือสถานีตำรวจท้องถิ่นเนี่ยแหละ เซฟใส่มือถือหรือจดใส่สมุดโทรศัพท์ไว้ดีที่สุดค่ะ
ขอให้คุณยายหายไวๆค่ะ