นอกเรื่อง : หลงรักพี่ๆที่จีบันค่ะ ไปเจอเพราะไปรับของรางวัลมา

เนื่องจากวันนี้คุณพ่อและคุณแม่พารับรางวัล Smoothe E White Babe Face (ไม่ขอลงรูปนะค่ะเพราะมันจะซ้ำที่เพื่อนๆพี่ๆลงกันไปเยอะแล้ว)

มาค่ะที่จีบัน คือจริงๆไม่มีอะไรมาก แต่อยากจะมาแชร์ความรู้สึกดีๆที่ได้ไปเจอทุกคนมาค่ะ

จริงๆวันนี้ตั้งใจออกจากบ้านเพื่อไปรับน้องที่ธรรมศาสตร์รังสิต แต่ช้าวงเวลามันเหลือ คุณพ่อเลยพาแวะไปรับของรางวัล ก็ปกติค่ะ คุณพ่อก็ขับรถพามาแล้วก็ถามว่าอยู่ไหน ไปยังไง โทรถามคนที่บริษัทรึยัง

บลา บลา ตามสไตล์พ่อที่ฮีห่วงทุกอย่าง และที่พ่อห่วงก็เป็นจริงๆตามคามเบ๊อะของเราคือ หลงกระจายค่ะ

วนไปมาอยู่3-4รอบได้ แล้วก็หาซอยส่วนบุคคลไม่เจอ ก็ต้องโทรกันวุ่นเลยค่ะ

ตอนแรกพริ้มโทรไปหาที่จีบันก่อน จากนั้นก็วนหาๆ แล้วหลง ก็เลยให้คุณแม่โทร พอเสร็จโทรศัทพ์สัญญาณขาดด โอ้ย วุ่นวายมากกว่าจะได้ไปรับของรางวัล เกือบทอดใจเพราะไม่อยากให้คุณพ่อลำบาก

แต่ก็นั้นแหละค่ะ คุณแม่คนสวยก็เลยโทรไปหาที่จีบันอีกครั้ง ทีนี้คุณนายชีไม่ยอมค่ะ ชั้นต้องพาสามีไปให้ได้ คุณแม่ก็เลยบอกทางคุณพ่อแล้วก็หาไปหามา (ต้องวนรถไปออกถนนใหญ่ถึง 2 รอบ)

แต่สัดท้ายเพราะความตาถั่วที่พริ้มพลาดไม่มอง มันก็คือซอยนำไปสู่ซอยส่วนบุคคลนั้นเองง

ในใจตื่นเต้นมาก และคุณแม่ก็รีบ เลยก็มารับและไปเลย และคิดว่าบริษัทจะต้องและบัตรเข้านู่นนี้ คงไม่ได้เจอใคร ที่ไหนได้

พอมาถึงที่บ้าน มีพี่ผู้หญิงคนนึงออกมารับ และถามว่ามารับของรางวัลหรอค่ะ หน้าตายิ้มแย้มมาก น่ารักที่สุด ต่อมาก็เจอพี่ผู้หญิงที่รีวิวครั้งนึงเป็น pinned-up girl สาวปิกอัพ ( -_-"เอิ่มทำไมชั้นจำได้แต่อะไรทุเรศๆ) ก็มารับที่หน้าประตูบ้านค่ะ คือพี่เค้าสวยมาก แล้วก็ผอมมากด้วย ด้วยความเขิน ก็เลยได้แต่พูดอะไรก็ไม่รู้ และตัวก็มัวแต่หวันเรื่องถ่ายรูป กลัวพี่เค้าถ่าย(ซึ่งสุดท้ายก็หนีไม่พ้น โดนอยู่ดี)

จำได้ลางๆว่าบอกพี่คนสวยๆว่า " หนูเคยดูที่พี่รีวิวอยู่บ่อยๆค่ะ ชอบมาก" พี่เค้าก็บอกว่าขอบคุณค่ะ

น่าร้ากกอ่ะ -/////-

คือไม่ได้มองแค่พี่เค้าแต่มองทุกๆคน และกวาดสายตามองก็เจอแต่คนน่ารักๆที่พร้อมจะยิ้มให้ ทำให้ลืมความเครียดก่อนหน้าไปเลย

และเหมือนพี่เค้าจะรู้ว่าเรามาลำบาก ทุกคนเลยเหมือนพร้อมใจกันมาต้อนรับอย่างอบอุ่น เขินมากๆค่ะ 555

ยังไงก็ต้องขอบคุณพี่ๆทุกๆคนมากๆนะค่ะ และพริ้มหวังว่าจะได้เจอและพูดคุยกับทุกๆคนอีกค่ะ