ขอระบายหน่อยเถอะสาว ๆ

เริ่มเรื่องเลยเเล้วกันนะ

เดือนนี้เป็นเดือนเกิดเเฟนเรา เราก็นะ วันสำคัญของเเฟน

เลยตั้งใจเก็บเงินตั้งเเต่ เดือนที่เเล้ว เงิน tip ที่เราได้จากเเขกที่โรงเเรม

เศษสตางค์ในกระเป๋าบ้าง หยอดใส่กระปุกไว้ ตั้งใจจะพาเเฟนไปเที่ยว และก็ซื้อของที่เค้าอยากได้


เเละเเล้ววันนี้ก็มาถึง

เราชวนเเฟนมาค้างที่บ้าน เพราะว่าจะได้ไปทำบุญด้วยกันตอนเช้า

พอถึงตอนเช้า เค้าก็ไม่ตื่น เราก็ต้องไปทำเเทน เราก็อืม... เค้าคงง่วงนอน ไม่เป็นไรๆ

เราไปตักบาตรเเล้วก็เลยไปตลาด เพื่อไปซื้อของกินให้เค้า

กลัวว่าเค้าตื่นมาจะหิว เค้าตื่นมาตอนเที่ยง

เเล้วก็บอกกับเราว่า ทำไมไม่อุ่นกับข้าวรอ เราก็อึ้งอ่ะ . .

เราไม่รู้ว่าเค้าจะตื่นตอนไหน เราไม่อยากปลุก อยากให้เค้านอนพัก

เเต่เราก็ผิดซะงั้น ที่เราไม่ทำรอเค้า ทำให้เค้าเสียเวลา. .


พอบ่ายๆ เราก็ชวนเค้าไปทำบุญที่วัด เค้าก็ทำเหมือนไม่อยากไป

เหมือนโดนบังคับ เดินกับเรา เหมือนไม่มีความสุข

ทั้งๆที่เราตั้งใจจะทำสิ่งที่ดีๆ ให้กับเค้าในวันเกิด

เราพาเค้านั่งเเท็กซี่ตลอด เพราะกลัวเค้าร้อน เค้าจะหงุดหงิด

เเต่สุดท้าย . . .

ทุกๆ อย่างก็พัง เค้าไม่สนใจในสิ่งที่เราทำเลย

เค้าเดินจากไปโดยที่ไม่พูดอะไรซักคำ หลังจากทานข้าวเย็นเสร็จ

เราไม่เข้าใจ ว่าเราทำดีไม่พอ หรือว่ายังไง


เเต่เราอยากได้ยินเเค่คำว่า ขอบใจนะ หรือยิ้มให้เราซักนิดเราก็พอใจเเล้ว



ปล. ขอบคุณทุกๆ คนที่ทนอ่านนะคะ เราเองก็เขียนเเบบไม่รู้เรื่องเท่าไหร่ ตามันลายๆ พร่าๆ

ร้องไห้ไปด้วย พิมพ์ไปด้วย . . . .  ขี้เเยจังเลยเรา ^^