อยากให้พ่อเเม่อย่ากัน

     ตั้งเเต่ที่พ่อกเษียรเเล้วมาอยู่บ้านด้วยกันทุกอย่างมันก็เริ่มเเย่ลง มันก็เเย่มาตลอดอยู่เเล้วพ่อมักจะเเกล้งพวกผมอยู่เสมอมาตั้งเเต่เด็กๆเเล้วครับ เเกล้งกันถึงชีวิต เช่นการเเกล้งผลักลงเหว เเล้วจับไว้หรือจะเเกล้งเอาหมอนกองใหญ่มาทับแล้วตัวเองก็ทับต่อ ตอนนั้นผมยังตัวเล็กกว่าพ่อมากๆอายุเเค่หลักเดียว ในตอนนั้นผมเกือบหายใจไม่ออกตายด้วยซ้ำ เเม่พยายามเตือนเเล้ว แต่พ่อก็ไม่เคยหยุดทำเลยจนตอนนี้อายุ15ยังทำอยู่เลย เเต่ทำตอนทีเผลอที่ผมยืนบนจุดที่ตกได้ เเต่เเม่ไม่เคยที่จะมาช่วยพวกเราจริงๆจังๆเลย ได้เเต่บอกว่าะพ่อเเค่คิดถึง และเล่นกับเด็กไม่เป็น ผมก็ได้เเต่ทนไป พ่อชอบทะเลาะกับเเม่บ่อยๆ เเม่ถามอะไรไปพ่อก็มักจะหงุดหงิด บอกว่าเเม่โง่บ้าง น่ารำคาร เกะกะบ้าง เช่น ถามว่าจะกินอะไรกันดี พ่อก็จะตอบอ้อมโลกเเล้วค่อยพูดคำตอบ เเล้วลงท้ายว่ารำคาร   ทุกครั้งที่พ่อกับเเม่ทะเลาะกัน ผมก็รู้สึกไม่ดีตลอดมันเป็นความรู้สึกลบยังไงก็ไม่รู้

แม่ชอบบอกพวกผมว่าปล่อยๆไปเถอะ เขาทำงานเพื่อส่งพวกหนูไปเรียน ถ้าไม่มีพ่อพวกเราก็ไม่มีอะไรจะกินเเล้ว ผมเข้าใจเรื่องนี้ดี เเต่ตอนนี้เเม่ได้ทำงานเป็นเจ้าของร้านตัดขนสุนัขเพื่อทดเเทนรายได้จากการเกษียร เเต่พอพ่อกเษียรมาเขาก็ทำตัวมีปัญหาตลอด ไม่รู้จักหาข้าวเองต้องรบกวนเวลาทำงานของเเม่ ขับรถจี้ ปาด ขับซิ่ง วันๆเอาเเต่ดูอนิเมะไม่ทำอะไรเลย เร็วๆนี้ก็ขับรถชนคนอื่นมา เเล้วตอนนี้เเม่ของผมเครียดมากเลย แม่สารภาพกับผมว่าได้เอาเงินที่วางเเผนศึกษาของพวกผมต่อไปลงทุนกับร้านหมดเเล้ว เเล้วตอนนี้ก็ยังมีค่าซ่อมรถอีก แม่ได้ถามผมด้วยหน้าที่เศร้าว่าเงินในบัญชีธนาคารที่พวกผมฝากมีพอรึเปล่า เเล้วเเม่ก็ได้พูดต่อว่าทั้งๆที่คู่ชีวิตคนอื่นประคองกันด้วยความห่วงใยกัน เเต่พ่อกลับเอาเเต่ความทุกข์มาให้ ถ้าเเม่ไม่มีหนูสองคนเล่ารับฟังเเม่คงเเย่กว่านี้

ทางด้านน้องของผมมักจะบ่นให้ผมฟังว่า น่าจะปล่อยให้ผมเกิดมาคนเดียว เพราะตัวเค้านั้นทั้งเรียนไม่เก่ง ไม่มีอะไรดีเลย เเต่ผมกลับคิดว่าผมไม่น่าเกิดมาเลย น้องของผมมีประสบการชีวิต และรู้เท่าทันคนมากกว่า เขาเก่งความรู้ในการใช้ชีวิตมากกว่า ผมรู้ได้เเค่ในตำราไม่รู้การใช้ชีวิตเลย ผมเชื่อว่าถ้าน้องของผมขยันกว่านี้จะเป็นคนที่เก่งมากทีเดียว คนที่ควรไปคือผมไม่ใช่ตัวเขาอย่างที่เขาคิด

ถ้าเราคิดว่าหมดรักกันเเล้วแล้วเเต่ละฝ่ายนำความเจ็บปวดมาสู่ซึ่งกันเเละกัน ดังนั้นอย่าอยู่ด้วยกันต่อเลยจะทำให้มีเเต่เจ็บเปล่าๆ เเละมันก็ส่งผลกระทบต่อลูกๆด้วย ผมอยากให้แม่อย่ากับพ่อ เเม่ไม่เคยมีความสุขเลยเมื่ออยู่กับพ่อ ทั้งผมเเละน้องก็รักเเม่กันมากๆ ผมไม่อยากให้เเม่รู้สึกเเย่จากพ่ออีกเเล้ว




บางทีถ้าถ้าผมไป ก็จะมีเงินมากพอที่จะส่งน้องผมเรียนต่อๆไป ถ้าไม่มีผมทุกคนคงไม่ต้องลำบากเเบบนี้