#เคยน้อยใจเพื่อนกันมั้ยคะ T^T ;(

เคยน้อยใจเพื่อนกันมั้ยคะ T___T

กลุ่ม จขกท. มี 4 คนค่ะ 
คือ A(จขกท.) B C D
A B C (คือ ตัว จขกท. เอง และเพื่อนในกลุ่มอีกสองคน จะเรียนเหมือนกันตลอดค่ะ เพราะสายวิชา) แต่ D จะแยกเรียน

แต่พวกเราก็ดีต่อกัน แต่ปกติ เราก็เข้าใจ ว่าไม่ได้รักทุกคนในกลุ่มเท่ากันหรอก ใช่ม้า แม้ว่าจะเป็นกลุ่มเดียวกันก็ตาม

C กับ D ก็จะสนิทกันมาก เพราะอยู่หอห้องเดียวกัน

ส่วนตัว จขกท.เอง สมมติว่าเป็น A จะสนิทกับ B  ที่สุดในกลุ่มค่ะ ซึ่ง B ก็เช่นกัน

แต่พอเวลา C กับ D (ซึ่งพักหอเดียวกัน) ไปเที่ยวกัน D เค้าก็จะโทรชวน B แต่ไม่เคยชวนเราเลยอะ T T
เราก็เข้าใจว่า โอเคเค้าอาจจะสนิทกะ B มากกว่ามั้ง
แต่ถึงกับชวนทุกคน ยกเว้นเรา ไม่นึกถึงเราบ้างเลยง่ะ 
เป็นหลายรอบมากๆ 
เราไม่รู้หรอก
แต่ B เค้าไม่ค่อยรับสาย D เท่าไหร่ B มักจะมาถามนอกรอบทีหลังว่า D โทมามีไรหรอ 
D ก็จะบอกว่า จะชวนมาเที่ยว

แต่เวลามีงานมีการบ้าน D ก็จะให้เราช่วย
เราก็ช่วยเต็มที่เลย ทำให้เหมือนเป็นงานตัวเอง เราไม่เคยเก็บมาคิดบ่น หรือรำคาญเลย
แต่ไมเค้าไม่นึกถึงเราบ้างเวลาไปเที่ยวหรืออะไรแบบนี้
เราก็คิดๆ แต่ก็เข้าใจ บอกตัวเองว่า เค้าคงไม่สนิทกะเรามั้ง
แต่ถ้าเป็นเรา ต่อให้ไม่ได้สนิทที่สุดหรืออะไรยังไง ถ้าเราชวนคนในกลุ่มไปหมดแล้ว เราก็จะชวนให้ครบทั้งกลุ่มงะ ก็มีกันแค่นี้เอง
เรากลายเป็นติ่งที่ถูกลืมจาก D ไปแล้ว
ไม่ได้อยากเป็นคนที่เค้ารักที่สุดหรอกน้า แต่แค่นี้เอง ทำไมเค้าชวนเราหน่อยไม่ได้อ่อ T T มันน่าน้อยใจง่ะ เราไม่ได้อยากเที่ยวเลยนะประเด็น
แค่อยากให้เค้านึกถึงเราบ้างงะ
แต่ B เค้าก็ยังดีกับเรามากๆ เหมือนเดิม ตอนนี้เราแค่น้อยใจ D ง่ะ 
โตแล้วแต่ยังคิดมากเป็นเด็กๆ เลยเรา T T 

Discussion (3)

คห.1 เป็นเหมือนกันเลย สุดๆอ่ะ
เราก็เป็นค่ะ ตอนมัธยมเป็นหนักกว่ามหาลัยอีก คือเวลามีอะไรไม่ว่าจะสำคัญหรือไม่สำคัญ ไม่มีใครโทรหาเลย เราก็เข้าใจว่าทุกคนมีคนที่สนิทอยู่แล้ว เราจะเป็นคนโทรไปหาคนอื่นตลอด บางทีมันก็ชวนเที่ยวแต่คือเราไม่ค่อยมีตังเที่ยวอะเราเลยไม่ค่อยได้ไปไปบ้างบางครั้งแต่เวลามีเรื่องสำคัญ เช่น พรุ่งนี้ไม่ใส่ชุดพละนะ หรือจะไปทัศนศึกษา เขาก็จะโทรนัดกันเอง โดยไม่มีเราเลย เราเป็นติ่งจริงๆ เราแยะตัวออกมาจากเพื่อนทอมที่สนิทกันอยู่สองคนแต่ก่อน จนมันติดแฟนทิ้งเรา เราเลยมาอยู่กลุ่มนี้ทีหลัง แต่สุดท้ายเพื่อนทอมคนนั้นเลิกกะแฟนมันแล้วก็เข้ามากลุ่มนี้ ก็กลับสนิทกับอีกคน เราก็หมาหัวเน่าตลอด อยู่มหาลัยเราก็ไม่มีเพื่อนที่จริงใจ มีแค่คนสองคนแต่ก็ไม่สนิทมาก บางทีก็ไปไหนมาไหนคนเดียวสบายใจกว่า ขอแค่เรียนจบไวๆอยากทำงานหาเงินให้พ่อแม่พอ พ่อบอกเสมอว่าเพื่อนคบกันเพื่อจาก อย่าซีเรียสมาก ถ้าเขาไม่สนใจเราเราก็บอกกับตัวเองว่า ไม่เป็นไร ช่างมันเถอะ ก็ทำตัวปกติ บางทีเราเองอาจทำอะไรให้เขาไม่ชอบ บางอย่างบางสิ่วเราทำให้ถูกใจใครๆไม่ได้ บางทีเราก็ร้องไห้นะ แต่ขึ้นมหาลัยมาเราเฉยๆแล้วล่ะ ทุกวันนี้เพื่อนกลุ่มเดียวกันยังนินทากันเองเลย หาความจริงใจไม่มีหรอก ขอโทษค่ะที่พิมพ์สะยาว ระบายนิดนึง :'(

มันใช่เลยกำลังเป็นอารมณ์เดียวกันเลย คือบางที่ก็รู้สึกเป็นสิ่งที่ถูกลืมจริงๆ

คือเข้าใจนะว่าไม่ได้ตั้งใจไปเที่ยวกัน แล้วไปถึงเช็คอินไปแล้วถ้าเราไม่ทักไปจะชวนเรารึเปล่า

น้อยใจจนร้องไห้เลยนะบางที่ พอเราถามเพื่อนเพื่อนก็บอกมึงคิดมากไปหรือเปล่า

แล้วเราจะพูดอะไรได้อะ เราก็ต้องอื้อๆเราคงงี่เง่าเองแหละ

แต่บางที่เราไม่รู้ว่าเพื่อนคิดอะไรอยู่ เราพยามจะปรับความเข้าใจนะแต่บางที่

เหมือนเราจะคิดไปเองหรอ เพื่อนถึงบอกไม่มีอะไรหรือว่ามีอะไรเราเพื่อนไม่ยอมบอก

กลายเป็นเรานอยไปคนเดียว ก็แคร์อะเพื่่อนดีๆมันไม่ได้หากันง่ายๆนิ

เห้อ ทำยังไงได้มิตรภาพความเป็นเพื่่อนมันก็ย่อมสำคัญกว่าความรู้สึกตัวเราเอง