.

ขอลบน๊า

Discussion (17)

เราก็เคยโดนเหมือน จขกท. เลย แต่มันพูดเรื่องแฟนเก่าตลอด เอามาเปรียบเทียบตลอดว่าแฟนเก่ามันทำอย่างงั้นอย่างงี้ แต่เราทำไมทำแบบนี้ แบบนี้ ก็ง้อมันนะ รักมันมาก อยากชนะใจ แต่พอเราสุดจะทน เราโมโหบอกเลิกมันแล้วแค่ไม่กี่นาทีก็ง้อมัน มันกลับบอกว่าก็บอกเลิกแล้วไง ถ้ามันยกโทษให้ คราวหลังก็ต้องบอกเลิกอีก แบบนี้ แฟนเก่ามันก็เคยทำแบบนี้ เราสาปส่งมันไปเลย แล้วไง พอ3 -4 เดือนต่อมามันก็มาง้อ ทุ่มทุน ทุ่มเท แต่ เราไม่กลับไป มันก็เมาไปโดดน้ำเน่าแถวมหาลัย ในใจ คิดว่าเออ โง่นักก็ไปเหอะ แอบขำ แต่พอกลับมาคบก็ดีนะ แต่แค่พักเดียว นิสัยเดิม คุนเทอก็กลับมา เลยบ๊ายบายดีกว่า
ขอบคุณทุกคนมากค่ะ เราเป็นคล้ายๆ คุณ missbebe เลย เราอยากจะเลิกหลายครั้ง แต่ก็ทำไม่ได่ใจอ่อนตลอด เพราะเวลาจะเลิกเขาจะร้องไห้ฟูมฟาย เคยกอดขาเรากลางฟุตบาทก็มี ( อายมาก
) ที่อยู่เพราะสงสารและห่วงเขามากกว่าค่ะ ณ ตอนนี้ เพราะเขายังไม่มีความคิดเป็นผู่ใหญ่เลย ยังไม่สามารถสร้างตัวเองให้มั่นคง และที่เขาทำให้เราเจ็บหลายครั้ง เป็นเพราะเวลามีเรื่องไม่เข้าใจกัน เขาไม่ยอมอธิบายถึงเหตุและผล ปล่อยให้เราคิดไปเองตลอด นำมาสู่ความหมางเมินกันบ่อยครั้งมาก ตอนนี้เหมือนอยู่เป็นเพื่อนกัน แต่ลึกๆยังคาดหวังในตัวเขา มันเลยทำให้เราค่อนข้างจิตตกอ่ะค่ะ


ขอบคุณทุกคนอีกครั้งน๊า ตอนนี้เราดีขึ้นและเข้มแข็งขึ้นมากบ้างแล้วค่ะ ยิ้มได้แล้ว

ไม่ขี้แยหรอกค่ะ มันเป็นเรื่องของความรู้สึก พอเราเก็บความรู้สึกหลายๆอย่าง ทั้งเสียใจ น้อยใจ กังวล ฯลฯ บีบอัดไว้ข้างใน พอมีอะไรมาสะกิดน้ำตามันก็พร้อมจะระบายความรู้สึกเหล่านั้นออกมา ถ้าได้ระบายเป็นระยะๆคงไม่สะสมขนาดนี้ เราก็เบื่อเหมือนกัน เรื่องของเราก็คล้ายๆแบบนี้ ไม่ชอบเลยเวลาต้องกลั้นน้ำตา แล้วน้ำตาก็ไม่ค่อยรู้เวลาหรอก ไม่รู้จะดราม่าไปไหน ก็อยากแนะนำให้พยายามอย่าคิดอะไรที่ทำให้ตัวเองเศร้า คิดอะไรที่มันฮึกเหิมๆเข้าไว้นะคะ แล้วก็คุยกับเพื่อนสาวบ่อยๆจะได้ดีขึ้น อยู่คนเดียวมันจับจดนะส่วนตัวเรา สู้ๆฮึกเหิมๆค่ะ
 ความผูกพันมันค้ำคอ จะเดินจากก็ไม่กล้าพอ จะอยู่ต่อก็เสียใจ เราคบมาห้าปี ผ่านอะไรด้วยกันมาก็เยอะมากจนนับไม่ถ้วน แต่ตอนนี้ เราคิดว่าเราเองแหละที่เป็นฝ่ายหมดรัก เหตุผลที่เราอยู่กับเขาตอนนี้ คือความผูกพันมันค้ำคอเราอยู่ ไม่คุยกันเราก็ไม่เป็นอะไร ไม่เจอหน้ากันเราไม่เดือดร้อนเหมือนแต่ก่อน ความหวานมันหมดไป แต่อย่างนึงที่เราอยากให้ จขกท คิดไว้ก็คือ ไม่ว่าเขาจะเคยทำอะไรกับแฟนเก่ามา เคยดีกับแฟนเก่าขนาดไหน ให้ท่องเอาไว้ ว่ามันคนละคนกัน เราเองก็เจอสภาพเดียวกับ จขกท มาก่อน ร้องไห้ทุกวัน น้อยใจว่าทำไมเขาไม่ทำเหมือนคนเก่าๆบ้าง พอตอนนี้เรารู้แล้ว เราคนละคนกัน เราไม่ต้องการให้เขาทำอะไรเหมือนกับที่เขาเคยทำให้คนอืน เราเป็นฝ่ายตามเขา ง้อเขา มาตลอด ถึงวันนี้เวลาปีกว่าแล้ว ที่เราเริ่มเฉยชากับเขา แต่เราก้อยิ้มแย้มไปหาเขาเหมือนเดิม แต่มันอาจจะน้อยลง เราไม่สนใจว่าเขาจะไปไหน ทำอะไร หรือจะอะไรมากมาย  ใจจริงเรารู้สึกผิดนะ แต่ความผิดที่เขาเคยทำไว้ มันมากจนลืมไม่ได้ :( ถ้า จขกท คิดว่าอยู่ไปไม่มีประโยชน์ก็แนะนำให้คิดทบทวนดีๆ การเลิกกันไม่จำเปนว่าต้องเลิกด้วยกันไม่ดีนะคะ ยังเปนเพื่อนกันได้ ดีกว่าเลิกแล้วเลิกเลย หน้าก็มองกันไม่ติด เผาผีก็ไม่ได้ แต่อยากจะบอกว่า เหงาเพราะไม่มีเขา ดีกว่ามีเขาแล้วทั้งเหงาทั้งเจ็บนะ :)
สภาวะเดียวกัน กำลังเผชิญอยู่เลยค่ะ

คุยกันแล้ว ต่างรับรู้ได้ว่าความรักมันจางลง แต่ก็ยังงงๆมึนๆใส่กัน

เราว่ามันเหลือความผูกพันธ์ คบกันมา 8 ปีแล้วค่ะ ไม่ได้อยู่ด้วยกัน

เรายังทำใจไม่ได้เลย รู้ว่าต้องจบแต่ยังทำใจไม่ได้เลย...