เราเป็นผู้หญิงเห็นแก่เงินรึเปล่า

คือเราอายุ 30 แต่งงานกับสามีตั้งแต่อายุ 23   และมีลูก 1 คน  ตอนเราแต่งงานเรารักเค้าคิดว่าเค้าเป็นคนดีและดูแลเราได้ แต่พอแต่งงานแรกๆ ก็ดี  หลังจากที่เราท้องเค้าก็เริ่มติดเพื่อน และติดการพนัน หลังจากเราคลอดลูกเค้าก็ไม่เคยช่วยเลี้ยงลูก ต้องทำงานกลับบ้านดึกๆ ซึ่งพอกลับมาเรากับลูกก็หลับแล้ว ระหว่างนั้นเราทำงานเงินเดือนๆ ละ 6-7 พัน พอลาคอลดครบ 3 เดือน เราก็เอาลูกไปฝากเลี้ยงแถวๆ ที่ทำงาน ตอนเช้าเค้าไปส่ง ตอนเย็นเราต้องอุ้มลูกกลับรถเมล์หรือรถสองแถวเอง ทั้งๆ ที่ เค้าทำงานเป้นเซล เงินเดือน 3 หมื่น  ให้เงินเราเดือนละ 5 พัน แต่เราจ่ายทุกอย่าง ค่าเช่าบ้าน ค่านมลูก ค่าไฟ ค่าน้ำ ค่าโทรศัพท์ แล้วเราก็ยังต้องหาเงินใช้หนี้พนันบอลให้เค้า สมัครบัตรเครดิตหลายใย พอผ่าน ใช้ 2 เดือนวงเงินเต็มทุกใบ ทั้งๆ ที่เราไม่เคยเห็นเงินเลย แต่เราขอเค้าไว้เป็นบัตรสำรอง 1 ใบ เอาไว้เวลาซื้อนม ซื้อแพมเพอส์และพาลูกไปหาหมอ เค้าก็สมัครบัตรเสริมให้ พอได้มาเราไปโลตัสซื้อนมซื้อของเข้าบ้าน พอเอาบัตรไปรูด ปรากฏว่ารูดไม่ได้  ก็โทรถามศุนย์ทางศูนย์บอกว่าวงเงินเต็มแล้ว เราอึ้งมากทิ้งรถเข็นไว้ตรงพนักงาน อายมากๆ อุ้มลูกร้องไห้กลับไปหาแม่ เค้าก็บอกเราว่าแม่เค้าป่วยเค้าเลยไปแจ้งหายแล้วเอาบัตรที่ได้มาใหม่ไปรูดทองแล้วขอเป็นเงินมายอมเสียค่าธรรมเนียม  เค้าอยากมีหน้ามีตา ซื้อรถป้ายแดง เราก็เอาเงินเก็บทั้งหมดช่วยกันซื้อ  ผ่อนไปได้ 2 ปี ซึ่งบ้างเดือนเค้าก็ไม่ได้ผ่อน เราก็ต้องเอาเงินที่เราประหยัดไว้ใช้กับลูก ไปจ่ายให้เพราะกลัวรถโดนยึด  แต่ในที่สุดเค้าก็บอกเราว่าเค้าเอาเงินของออฟฟิตไปใช้ 2 แสน 8 ต้องหามาใช้คืนเค้า เราเครียดมาก เพราะพอ่เราเป็นข้าราชการเป็นคนค้ำงานให้เราจึงต้องตัดใจขายรถไปในราคาถูกๆ เพื่อหาเงินมาใช้หนี้

Discussion (26)

ขอบคุณทุกคนมากนะคะ ได้ข้อคิดดีๆเยอะเลยคะ
ผู้หญิงเราก็ต้องการผู้ชายที่มั่นคงและพร้อมที่สุดมาเป็นหัวหน้าครอบครัวอยู่แล้วล่ะค่ะ
ยิ่งคุณมีลูกด้วยแล้วภาระยิ่งเพิ่มหนัก เพราะไม่ได้เลี้ยงแค่ตัวเองปากเดียวแล้ว
เข้าใจว่าตัดสินใจลำบาก แต่ทุกอย่างก็ทำเพื่อลูก เราชื่นชมคุณค่ะ

ปล. เราเองก็ยังเด็กแนะนำอะไรมากไม่ได้ เลยขอเป็นกำลังใจให้แทนแล้วกัน สู้ๆ+เข้มแข็งเข้าไว้นะคะ จขกท
ต้องยอมรับสถานภาพนั่นแหละ ที่คุณ ladda บอก แต่เป็นเราๆ ก็รับไม่ได้อยู่ดีที่เค้าไปเที่ยวกัน เราเข้าใจนะ เที่ยวค้างคืนรึป่าว แล้วถ้าค้างคืน เค้ามีอะไรกันรึป่าว คุณจะรับได้มั๊ย  ปัญหาเรื่องเงินก็ว่าไปอย่างนึง เรื่องความรักก็อย่างนึง แต่เราเชื่อว่าถ้าถึงจุดที่คุณ สุดจะทน คุณจะตัดสินใจในทางที่สบายใจที่สุดอยู่แล้ว เราเชื่อคุณเก่ง และเข้มแข็งนะคะ
เราก็คิดเหมือน คห. บนนะคะ ดูยังไงสามีใหม่ของคุณก็เป้นคนที่มีความรับผิดชอบ ถึงจะมีเงินหมุนไม่พอก็ยังจะให้แม่ ให้ภรรยาเก่า ซึ่งเรามองว่าเค้าเป็นคนรับผิดชอบมาก ต่อแม่ ต่อภรรยาเก่า และ ลูกของเค้า คุณจะมามองไม่ได้นะว่า อยากให้เค้าช่วยประหยัดอะไรแบบนี้ เพราะว่า เค้าก้ต้องนึกถึงลูกของเค้าบ้าง แทนที่จะมาใช้จ่ายกับลูกของคุณ เค้ายอม ให้ลูกไปอยู่กับแม่ เพราะคุณย้ายมาอยู่กับเค้า เรื่องเงินก็ช่วยกันประหยัดไม่ดีกว่าหรอคะ แล้วคุณบอกว่า พอลูกของเค้ามา ทำไมต้องพาไปต่างจังหวัด ไปเที่ยว เราว่าคุณเริ่มเห็นแก่ตัวตรงนี้แหละ ก็เค้าเป็นพ่อลูกกัน สามีใหม่คุณก็อาจจะอยากชดเชยในสิ่งที่เค้าไม่ได้ทำให้ลูก มองถึงตรงนี้บ้าง ไม่ใช่คิดแต่ตัวเองกับลูกนะคะ แบบนี้สามีใหม่จะมองว่าคุณเป็นคนใจแคบนะคะ ลองเอาใจเค้าไปใส่ใจเราบ้าง ฝ่ายชายเองก็อยากจะชดเชยให้ลูก ที่ไม่ได้มีเวลาร่วมกัน มีความรักลูกเหมือนกัน เหมือนกับที่สามีเก่าคุณพยายามจะส่งเงินมาให้ เพราะเค้าอยากให้มีเงินเลี้ยงลูกค่ะ
ขอแสดงความเห็นหน่อยนะคะ เรื่อง สามีใหม่ ให้เงินแม่ นั่นเป็นสิ่งที่ดีแล้วค่ะ ลูกควรกตัญญูต่อพ่อแม่ ลองคิดกลับกัน คนที่ไม่กตัญญู ไม่เลี้ยงดูพ่อแม่ จะมาเลี้ยงภรรยาได้เท่าไหนกันเชียว ไม่อยากให้คุณคิดรำคาญว่าสามีให้เงินแม่ใช้ เพราะนั่นเป็นหน้าที่ของลูกที่ดีค่ะ ส่วนเรื่องที่สามีใหม่ให้เงินลูกติดของภรรยาเก่า อันนี้เราเข้าใจนะคะ เพราะเราก็เป็นลูกของพ่อที่ไปมีภรรยาใหม่ อยากบอกว่า สามีภรรยา เลิกกันไป ก็จบบทบาทของสามีและภรรยาไป แต่บทบาทความเป็นพ่อ เป็นแม่ จะติดตัวไปตลอดชีวิตนะคะ ส่วนตัวคิดว่า มันเป็นหน้าที่ของคนเป็นพ่อที่ควรจะส่งเสียเลี้ยงดูลูก ถึงจะเลิกกับแม่ของลูกไปแล้วก็ตาม ขอแค่ส่งให้เรียนจบมีการมีงานทำ ก็จะไม่ไปรบกวนเงินทองให้ครอบครัวใหม่ร้อนใจหรอกค่ะ จะส่งเงินทดแทนบุญคุณที่เลี้ยงดูให้โตมาขนาดนี้ด้วยเหมือนกันนะคะ