เครียดมาก แต่ที่บ้านไม่เคยเข้าใจ อยากได้กำลังใจค่ะ T_T

สวัสดีค่าชาวจีบัน

คือวันนี้เนี่ย อยากมาระบายนิดๆ หน่อยๆ แต่เราว่าเป็นเรื่องใหญ่มากสำหรับเราเรื่องนึงเลยค่ะ เรื่องย้ายบ้านเนี่ย

ไม่รู้จะเริ่มยังไงดี คือเมื่อวันอาทิตย์น่ะค่ะ พ่อ แม่ แล้วก็น้องชายเรา ออกไปข้างนอก เราก็ไม่ได้ไปเพราะจะดูถ่ายทอดสดประกาศรางวัลนาฏราช ก็ไม่ได้คิดอะไร ก็งงนิดนึงทำไมไปนานจัง

พอเขากลับมา เขาบอกว่า ไปดูบ้านกันมา ไอ้เราก็ยังไม่ได้อะไรมาก เพราะเห็นเขาไปดูบ้านกันมาหลายที่แล้ว แต่ก็ยังไม่ได้เอาที่ไหนซักที

แต่ประเด็นคือ ที่นี่ เขาล็อกไว้แล้ว ( วันนั้นยังไม่ได้จองอ่ะค่ะ แค่ล็อกไว้ )

เราเอง ยังไม่เห็นตัวบ้านเลยแม้แต่น้อย =_= เห็นแค่ในรูปโบว์ชัวค่ะ เป็นหมู่บ้านคุณาภัทร 5 แถวบ้านกล้วย-ไทรน้อย

แต่ในรูป ก็สวยดี คือที่บ้านเราเนี่ยขยันหาบ้านใหม่มากเลยช่วงนี้ เพราะอยากให้น้องชายมีห้องส่วนตัวซักที
เพราะที่บ้านเรามีแค่ 2 ห้องนอนน่ะค่ะ น้องชายเราอยู่ม.2 แล้ว ก็อยากมี

และในที่สุดจนวันนี้ เขาก็โอนเงินค่าจองแล้ว ต้องผ่อนกันอีก 25 ปีมั้ง -_-;


เอาตรงๆ นะคะ คือบ้านมันก็สวยดี เนื้อที่กว้างขวาง แต่ที่เราไม่ปลื้มคือ หลังติดคลอง
และอยู่ลึกจากถนนใหญ่ 6 กิโลเมตร ( แต่เห็นว่าซอยที่เข้าไปเจริญนะคะ เหมือนเป็นหมู่บ้านใหญ่ๆ น่ะค่ะ )

เอ่อ ลึกไปมั้ย หลังติดคลอง ขโมยง่ายเลย ไหนจะผ่อนอีกกี่ปี อยู่สบายๆ ไม่มีหนี้มันก็ดีอยู่แล้วนะเอ้อ =_=

สำหรับเราเราคิดยังงี้อ่ะค่ะ ตอนนี้เราจะขึ้นปีสามแล้ว เราก็บอกว่า รอกันอีกหน่อยได้มั้ย  ถ้าหนูทำงานแล้ว อาจจะซื้อบ้านใหญ่ๆ ได้ก็ได้ ขอเอาให้มันมั่นคงให้มันชัวร์ๆ ก่อน

เขาบอกว่ารอไม่ได้ รอไปราคาบ้านมันก็ขึ้น แล้วหลังนี้ราคาโอเค หลังสุดท้ายแล้วด้วย (ทำไมเหลือหลังเดียว- -)

คือประมาณว่าเราพยายามใช้เหตุผล แต่เขามาซีนอารมณ์ตลอด -_-;; หาว่าเราเห็นแก่ตัว เพราะเรามีห้องแล้ว น้องก็อยากมีห้องเหมือนกัน แล้วมันก็เป็นความฝันของเขาด้วย มีบ้าน มีที่ให้ปลูกต้นไม้

พอพ่อเราฟังเหตุผลเรา แม่ก็บอกว่าจะเลิกกะพ่อ แล้วไปอยู่ต่างจังหวัดกะน้องชายเราซะงั้น

เอาล่ะสิ อาร์ตมาเลยย T_T


เราก็ได้แต่ทำใจ เออตามใจ จะเอาไงก็เอา ย้ายก็ย้ายวะ ยังไม่เห็นแม้แต่บ้าน แต่ถึงเห็นแล้วเราไม่โอเคเขาคงไม่ฟัง

เราอยู่บ้านที่อยู่มานี่ก็ประมาณ 15 ปีได้แล้วค่ะ ผูกพันมากกกกกกก

ตอนเด็กๆ จะมีแก๊งเด้กผู้หญิงเล่นด้วยกัน พอโตมา ก็ยังสนิทกันเหมือนเดิมค่ะ เป็นเพื่อนผู้หญิงที่สนิทที่สุด
ไปไหนไปกัน เที่ยวด้วยกัน เรากะพวกมันไม่เคยมีความลับกันเลย มีอะไรก็เล่าให้ฟังตลอด

ประมาณว่าโตมาด้วยกัน แล้วคือ เราต้องย้ายไปแล้ว T_T ยังไม่กล้าบอกพวกมันเลยค่ะ
( ถึงบ้านใหม่จะห่างบ้านนี้ประมาณ 10 กิโล แต่ว่าปกติ เคยนั่งเม้าท์กันทุกเย็น มันต่างกัน T_T )


แล้วไหนจะแบบ ใครเคยดูลัดดาแลนด์แล้วคงจะพอเข้าใจอารมณ์เรามั้ง บ้านใหม่ จะเป็นยังไงก็ไม่รู้

แถมเฟอร์นิเจอร์ในห้องนอนเรา ก็เอาไปไม่ได้ด้วย เพราะขนย้ายไม่ได้ เรายิ่งรู้สึกแย่ขึ้นอีก

ตอนนี้หน้าบ้านเรา พ่อเอาประกาศขายมาติดหน้าบ้านแล้วค่ะ เราจิตตกมาก

รู้สึกแย่มากๆ เลยค่ะ อีกสองวันเราก็จะครบ 20 แล้ว ทำไมมันเครียดๆ ยังไงก็ไม่รู็้้ T_T ยังไม่เบญจเพสนะ

ขอบคุณทุกคนที่อ่านนะคะ