เจอแบบนี้ ไม่รู้ว่าว่ายังไงดี อึ้ง!!
airfreshener8คือว่าเราไปเรียนพิเศษอยู่ที่ๆนึง แล้วในห้องมีคนที่ดูท่าทางเหมือนผิดปกติทางสมอง
พูดแบบหยาบคายก็คือ เอ๋อๆน่ะค่ะ (ขอโทษค่ะ) เราก็สงสัยอยู่นิดหน่อยว่าเขามาเรียนได้ยังไง
แล้วทีนี้ในห้องก็จะมีการฝึก การพูดกัน คือเราเรียนภาษาอังกฤษน่ะค่ะ ครูก็จะให้นักเรียนในห้องสลับกันไปจับคู่พูดกับเพื่อน
ประเด็นสำคัญมีอยู่ว่า เราได้คุยกับเขาอยู่บ้างเวลาที่ต้องเปลี่ยนคู่
เราก็พยายามพูดคุยกับเขาเหมือนคนปกติ พยายามช่วยให้เขาได้ฝึกพูด
เพราะสงสารที่เขาเป็นยังงี้แล้วก็ยังมาเรียนอีกแถมสงสารที่ครูไม่ค่อยสนใจเขาเท่าไหร่ทั้งๆที่ควรจะดูแลเขาเป็นพิเศษ
แต่!!! เรื่องมันเกิดขึ้นเมื่อเรากำลังคุยภาษาอังกฤษกันอยู่ในหลายๆคาบถัดมา
เขาถามว่า ขอเบอร์ติดต่อได้มั้ย ตอนแรกเราก็ไม่รู้เรื่องหรอกเพราะเขาจะพูดติดๆขัดๆ เสียงเบา
แต่พอเขาพูดย้ำๆเราก็เข้าใจอ่ะ ซึ่งตอนนั้นเราก็แกล้งถามย้ำๆประมาณว่า ฉันฟังเธอไม่เข้าใจอะไรประมาณนี้
เขาบอกว่าเรียนแป๊ปเดียว เดี๋ยวก็จะไม่ได้เจอกันแล้ว ขอเบอร์ติดต่อ
เรางี้อึ้งเลยค่ะ ฉันอุตส่าห์จะเป็นเพื่อนกับเธอเพราะฉันสงสาร คือเรียกว่า try to be nice นั่นแหละค่ะ (เพราะตอนแรกเราก็นึกรังเกียจนิดๆเหมือนกับคนอื่นๆในห้องที่ไม่สนใจเขาเลยบางคนหลีกเลี่ยงด้วยซ้ำ)
แต่เธอคิดอะไรกับฉันวะเนี่ย!!
ตอนนั้นครูให้กลับมานั่งที่พอดีเราก็เลยรอดอ่ะค่ะ พอได้มานั่งก็นึกทุเรศตัวเองว่าทำไมต้องไปรังเกียจเขาด้วย
เขาน่าสงสารออก เกิดมาด้อยกว่าเรา ทำไมฉันเลวยังงี้นะ ฮือๆๆ ประมาณนี้
พอพักเท่านั้นแหละ เขาเดินตามเรามาถามอีกว่าขอเบอร์ได้มั้ย
เราก็เลยว่า ถ้าโทรมาต้องพูดภาษาอังกฤษนะ
คือเราหวังดีว่าจะได้ช่วยเขาฝึกภาษา แต่เขากลับถามว่า ทำไมล่ะ
ความรู้สึกไม่ดีมันกลับมา เราเดินหนีเลยค่ะ
แล้วพอเราขึ้นมาก็เห็นเขาอยู่ไกลๆ พอเขาเห็นเราก็ทำท่าจะเดินมา
เราเลยเดินเข้าห้องน้ำซะเลย เข้าไปก็ตั้งนาน
ออกมายังนั่งรอเราอยู่อีก!! แล้วก็ถามเหมือนเดิมว่าขอเบอร์ได้มั้ย
คราวนี้เราบอกไปเลยว่าไม่ได้หรอก โทรศัพท์พัง แล้วก็เดินหนี
คือก็โดนขอเบอร์มาบ้าง แต่ไม่เคยเจอแบบนี้ค่ะ!!!!
เขาปิ๊งปั๊งกันได้ด้วยเหรอคะ แบบนี้อ่ะ เครียดค่ะ บอกตรงๆ
แค่อยากระบายค่ะ เพราะคงไปเล่าให้เพื่อนๆฟังไม่ได้
พูดแบบหยาบคายก็คือ เอ๋อๆน่ะค่ะ (ขอโทษค่ะ) เราก็สงสัยอยู่นิดหน่อยว่าเขามาเรียนได้ยังไง
แล้วทีนี้ในห้องก็จะมีการฝึก การพูดกัน คือเราเรียนภาษาอังกฤษน่ะค่ะ ครูก็จะให้นักเรียนในห้องสลับกันไปจับคู่พูดกับเพื่อน
ประเด็นสำคัญมีอยู่ว่า เราได้คุยกับเขาอยู่บ้างเวลาที่ต้องเปลี่ยนคู่
เราก็พยายามพูดคุยกับเขาเหมือนคนปกติ พยายามช่วยให้เขาได้ฝึกพูด
เพราะสงสารที่เขาเป็นยังงี้แล้วก็ยังมาเรียนอีกแถมสงสารที่ครูไม่ค่อยสนใจเขาเท่าไหร่ทั้งๆที่ควรจะดูแลเขาเป็นพิเศษ
แต่!!! เรื่องมันเกิดขึ้นเมื่อเรากำลังคุยภาษาอังกฤษกันอยู่ในหลายๆคาบถัดมา
เขาถามว่า ขอเบอร์ติดต่อได้มั้ย ตอนแรกเราก็ไม่รู้เรื่องหรอกเพราะเขาจะพูดติดๆขัดๆ เสียงเบา
แต่พอเขาพูดย้ำๆเราก็เข้าใจอ่ะ ซึ่งตอนนั้นเราก็แกล้งถามย้ำๆประมาณว่า ฉันฟังเธอไม่เข้าใจอะไรประมาณนี้
เขาบอกว่าเรียนแป๊ปเดียว เดี๋ยวก็จะไม่ได้เจอกันแล้ว ขอเบอร์ติดต่อ
เรางี้อึ้งเลยค่ะ ฉันอุตส่าห์จะเป็นเพื่อนกับเธอเพราะฉันสงสาร คือเรียกว่า try to be nice นั่นแหละค่ะ (เพราะตอนแรกเราก็นึกรังเกียจนิดๆเหมือนกับคนอื่นๆในห้องที่ไม่สนใจเขาเลยบางคนหลีกเลี่ยงด้วยซ้ำ)
แต่เธอคิดอะไรกับฉันวะเนี่ย!!
ตอนนั้นครูให้กลับมานั่งที่พอดีเราก็เลยรอดอ่ะค่ะ พอได้มานั่งก็นึกทุเรศตัวเองว่าทำไมต้องไปรังเกียจเขาด้วย
เขาน่าสงสารออก เกิดมาด้อยกว่าเรา ทำไมฉันเลวยังงี้นะ ฮือๆๆ ประมาณนี้
พอพักเท่านั้นแหละ เขาเดินตามเรามาถามอีกว่าขอเบอร์ได้มั้ย
เราก็เลยว่า ถ้าโทรมาต้องพูดภาษาอังกฤษนะ
คือเราหวังดีว่าจะได้ช่วยเขาฝึกภาษา แต่เขากลับถามว่า ทำไมล่ะ
ความรู้สึกไม่ดีมันกลับมา เราเดินหนีเลยค่ะ
แล้วพอเราขึ้นมาก็เห็นเขาอยู่ไกลๆ พอเขาเห็นเราก็ทำท่าจะเดินมา
เราเลยเดินเข้าห้องน้ำซะเลย เข้าไปก็ตั้งนาน
ออกมายังนั่งรอเราอยู่อีก!! แล้วก็ถามเหมือนเดิมว่าขอเบอร์ได้มั้ย
คราวนี้เราบอกไปเลยว่าไม่ได้หรอก โทรศัพท์พัง แล้วก็เดินหนี
คือก็โดนขอเบอร์มาบ้าง แต่ไม่เคยเจอแบบนี้ค่ะ!!!!
เขาปิ๊งปั๊งกันได้ด้วยเหรอคะ แบบนี้อ่ะ เครียดค่ะ บอกตรงๆ
แค่อยากระบายค่ะ เพราะคงไปเล่าให้เพื่อนๆฟังไม่ได้
Discussion (8)
เห็นใจทั้งคู่เลยค่ะ
เค้าคงไม่ค่อยมีเพื่อน เห็นจขกท.ใจดีก็คงอยากเป็นเพื่อน
เราก็มีเพื่อนแบบนี้(เป็นฝรั่ง เจอกันตอนเราไปเรียนเมืองนอก) แต่ไม่ได้อาการหนักมาก แบบพอคุยรู้เรื่องอ่ะ น่าสงสาร ไม่ค่อยมีเพื่อน เราก็เลยคุยเป็นเพื่อนบ้าง
ล่าสุด เอาเสื้อแถม blackcat ที่มันเรืองแสงได้ในที่มืดอ่ะไปฝากเค้า(ของได้มาฟรีนะนั่น) เค้าดีใจมากๆ ตื่นเต้นที่มันเรืองแสงได้ 555
ทุกวันนี้ก็ยังคุยผ่าน msn บ้าง ก็ฟังเค้าระบาย ส่วนใหญ่จะเรื่องงาน เพราะไม่ว่าไปทำงานที่ไหน ก็จะมีปัญหาเสมอ (ด้วยความที่เค้าไม่ปกติอ่ะ - -")
สงสารเค้านะ แต่ก็เห็นใจจขกท.ด้วย
เค้าคงไม่ค่อยมีเพื่อน เห็นจขกท.ใจดีก็คงอยากเป็นเพื่อน
เราก็มีเพื่อนแบบนี้(เป็นฝรั่ง เจอกันตอนเราไปเรียนเมืองนอก) แต่ไม่ได้อาการหนักมาก แบบพอคุยรู้เรื่องอ่ะ น่าสงสาร ไม่ค่อยมีเพื่อน เราก็เลยคุยเป็นเพื่อนบ้าง
ล่าสุด เอาเสื้อแถม blackcat ที่มันเรืองแสงได้ในที่มืดอ่ะไปฝากเค้า(ของได้มาฟรีนะนั่น) เค้าดีใจมากๆ ตื่นเต้นที่มันเรืองแสงได้ 555
ทุกวันนี้ก็ยังคุยผ่าน msn บ้าง ก็ฟังเค้าระบาย ส่วนใหญ่จะเรื่องงาน เพราะไม่ว่าไปทำงานที่ไหน ก็จะมีปัญหาเสมอ (ด้วยความที่เค้าไม่ปกติอ่ะ - -")
สงสารเค้านะ แต่ก็เห็นใจจขกท.ด้วย
เราก้อคิดว่า บางทีเค้าอาจจะแค่คิดว่าคุณเป็นคนดี
ไม่ดูถูกเค้า เค้าเลยอยากจะแค่เก็บไว้เป็นเพื่อนคนนึงรึเปล่าคะ
จริงๆ ถ้าไม่อยากให้เบอร์โทรไม่ลองถามเค้าว่าเปลี่ยนเป็นอีเมล์ดีไหม
ลองมองอีกแง่นะคะ บางทีคนพวกนี้น่าสงสาร
เค้าก็แค่อยากจะมีสังคม มีเพื่อน อาจเป็นแบบนี้ก็ได้นะคะ
เขาอาจจะหาเพื่อนคุยก้ได้นะคะ
จขกท. อย่าคิดมากเลยค่ะ
จขกท. อย่าคิดมากเลยค่ะ
อืมม จริงๆก็น่าสงสารเค้านะคะ แต่ถ้าเป็นเรา
เราก็คงเดินหนีเหมือนจขกท.แน่
แต่การที่เราพยายามหวังดีกับเค้า เพราะสงสารเค้า
เค้าดันคิดกับเราอย่างอื่นซะงั้น ก็ช่วยไม่ได้นะเราว่า
เพราะถ้าเราให้เบอร์เค้า เค้าอาจจะคิดว่าเราคิดเห็นเหมือนกับเค้า
เราก็อาจจะผิดซะเองเหมือนให้ความหวังเค้าอ่ะค่ะ
จขกท.อย่าคิดมากเลย เราทำดีที่สุดแล้วนะ..
อาจจะเห็นว่าคุณเป็นคนดี ยอมคุยกับเค้า ก็แค่อยากติดต่อไว้เป็นเพื่อนเฉยๆ
เพราะเค้าก็ไม่ได้แสดงอาการรุ่มร่ามอะไรคุณเลยนิค่ะ
ถ้าไม่สะดวกจะให้เบอร์ ก็เป็นอีเมล์ก็ได้ค่ะ...