ขอความเห็นเพื่อนๆเรื่องคืนดีกับแฟนหน่อยค่ะ

คือว่าตอนนี้สภาพจิตใจแย่มากเลยค่ะ เพราะเลิกกับแฟนมา 4 เดือนกว่าแล้ว หลังจากที่คบกันมา 5 ปี สาเหตุที่เลิกก็เพราะว่ามีปัญหาตรงที่ครอบครัวของเราไม่รู้ว่าเราคบกัน เพราะถ้ารู้ไม่ได้คบแน่ เนื่องจากเรากับเค้าไม่เหมาะสมกันในหลายๆเรื่อง(ในสายตาผู้ใหญ่) แต่วาครอบครัวเขารู้นะคะ แต่สำหรับเราสองคน เข้ากันได้ดี เรารักเขา เขาก็รักเรา แต่ช่วงหลังมีปัญหากับบ่อยด้วยเรื่องที่เขาอยากให้เราไปหาบ่อยๆซึ่งก็เป็นเรื่องลำบากมาก เพราะอย่างที่บอกว่าพ่อแม่ไม่รู้ว่าคบกัน จะไปแต่ละที่ก็ต้องโกหกท่าน มากๆเข้ามันก็ไม่ไหว เขาก็อ้อนเรามากๆ (เขาเด็กกว่าเรา 3 ปีค่ะ)ใจนึงก็คิดว่าเขารักเรา แต่ตอนนั้นยอมรับว่าเครียดกับเรื่องนี้มาก บวกกับตอนนั้นเราเรียนหนักมากด้วย เพราะปีสุดท้าย แล้วเกรดก็แย่มากด้วยเลยอยากตั้งใจเรียนให้จบ แล้วก็วันเกิดเหตุเราโดนพ่อว่าเรื่องที่มีสาเหตุมาจากเขาด้วย แต่พ่อไม่รู้ว่าเป็นเพราะเค้า คือเค้าก็ว่าเราธรรมดา เรากำลังเครียด เขาก็โทรมาหาด้วยเรื่องเดิมคือเมื่อไหร่จะมาหาเขา เขาคิดถึง เราก็กำลังเสียใจเรื่องพ่อ ร้องไห้แล้วก็บอกกับเขาว่าทะเลาะกับพ่อ เขาก็เลยบอกว่า งั้นเราเลิกกันเหอะ เพื่อชีวิตเราจะดีขึ้นถ้าไม่มีเขา ตอนนั้นเราก็เลยคิดว่าเลิกก็เลิก เพราะเหนื่อยเหลือเกินแล้ว เขาก็บอกให้เราเปลี่ยนเบอร์เลยนะ ถ้าไม่อยากให้เขาโทรหาอีก เพราะเขาจำเบอร์เราได้ แต่ก็ไม่ได้ทะเลาะกันนะคะ หลังจากนั้นเราก็เปลี่ยนเบอร์เลย ตั้งใจว่าจะเปลี่ยนแค่ชั่วคราว ทีนี้ ซิมการณ์ดอันนั้นดันหาย เราก็เลยไม่ได้ใช้เบอร์นั้นอีกเลย ประกอบกับย้ายบ้านด้วย เลยไม่ได้เจอเค้าอีก ความรู้สึกตอนนั้นคือ เบาใจนิดนึงที่ไม่ต้องระแวงว่าเขาจะโทรมาแล้วก็ทะเลาะกันอีก ช่วงนั้นก็ตั้งใจเรียน เคลียปัญหาต่างๆ แต่ก็คิดถึงเขาทุกวัน เพราะอย่างที่บอกว่าเราคบกันมานาน ไม่เกลียดเขาเพียงแต่อยากพักใจ จนตอนนี้สอบเสร็จแล้ว เรากลับรู้สึกว่าเราเหงามาก ช่วงเวลา4เดือนที่ผ่านมา เราสบายใจในหลายเรื่อง แต่อย่างหนึ่งที่เราได้เรียนรู้คือ เราขาดเขาไม่ได้ เราร้องไห้ คิดถึงเขาทุกวันเขียนไดอารี่ถึงความรู้สึกในแต่ละวันที่มีต่อเขา อยากกลับไปหา แต่ก็กลัวว่ากลับไปจะไม่เหมือนเดิม กลัวเค้าไม่รักเราเหมือนเดิม อีกอย่างเราก็อยากเคารพการตัดสินใจของเราทั้งสองคนด้วย คืออยากบอกว่าเราก็ค่อนข้างมั่นใจนะคะว่าช่วงที่หายไปเขาต้องพยายามติดต่อเราแน่ๆ เพียงแต่ติดต่อไม่ได้ เพราะเขารักเราจริงๆ อีกอย่างตอนที่พูดเขาคงไม่คิดว่าเราจะเลิกจริงๆ ตลอดเวลาที่คบกันมาเขามีแต่เรา ไม่ได้หลงตัวเองนะคะ แต่มันเป็นอย่างงั้นจริงๆ เขาเป็นคนซื่ออ่ะค่ะ เลยอยากขอคำปรึกษาเพื่อนๆในนี้ว่าเราควรทำยังไงดีคะ จะกลับไปหาเขาดีมั๊ย เพราะตอนนี้เรารู้แล้วว่าเรารักเค้ามากขนาดไหน แต่ว่าเค้าก็เป็นผู้ชายเราไม่รู้ว่าเขาจะเปลี่ยนใจจากเรารึยัง ถ้าติดต่อกลับไปแล้วเขาบอกว่าเขามีคนใหม่แล้วเราคงเสียใจมากๆ เพื่อนช่วยแนะนำหน่อยนะคะ ขอบคุณที่ทนอ่านนะคะ อยากได้คำแนะนำและกำลังใจจริงๆค่ะ

Discussion (9)

ถ้ายังรักเค้า แล้วเค้าก็รักเรา ก็น่าจะให้ พ่อกับแม่ได้รู้จักนะ เพราะตอนเราคบกับแฟน ก็คบกันได้ 1 ปี ค่อยบอกให้พ่อ แม่ รู้ พ่อ แม่ เราก็ห่วงนะ เพราะแฟนเรา แบบว่าสุดๆ อะ สักทั้งตัว ทั้งแขน และ ขา เลย แต่เค้าก็ยอมให้คบกัน แต่ก็คอยเตือนๆ นะ บางที ถึงเค้ากะเราจะต่างกันมาก แต่ถ้าเค้ารักเราและเราก็รักเค้า ก็ต้องพิสูจน์ให้พ่อกับแม่เห็น
เป็นกำลังใจจ้า
 ค่อยๆ ตัดสินใจอย่างใช้สติเด้อค่ะ

อืม เห็นด้วยว่าถามตัวเองดีกว่าค่ะ แล้วก็ลองถามเค้าด้วยดีไหมคะ
เพราะถ้าเรากลับไปแต่เค้ามีคนอื่นเราจะเศร้านา แบบที่คุณกลัวตอนนี้

ส่วนจะคบกันเราว่าให้พ่อแม่รู้จะดีกว่านะคะ อย่าเพิ่งไปกลัวในสิ่งที่เรายังไม่เจอ
แสดงให้รู้ไปเลยว่า นี่นะเราคบอยู่กับคนนี้ เราจะได้สบายใจ เค้าสบายใจ และพ่อแม่ก็สบายใจ
เมื่อก่อนเราก็กลัวเพราะที่บ้านแม่นี่แบบ ต้องคบกะคนโตกว่า
แม่ยังชอบบ่น เวลาเห็นดารา หรือ ลูกสาวบ้านนั้นบ้านนี้แต่งงานกะผู้ชายเด็กกว่า
แย่อะไรงี้ เราก็นั่งเงียบๆ55 เพราะป๊ะป๋าเราแก่กว่าม๊า 10ปี
แม่เลยมองแต่ว่าผู้หญิงต้องคบกะผู้ชายแก่กว่า จะได้เป็นผุ้นำได้
เราว่าพ่อแม่รู้นะ ว่าคบกัน คือผู้ใหญ่ก็น่าจะมองออกบ้าง(อย่างพ่อคุณยังพูดถึงเค้าเลยนิ)
แต่เค้าจะไม่พูดแค่นั้นล่ะ เหมือนรอให้เราบอกเอง ก็จะมีแอบถามบ้าง แค่ไม่พูดตรงๆ

เราก็เคยอึดอัดๆ เราเลยเอาฟระตายเป้นตาย ลากคุณแฟนไปกินข้าวกับที่บ้านด้วยเลย ไปกินมันทั้งบ้านนี่ล่ะ
ออกมา เออ ม๊าไม่ว่าไรเลย แถมไม่พูดเรื่องลูกสาวบ้านนี้แต่งงานกะเจ้าบ่าวเด็กกว่าอีก55

ดังนั้นอย่าไปกลัวในสิ่งที่ยังมาไม่ถึงนะคะ
ลองถามใจตัวเองดีๆ เราว่าพ่อแม่คงไม่ใจร้ายขนาด ห้ามลูกสาวคบกะคนที่รักหรอกน๊า
ส่วนการเรียน ปีสุดท้ายแล้วสู้ๆนะคะ ตั้งใจเรียนด้วยแสดงให้เค้าเห็นว่าเราไม่ได้แย่เพราะคบกัน
เดี๋ยวก็จบแล้ว พ่อแม่ก็คงจะปล่อยๆมากขึ้น
เราก็ต้องแสดงให้เห็นว่า เราสามารถรับผิดชอบตัวเองได้ เค้าจะได้ไม่ห่วงมากน่ะค่ะ

ยังไงก็ขอให้โชคดีนะคะ คิดซะว่า อะไรที่เป็นของเราก็เป็นของเรา อะไรที่ไม่ใช่มันก็ไม่ใช่

ขอบคุณสำหรับความเห็นของคุณหนีแม่ฯ และคุณ Magica มากนะคะ ยอมรับค่ะว่า ที่จริงก็รู้ว่าควรจะทำยังไงเพียงแต่มันสับสนมากๆ ยิ่งคิดก็ยิ่งสับสน เป็นห่วงความรู้สึกเขาด้วย เผื่อว่าเขากำลังจะลืมเราได้แล้ว แต่เราก็กลับเข้าไปทำให้ชีวิตเขาสับสนอีก ตอนนี้เหมือนคนจะเป็นบ้าเลย ยังดีที่มีเพื่อนๆในนี้ ให้ความอบอุ่นได้เสมอทุกทีที่เข้ามาเลยค่ะ
เดี๋ยวต้องกลับบ้านแล้วค่ะ อีกประมาณ 3 ชั่วโมงถึงจะได้เข้ามาอ่านคำแนะนำดีดีจากเพื่อนๆอีกนะคะ

ใจเย็นๆนะคะ คิดและตัดสินใจด้วยเหตุผล อยากจะกลับไปคืนดีกันหรือจะเลิกต้องคิดให้รอบคอบด้วย

ถ้าคิดจะกลับไปคบ เราแนะนำได้อย่างนึงค่ะ คือติดต่อกลับไป อธิบายเรื่องที่เกิดขึ้นแล้วก็เคลียร์ให้รู้เรื่อง ถ้าคุยกันเรียบร้อยแล้วและจะกลับไปคบจริงๆ ให้เริ่มกันใหม่เลยค่ะ ทางจขกท.ก็คุยกับทางบ้านว่า เนี่ยมีคนมาจีบอะไรก็ว่าไป เหมือนกับเพิ่งเริ่มต้นดูใจกัน เราว่าปัญหาหลายๆอย่างน่าจะแก้ได้ง่ายขึ้นนะ

ไม่รู้ว่าจะช่วยอะไรได้มั้ย แต่เป็นกำลังใจให้นะคะ ^^