[กระทู้ระบาย] ขอกำลังใจหน่อยนะคะ...ไม่รู้จะไปเล่าให้ใครฟังแล้ว
mewpraew26สวัสดีค่ะ....เป็นสมาชิกจีบันมาก็ซักพักแล้ว แต่นานๆโผล่มาก็ตั้งกระทู้แบบนี้เลย รบกวนไปหน่อยก็ขออภัยค่ะ
คือว่าตอนนี้เรียนอยู่ที่เมกาค่ะแล้วคบกับแฟนซึ่งกลับประเทศไปแล้ว (เค้าเป็นคนมาเลเซียค่ะ) ปกติตอนที่เค้ากลับไปก็จะออนเอ็มคุยกันบ่อยๆ ไอเราก็โอเคค่ะ...เข้าใจเค้าว่าบางที เค้าจะออนดึกๆไม่ได้ เพราะมีเรียน มีงานต้องทำ เราก็คุยกับเค้าไปแล้วเรื่องนี้ แล้วปกติหนูจะเชื่อเค้าตลอดนะคะว่าเค้ารักเรา เชื่อเราเหมือนกัน เพราะอยู่คนละประเทศหนูเลยไม่อยากจะทำให้เค้ารำคาญที่ไปเซ้าซี้ถามนู่น นี่ แต่บางทีตอนที่หนูเล่าเรื่องเพื่อนให้เค้าฟังตอนคุยโทรศัพท์หรือ msn เค้าจะโกรธ..หาว่าหนูไม่อยากคบต่อใช่ใหม่? คือเรื่องนี้เราก็ว่าเคลียร์กับเค้าแล้วนะคะว่าเรียนมหาลัยแล้ว จะไม่ให้มีเพือนต่างเพศเลยมันก็ยากมาก เค้าก็เออออไปล่ะค่ะ ทำดีๆได้แป๊ปๆ ก็กลับไปแบบเดิม แล้วเพราะว่าอายุต่างกันเยอะ (เค้า 24 หนู 19 ค่ะ) เลยบางทีหนูไม่เข้าใจเค้า เค้าก็ดีนะคะ...ตอนหนูบอกเค้าว่าหนูเหนื่อยกับการที่ต้องมานั่งรอเค้าแบบนีั เค้าก็สัญญาว่าจะกลับมาหาปีหน้า ก็โอเคกันค่ะ ไอเราก็ยังไม่แน่ใจอะไรกับความสัมพันธ์มากมาย แต่ก็อยากจะเชื่อเค้า แต่สอง สามอาทิตย์มานี่ เค้าบอกเราว่ายุ่งกับงาน กันเรียน...แต่ออกไปข้างนอกกับเพื่อนๆ ของเค้าทุกวัน หนูส่งข้อความไปหา ถามเรื่องทั่วไป เค้าก็ไม่ตอบ เค้าบอกให้หนูรอเค้าออน msn จะได้คุยกันตอนเค้าเลิกงาน หนูก็รอค่ะ....ถึงตี 3 ตี 4 แต่ก็ไม่เคยเจอมา 2-3 อาทิตย์แล้ว พอเจอกันเค้าก็ว่าเค้ายุ่งมาก แต่ออกไปเที่ยวกับเพื่อนถึง 5-6โมงเช้าได้ทุกวัน หนูเหนื่อยมากเลยค่ะ ไม่รู้ว่าเค้าจะเอายังไงกับเรา เมือสักครู่เพิ่งโทรไปหาเค้า ถามนู่น นี่ เค้าก็ว่าเค้ายุ่ง เค้าเหนื่อย พอหนูบอกไปว่า หนูก็เหนื่อยที่ต้องมานั่งรอฝ่ายเดียวแบบนี้ อยากจะคุยให้รู้ เพราะเราก็มีสังคมของเราเหมือนกัน อยากจะตกลงเรื่องเวลา เพราะหนูก็เรียนเหมือนกัน เค้าสวนมาว่า 'You can do whatever you want then.I don't want to care just tell me later on whatever you decide.' หนูพูดไม่ออกเลยค่ะ ร้องไห้เพราะความสัมพันธ์แบบนี้มาก็เยอะ แต่คราวนี้หนูไม่ไหวแล้วค่ะ เลยมาขอกำลังใจกับคำแนะนำจากเพื่อนๆ พี่ๆ ในนี้ หนูอยากจะเข้มแข็งกว่านี้อีกนิด ไม่อยากจะเสียใจจนเรียนไม่ได้ หนูรักครอบครัวที่อุตส่าห์ส่งหนูมาถึงที่นี่เพื่อเรียน ไม่อยากทำให้ พ่อกับเม่เสียใจ บอกกับตัวเองว่าเข้มแข็งๆ ทุกวันแต่มันก็ไม่ไหวแล้วค่ะ ขอบคุณที่อ่านมาถึงตรงนี้นะคะ
ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับทุกคอมเมนทฺ์นะคะ
Discussion (26)
ไม่ว่าจะตัดสินใจยังไง
ชอให้อยู่บนพื้นฐานของความรักตัวเองเสมอนะคะ
บางที เจ็บเร็วดีกว่าช้ำนาน นะคะ
ประสบการณ์ของเรานะ (เรียกเรานะ...เพราะอายุ 18 อ่ะค่ะ)
ตอนที่รักก็รัก เราทนได้ๆ อะไรก็ยอม(เค้าก็เป็นคนดีนะ)
พอเลิกก็เสียใจมาก ..........
แต่พอเวลาผ่านไป ก็หันกลับมารักตัวเอง
จนทุกวันนี้หันกลับไปมอง...รู้สึกดีมากที่วันนั้นตัดสินใจ
เค้าไม่ได้คู่ควรกบความรักของเราเลยอ่ะค่ะ
อิอิ...เพราะตอนนี้คือคนที่มีความสุขมาก กับการได้รักคนรอบข้าง
เพราะนี่คือวามรักบริสุทธิ์
สุดท้ายแล้ว...ทุกอย่างก็อยู่ทั่การตัดสินใจของตัวคุณเองนะคะ
และก้าวเดินต่อไปนะคะ เป็นกำลังใจให้ด้วยคนค่ะ
เดี๋ยวก็ผ่านไป
สู้ๆๆ น๊า เป็นกำลังใจให้ค่ะ
ให้พี่เดานะ พี่ว่าเค๊าเริ่มมีคนอื่น (เพราะมันคล้ายเรื่องตัวเอง)
ยังไงก็ให้น้องสู้ๆนะคะ พี่จะเป็นกำลังใจให้อีกคนนะ หนูต้องผ่านมันได้ค่ะ!! คิดถึงพ่อแม่ที่รักหนูเอาไว้ให้มากๆนะคะ อย่าไปแคร์คนที่ทำร้ายจิตใจเราเลยค่ะ