แฟนเก่าชวนไปเที่ยวทะเล ควรไปมั้ยคะ
secret_girl 0 8ก่อนอื่น ขอเกริ่นประวัติคร่าวๆให้ฟังก่อนนะคะ ตอนนี้เราอายุ20ต้นๆ เรียบจบทำงานมา2ปีแล้ว เคยมีแฟนมา 1 คนเท่านั้น เพราะเราเป็นคนหัวเก่าน่ะค่ะ ไม่ใช่ไม่สนผู้ชายนะ แต่ไม่ค่อยไว้ใจใครง่ายๆก็เลยกลัวว่าคนที่เข้ามาจีบจะหลอก
แฟนเก่าเป็นคนที่รู้จักกันมาตั้งแต่เด็ก คบกันตอนมัธยม และเลิกกันตอนเข้ามหาวิทยาลัย สาเหตุคือเขาเด็ก (จริงๆรุ่นเดียวกัน) เราเบื่อ เพราะตอนนั้นเจอสังคมใหม่ๆด้วยค่ะ พอเลิกกันเขาก็ไปมีแฟนใหม่เป็นสาวสวยหลายคน (และสอนอะไรให้เขาเรียนรู้มากมายจนน่าตกใจ) ก็มีรีเทิร์นกับเรา 2-3 ครั้ง
ซึ่งครั้งสุดท้ายที่รีเทิร์น เรากลับไปคบกับเขาอย่างจริงจัง ตั้งใจว่าจะคบยาวเพราะเท่าที่ดูมาเขาเองก็ตัดใจจากเราไม่ได้ (เหมือนกับผูกพันกัน) แต่เราเข้ากันไม่ได้ เขายังติดสนุก ติดเที่ยวอยู่ (ตอนนั้นเราทำงานมาปีนึงแล้ว แต่เขากำลังเรียนปี5อยู่ ซึ่งเป็นปีสุดท้าย อนึ่ง เขาไม่ได้เรียนสถาปัตย์ฯค่ะ แต่แค่ยังเรียนไม่จบ) ยังไม่มีเงินใช้ ซึ่งเราไม่เคยว่าหรือเกี่ยง ปกติไม่เคยให้เลี้ยงข้าว ไปเที่ยวไกลๆเราช่วยออกค่าแก๊สให้ตลอด ไปไหนซื้อขนมฝากแม่เขาตลอด แต่กลายเป็นว่า "เธอดีเกินไป ยังไงก็มองเธอในรูปแบบแฟนไม่ได้" จะกลายเป็นสาเหตุที่ทำให้เราเลิกกัน.... ซะงั้น
แต่จริงๆแล้ว เราคิดว่าส่วนหนึ่งที่เลิกกันเป็นเพราะเราตอบโจทย์ที่เขาต้องการไม่ได้ค่ะ นั่นก็คือ "เรื่องอย่างว่า" เราหัวโบราณอย่างว่านั่นแหละค่ะ ถึงจะเรียนจบ ทำงานแล้ว แต่เราก็ยังมีความรู้สึกว่าถ้าไม่ได้มั่นใจจริงๆว่าผู้ชายคนนี้รักเราและทุ่มเทให้เราจริงๆ เราก็ยังไม่พร้อมจะ"ให้"ค่ะ (จริงๆตอนคบกันเขาพยายามน่าดูที่จะทำให้เรามีอารมณ์ร่วม แต่เราตั้งสติได้ทุกครั้ง และเขาก็ยอมหยุดทุกครั้ง แต่ถึงอย่างนั้นเราก็อึดอัด เข้าใจมั้ยคะ เรายังไม่พร้อม และบอกเขาแล้วว่ายังไม่พร้อมนะ นี่ก็ดึงดันจัง อาจเป็นเพราะคนที่เขาคบมาทุกคนนอกจากเรา นอนกับเขาตั้งแต่คบกันไม่ถึงเดือนค่ะ)
ล่าสุด เมื่อสองเดือนก่อน แม่ของเขาให้เขาโทรมาหา ชวนคุยว่าเป็นไงมั่ง (ตั้งแต่เลิกกันไปปีกว่า แทบไม่ได้ติดต่อกันเลยสักครั้งเดียว) มีเสียงแม่ของเขาแทรกมาเป็นระยะๆ ทำนองว่าทำไมไม่มาหาเขาบ้างเลย ยังอยากได้เป็นสะใภ้อยู่นะ บลาๆๆ เราก็ไม่ได้อะไรมาก ณ จุดนั้นไม่ได้อยากรีเทิร์นแล้ว เพราะที่เลิกกัน มันเจ็บน่ะค่ะ เราเป็นคนประเภทรักตัวเองมากกว่า เป็นลูกสาวคนเดียวที่พ่อแม่รักมาก เพราะงั้นเลยมีความคิดว่า ถ้าเขาทำให้เราเสียใจ งั้นไม่มีเขาดีกว่า พ่อแม่ไม่ได้เลี้ยงดูเรามาให้เสียน้ำตาเพราะคนอื่น
ที่เราพูดมา ฟังแลดูเหมือนกับเราไม่ควรจะกลับไปใช่มั้ยคะ เราเองก็คิด เขายังไม่มีอนาคต เป็นลูกชายคนเล็กของบ้าน (บ้านรวยมากทีเดียว) ไม่ถึงกับใช้เงินมือเติบแต่ก็ยังพึ่งเงินพ่อแม่อยู่ ตอนนี้เริ่มทำงานมาได้ไม่กี่สัปดาห์ (เพราะเราเป็นคนพูดเองว่าควรจะหางานทำได้แล้วนะ) แต่ก็ดูแล้วทำได้ไม่นานก็คงออก เขาเป็นพวกมีความคิด แต่ไม่ลงมือทำ (คิดการใหญ่ แต่ขี้เกียจ) ส่วนครอบครัวเขาชอบเรามากค่ะ แต่ที่ยังติดต่ออยู่ด้วยก็แค่เหตุผลเดียว เราแค่รู้สึกว่าเขาเองก็ผูกพันกับเราเหมือนกัน ดูเป็นเหตุผลไร้สาระใช่มั้ยคะ
เมื่อก่อนที่คบกัน เราชอบบ่นว่าอยากไปเที่ยวทะเล แต่จะได้คำตอบว่า "ก็เธอยังไม่พร้อมนี่" ซึ่งตอนนั้นได้แต่สตั๊นท์ไป พอเลิกกันแล้วเพิ่งคิดได้ว่าน่าจะตบหน้าไปสักทีสองที ทำไมการไปเที่ยวถึงทำให้เอ็งคิดแต่เรื่องใต้สะดือฟะ!
และเดือนที่ผ่านมานี้ เขาพยายามเทคแคร์ ไม่สม่ำเสมอเท่าไหร่ตามนิสัยของเขา (หรือเรียกตรงๆคือ "ส.ด.") แต่ก็ใส่ใจ เช่น บอกไว้ล่วงหน้าเป็นอาทิตย์ว่า สัปดาห์หน้าจะกลับดึกเพราะมีปาร์ตี้บริษัท เขาก็ยังจำได้และอาสามารับทั้งที่ออฟฟิศเราอยู่ไกลกัน หรือไม่ก็พาไปเที่ยว ดูแลสารพัดโดยไม่แตะเนื้อต้องตัวกันเลย
ล่าสุด เขาชวนไปเที่ยวทะเลค่ะ (มันกลับมาอีกครั้งกับสถานที่แห่งนี้) คือ... อยากไปก็อยากไปนะคะ แต่อีกใจก็หวั่นๆ เดือนที่ผ่านมาจะไปดูหนังหรืออะไรก็ไม่มีเกินเลย (ซึ่งผิดปกติวิสัยเขามาก สมัยก่อนยังไม่ทันได้รีเทิร์นก็กล้าจับมือ กล้าจูบ -*- ซึ่งอันนี้เราโกรธมากจนไม่ยอมไปงานรับปริญญาเขาเลยทีเดียว... แต่เรื่องนี้ก็ผ่านมาร่วมปีแล้วค่ะ) ทุกคนคิดว่า เราควรจะไป หรือไม่ไปดีคะ (แน่นอน เรายังอยากรักษาเวอร์จิ้นของเราอยู่ค่ะ... กลัวจะเหมือนดินกระแทกดาว) จริงๆแอบอยากไป แต่ก็รู้ว่ามันเสี่ยงค่ะ มีวิธีไหนที่จะไปแล้วกลับมาปลอดภัยมั้ยคะสาวๆ
จะด่าเราโง่ก็ได้นะคะ เผื่อเราจะได้สติ 555 ขอบคุณสำหรับคำตอบล่วงหน้าค่ะ
Comment
เขียนความเห็นได้เลยจ้า..
Recent comments ความคิดเห็นล่าสุด