เรื่องดีๆ ประทับใจจนอยากเล่า

0 35
 คือตอนนี้เรามาอยู่ที่เชียงใหม่ จากการเป็นเด็กกรุงเทพ
แล้วจะอยู่ไปอีกนานนน เพราะมาเรียนที่มช.
ของคณะเราเรียนหกปีค่ะ 

แล้ววันนี้ก็ได้ฤกษ์งามยามดีไปเดินเตร็ดเตร่ที่ถนนคนเดิน ท่าแพกับเพื่อน
หลังจากที่ไม่มีเวลาแบบนี้มานาน เพราะกิจกรรมล้นทะลัก 
พอกิจกกรรมหมดก็สอบมิดเทอม! เกริ่นซะยาว :)

เรื่องมันมีอยู่ว่าระหว่างเดินๆ อยู่ฝนมันตกคร่าาาาา
ตกแบบไม่ปรานีใคร มันช่วงเวลาที่วุ่นวายมาก 
คนขายเอาพลาสติกมาคลุมของกันพรึบพรับ เป็นภาพที่ตลกดี 
แต่คนขายคงไม่ตลกกับเรา แล้วพอความวุ่นวายผ่านไป
ทุกคนก็ดำเนินชีวิตตามปกติ คือคนขายก็ขอยของต่อ คนซื้อก็เดินต่อ แบบไม่เกรงใจฝน!

เราก็เดินกับเพื่อนไปเรื่อยๆ จนเราเห็นภาพๆ นึงที่ดูแล้วพูดไม่ถูก
มันซึ้งและดีใจค่ะ ดีใจที่ยังมีน้ำใจแบบนี้อยู่

คือภาพนี้ค่ะ

 ภาพของผู้หญิงคนนึงที่มาทราบทีหลังว่าไม่ใช่คนไทย
นั่งกางร่มให้กับคุุณลุงตาบอกที่เค้านั่งเล่นดนตรีอยู่
โดยไม่ยอมลุกไปไหน เรายืนหลบฝนอยู่ตรงนี้นานพอสมควร 
เราก็เห็นภาพนี้ตลอด โดยหลังของผู้หญิงคนนี้เปียกไปหมด เธอก็ไม่ไปไหนค่ะ
จนตอนหลังเนี่ยมีแม่ค้าเอาเก้าอี้ตัวเล็กไปให้นั่ง
จนฝนซาแล้วเดินกลับมา เราก็ยังเห็นเค้านั่งกางร่มให้อยู่
คือไม่รู้ว่าทุกคนจะเป็นเหมือนเรามั้ย คือเราเห็นแล้วจะร้องไห้
แล้วก็อดที่จะถ่ายรูปไว้ไม่ได้

เรารู้สึกว่าน้ำใจมันมีอยู่ สัมผัสได้
บางเรื่องที่คนอาจมองข้าม แต่ยังมีคนที่เค้าใส่ใจอยู่

เพื่อนเราพูดว่า ถ้าเราไม่ยกมือถือมาถ่ายรูป มันก็คงจะมองไม่เห็น
หรือไม่สนใจ แล้วเราก็เชื่อค่ะว่าคนที่เดินผ่านไปมาคงมีหลายคนที่มองไม่เห็นภาพนี้
แต่ผู้หญิงคนนี้เลือกที่จะนั่งอยู่ เพื่อกางร่มให้คุณลุง :)

ปล.ภาพจากมือถือไม่ชัดเท่าไหร่นะคะ
อีกหนึ่งปล. ภาษาอาจคงๆ เพราะคนพิมพ์เบลอ
พรุ่งนี้เรียนแต่เช้าด้วย ฮืออออ


Balloon_walker

Balloon_walker

FULL PROFILE