ไม่ค่อยแน่ใจว่ายังรักแฟนรึเปล่า
superthirteen114เป็น 1 ปี ที่อยู่ห่างกันมาโดยตลอด (คุณแฟนไปเรียนโทที่ยุโรป เราอยู่เมืองไทย แต่คิดว่าปีหน้าเราจะไปเรียนต่อแล้ว)
เราบินไปหาเมื่อต้นปี ก็แฮปปี้ดี แม้ว่าจะรู้สึกว่าเที่ยวไม่สุด เพราะต้องถ้อยทีถ้อยอาศัยกัน แต่คุณแฟนก็ดูแลดี
ที่บ้านเราก็โอเคกับเขา ที่บ้านเขาก็โอเคกับเรา ไปมาหาสู่กันตลอด
เขาก็นิสัยดีค่ะ ยอมเรา ตามใจเรา ทำอะไรก็บอก ความเชื่อใจมีให้ตลอด
เขาอยากแต่งงาน เราเฉยๆ ไม่พร้อม เขาชอบพูดเหมือน "แม่ของลูก" เราก็สยองๆไป แต่ก็น่ารักดี
skype กันทุกวัน กลับถึงบ้านก็เปิด skype ทิ้งไว้ ปิดตอนนอน ทะเลาะกันน้อยมาก แบบ สองเดือนทะเลาะที
แต่ช่วงหลังๆชอบถามตัวเองว่า เรายังรักเขาอยู่ไหม เพราะเราอยู่ด้วยกันตลอดจนเป็นความเคยชินรึเปล่า
ตอนนี้ไม่ได้คุยกันมา 1 วันแล้ว ก็รู้สึกเฉยๆ แต่ก็ตอบตัวเองไม่ได้ว่าเรายังรักกันไหม
ไม่รู้ว่าจะตอบตัวเองยังไงค่ะ เพื่อนๆก็เห็นว่าเราเป็นคู่ที่รักกันดี หวานๆ ไม่เลี่ยน ไม่มีปัญหา คบกันมานาน
จากที่ตอนแรก ทั้งเพื่อนเรา เพื่อนเค้า คิดว่าคบกันได้ไม่เกิน 2 อาทิตย์แน่นอน แต่ลากยาวมาเป็นปี
พูดไม่ออก บอกไม่ถูกค่ะ ป.ล. อายุก็ 26-27 กันแล้วค่ะ
Discussion (14)
เราก็จะไม่มีความสุขค่ะ
ถ้าไม่มีเขาเราอยู่ได้แต่มีความสุขมั๊ยลองถามตัวเองดูค่ะ
เป็นเหมือนคู่รักที่เรียบง่าย ไม่ค่อยทะเลาะ เรื่อยๆ มันเป็นอะไรที่เฉยๆมากนะตอนนั้น
เจอหน้ากัน กินข้าว ดูหนัง แยกย้ายกลับบ้าน ทำแบบนี้มาปีกว่า
จนเรามาเจอแฟนปัจจุบัน ทะเลาะกันบ่อยกว่าแฟนเก่าเราเยอะมาก
แต่เราดันกลับมีความสุขมากกว่าแฟนเก่าเราอีกละสิ
อีกอย่างตอนเราเลิกกับเค้า เราไม่เสียใจเลย เลยสงสัยว่าเราเลิกรักเค้าไปตอนไหน
เราว่า จขกท อาจจะเกี่ยวกับระยะทางด้วยนะค่ะ ลองคิดดูว่าเค้าคือคนที่ใช่รึป่าว
ตอนเจอกันที่สนามบิน เรานึกมาตลอดทางเลยว่าเจอปุ๊บ จะทิ้งกระเป๋าแล้ววิ่งไปกอด
แต่เอาเข้าจริงก็แค่เดินไปหา สวัสดีที่รัก รอนานไหม แล้วก็ขึ้นรถไฟเข้าเมืองกัน
เหมือนขับรถไปหาอ่ะ ไม่เหมือนกับบินข้ามโลกไปหา แหะๆ คงดูหนังมากไป
มีเสียน้ำตา ใจหายกันตอนจะกลับ เราก็น้ำตาไหลพรากเลย คุณแฟนก็น้ำตาซึม
ช่วงนี้รู้สึกไม่มีอะไรจะคุย ก็เลยถามตัวเองบ่อยๆว่า เพราะเราไม่รักกันแล้วรึเปล่า
หรือบางที เราอาจจะวุ่นวายกับเรื่องเรียน เรื่องงาน เรื่องสอบ ไม่ค่อยแน่ใจเหมือนกัน