ขอระบายเรื่องที่ทำงาน ทำไมมันแย่แบบนี้

 
เนื่องจากว่าที่ที่เราทำงานอยู่ตอนนี้ ตั้งแต่เราอยู่มา เกือบ 1 ปีแล้ว เราจำได้ว่าเค้ามีวันหยุดให้ช่วงสงกรานต์ 6 วัน และวันแรงงาน คือ

วันที่ 1 พ.ค. อีกวันนึงก็ วันแม่ 12 ส.ค.เท่านั้น ซึ่งปีนี้ก็จะไม่มีวันหยุดแล้ว วันพ่อ 5 ธ.ค. ก็ตรงกับวันอาทิตย์ ซึ่งที่นี่ก็คงไม่หยุดชดเชย

ให้ จากนั้นพวกวันหยุดนักขัตฤกษ์ต่างๆที่โรงงานที่มีระเบียบเขาได้หยุดกัน เราก็ไม่เคยได้หยุดเลย ซึ่งตอนแรกนั้นทางบุคคลก็ดูวัน

หยุดให้พนักงานและกำหนดเป็นวันที่ 23 กับ 25 ต.ค. คือวันเสาร์กับวันจันทร์ ซึ่งเท่ากับได้หยุดติดกัน 3 วัน คือ ส-จ แน่นอนว่า

พนักงานทุกคนต่างก็ดีใจมากที่จะได้หยุดกัน แต่ก็มีเหตุการณ์หนึ่งเข้ามาทำให้ไม่ได้หยุด คือ ผลิตสินค้าไม่ทัน กลัวไม่ทันออร์เดอร์

ทางฝ่ายบุคคลจึงให้พนักงานมาทำงานและถือเป็นวันทำงานปกติ ซึ่งจากการที่พนักงานพูดๆกัน เราก็ได้ยินมาว่าที่นี่เครดิตไม่ดี เบี้ยว

วันหยุดพนักงาน คราวนี้ไม่ได้หยุดก็อย่าหวังเลยว่าจะไปชดเชยให้ มีหวังไม่มีวันหยุดอีกแหงๆ ซึ่งก็รวมถึงพนักงานในออฟฟิศอย่างเรา

ด้วย ถึงจะไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับการผลิตของเค้าเลย แต่ก็ต้องมาทุกคน โดยที่ไม่ได้โอทีหรือค่าพิเศษอะไรเลย ส่วนพนักงานในไลน์

ผลิตก็เป็นไฟลท์บังคับที่ต้องมา โดยได้ 2 แรงวันที่ 23 ต.ค.(วันปิยมหาราช) ซึ่งตามกฎหมายน่าจะได้ 3 แรง และวันที่ 25 ก็ได้ 1 แรง

ปกติ และเรามีสิ่งที่อยากระบายเพราะมันอัดอั้นตันใจและรู้สึกแย่กับเหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้นสดๆร้อนๆ ก็คือ

เสื่อมโทรมสุดๆเลยที่นี่ ไม่เคยพบเคยเจอะอะไรขนาดนี้ พวกเขานั่นแหละแรงเขาว่าคนอื่นทีเขาเองอะ ทำตัวก็ไม่ได้ถูก

  กฎระเบียบอะไรเลยว่าที่ทำงานเก่าเราแย่แล้วนะ ที่นี่สังคมเลวร้ายยิ่งกว่า เพราะมันเป็นภัยมืด เงียบๆเขาจะประชดประชัน

ด้วยคำพูด แต่เขาจะไม่บอกเราตรงๆเหมือนที่ทำงานเก่าเรา ที่นั่นฝ่ายบุคคลเข้มงวด แต่ถึงเวลาเราผิด เค้าจะเรียกมาเตือน

ตรงๆ จะไม่ใช่แนวเหมือนที่นี่ เพราะฉะนั้นการที่เขาเงียบๆแอบซุบซิบกันเองแล้วมาพูดประชดประชันเราอีกที มันถือเป็น

อะไรที่ร้ายกาจซะยิ่งกว่าการที่พูดเตือนกันตรงๆซะอีก ไหนจะเรื่องของการเอาเปรียบกันอีกในเรื่องวันหยุด พอพวกเขาไม่

หยุด พวกเขาก็มาบอยคอร์ดเรา ซึ่งยังไม่ได้เขียนใบลาเลยด้วยซ้ำแล้วพูดกระทบกระทั่งต่างๆนานา เหตุเกิดจากเราไป

ถามคนๆหนึ่งซึ่งอยู่ในกลุ่มนั้น ว่าถ้าเราจะหยุด เราต้องทำอย่างไรบ้าง เค้าก็บอกต้องเขียนใบลา เราก็บอกว่าแม่โทรมา ว่า

ให้กลับ มีนัดรวมญาติ เราจะไม่กลับก็กระไรอยู่ (ในใจคิดว่าจริงๆมันเป็นวันหยุดแล้วทำไมเราต้องมาลาด้วยเนี่ย แล้วเขาก็

ถามต่อว่าวันใหนบ้าง เราก็บอกวันเสาร์กับจันทร์ เขาบอก อ๋อ 2 วันแล้วเขาก็ไม่ว่าอะไร เราก็เดินออกมา แล้วหลังจากนั้น

เขาก็คงไปกระจายข่าว เม้าท์กันทั่ว และเหตุการณ์นี้ก็เกิดกับเรา คือเขากระทบเรา อย่างที่เราได้ยินเขาพูดกระทบเราตรงๆ

นะ เขาโทรศัพท์ไปคุยกับคนอื่น ซึ่งเป็นคนที่เคยทำงานที่นี่มาก่อน ตอนแรกเรายังไม่เข้ามาในออฟฟิศ เรารู้ว่าเขาตั้งใจจะ

กระทบเราตรงๆก็เพราะ พอเราเปิดประตูเข้ามาในออฟฟิศปั๊บ คนที่เป็นฝ่ายบุคคลก็พูดคุยโทรศัพท์เสียงดังและน้ำเสียงน่า

หมั่นไส้มากๆขึ้นมาว่า เค้ามาทำงานกันทุกคนแหละ มี.........(ชื่อพวกเขาในกลุ่มคนหนึ่ง ซึ่งคนนี้หยุดคนเดียวจริงๆ) นั่น

แหละที่หน้าด้าน ไม่มาอยู่คนเดียว เพราะมันเป็นวันทำงานไม่ใช่วันหยุด จะเอาเปรียบชาวบ้านเค้า เอาตัวเองรอด

แล้ว...............(ชื่อคนที่อยู่ในสาย ที่เขาคุยอยู่) จะมาเที่ยวหาวันใหนล่ะ วันจันทร์เหรอ อืมเดี๋ยวค่อยเม้าท์กันนะ ตอนนี้ยัง

เม้าท์ไม่ได้ เดี๋ยวมาวันจันทร์ค่อยมาเม้าท์กันละกัน


เพื่อนๆว่าเราจะลาดีหรือไม่ลาดีคะ แต่ก็คิดเหมือนกันว่าโดนเค้าแดกดันขนาดนี้ ชักจะไม่อยากหยุดแล้วค่ะ รู้สึก

เก็บกดและกดดันมากค่ะ T_T


Discussion (15)

แบบนี้เราก็เคยเจอนะ เอาเปรียบเราสารพัด ช่วงที่งานเยอะอยู่ถึงตี1ตี2ทุกวัน
เพื่อนร่วมงานและเจ้านายไม่เคยเห็นค่าเราเลย ไปยกย่องคนอื่นที่ชอบประจบแต่ไม่ทำงาน
เพื่อนร่วมงานก็ใส่หน้ากาก แบ่งพรรคแบ่งพวก เจ้านายไม่มีเหตุผล อีกต่างหาก
เราเงียบมาตลอดไม่เคยเถียงใคร ใครให้ทำอะไรก็ทำ พูดง่ายเหมือนเห็นเราเป็นเบ๊อ่ะ

เราทำไงรู้มั้ยคะ ก่อนที่เราจะออก เราโดนด่าแบบไม่มีเหตุผลจนถึงขั้นทนไม่ได้
เราเลยตบโต๊ะแล้วชี้หน้าด่าเลย (เป็นการกระทำที่แย่มากๆ) ทั้งเสียงดังทั้งตะคอกใส่เลย โมโหแบบสุดๆ
แล้วเจ้านายคนนั้นก็ค่อยๆถอยไปหลบหลังโต๊ะ แบบว่าหงอไปเลย ซักพักก็มาขอโทษเรา
แล้วเค้าก็ไม่กล้าเข้ามาที่ออฟฟิศอีกเลย

เราว่านะ คนที่ชอบนินทาลับหลังหรือชอบข่มเหงคนอื่นอ่ะ ถ้าเอาเข้าจริงๆก็หงอเหมือนกันแหละ
เราก็เก็บมาเป็นบทเรียนการใช้ชีวิตของเราเลยนะ ตั้งแต่นั้นมาหลังจากที่เราลาออก
เราก็กลายเป็นอีกคนแบบว่าไม่ยอมใครเอาเปรียบอีกเลย

เราคิดว่าถ้าเรามองในแง่ดี การอยู่ร่วมกับคนในสังคมแบบนั้นมันสอนเราได้เยอะเลยนะ
ทำให้เราเข้มแข็งขึ้น กล้าที่จะคิดตัดสินใจทำอะไรด้วยตัวเอง เป็นประสบการณ์ที่หาไม่ได้ง่ายๆเลยนะคะ






ขอบคุณค่าทุกคน ^^ ตอนนี้เราลาไปเรียบร้อยแล้วค่ะ รู้สึกว่ามีกำลังใจในการที่จะตัดสินใจทำอะไรซักอย่างซึ่ง

เราไม่ผิด
และมันก็เป็นสิทธิ์ของเรา โดยที่ไม่ต้องไปแคร์กับคนที่ไม่หวังดีกับเรา ทำอะไรที่ทำให้เราสบายใจและ

ม่ได้ทำให้ใคเดือดร้อน ไม่ต้องรู้สึกอึดอัดมันก็รู้สึกสบายใจอย่างบอกไม่ถูกเลยค่ะ ดีใจจังที่เรากล้าที่จะตัดสินใจ

ขอบคุณทุกคนจริงๆค่ะ ที่นี่ยังมีกำลังใจที่ดีและเป็นที่พึ่งให้เราได้เสมอจริงๆในยามที่เราคิดไม่ตก จิตตก ทั้งๆที่ไม่ได้

รู้จักกันเลย ไม่เคยเห็นหน้ากัน แต่เราก็มีมิตรภาพและความหวังดีให้กันเสมอ

อ่านแล้วรู้สึกที่ทำงานเราดีกว่าเยอะจิงๆ

สู้ต่อไปค่ะ อดทนไว้ถ้าไม่ไหวจริง ๆ ค่อยหางานใหม่

ที่ทำงานเราก็เป็นเหมือนกัน เงินเดือนหมื่นนิด ๆ นิดจริงๆ

วันหยุดนขัตฤกษ์ ก็ไม่เคยได้หยุด วันครอบครัวใด ๆ ก็ไม่เคยได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตากับครอบครัวเลย

แต่จะให้ไปหยุดชดวันอื่นแทน  แต่ถ้าแลกได้ก็อยากอยู่กับครอบครัวบ้าง เวลาที่บ้านเที่ยวต่างจังหวัด

เราก็ไม่เคยได้ไป จะให้เค้ามารอเราคนเดียวก็ไม่ได้เหมือนกัน 



ยังไงขอเป็นกำลังใจให้นะค่ะ  สู้ ๆ ค่ะ



อบคุณทุกคนที่เข้ามาแนะนำและให้กำลังใจค่ะ คุณ Ae+Sunantha น่ารักมากค่ะ อุตส่า่ห์ไปเสิดเน็ตกฎหมาย

แรงงานมา
มีน้ำใจมากๆเลย ขอบคุณจริงๆค่ะ ^^