คิดว่าแปลกมั้ยคะ *-*..?

0 2

เวลาเราแอบชอบใครเราจะไม่พอใจทุกครั้งเวลาเห็นเค้ากับคนอื่น


ต้องสืบความเคลื่อนไหว(ในเฟส)แทบตลอดเวลา แบบเป็นเอามาก (หลายคนก็น่าจะเป็น หุหุ)
แต่ที่เป็นปัญหาของเราคือ พอเึรารู้สึกว่าเค้าเริ่มสนใจเรา เราก็จะตีตัวออกห่าง
จนเจ้าตัวรู้สึกชัดเจน(เค้าเป็นรุ่นพี่ที่คณะ) กับผช.ที่เป็นเพื่อน พี่ น้อง เราคุยเล่นได้ พูดเก่งเลยแหละ
แต่ถ้าเข้ามาในลักษณะจีบ เราจะกลายเป็นหยิ่ง เข้าถึงยากกก ทั้งที่ไม่ได้ตั้งใจ T^T
บางคนที่รู้ก่อนว่าเราเป็นงี้ก็บอกว่าจะพยายามเข้าใจ แต่ก็ทนกับความเฉยเราไม่ได้ สรุป 18 ปี ไม่เคยมีใครทำสำเร็จ
เราอยากเปลี่ยนตัวเอง แต่จะเปลี่ยนมุมมองความคิดคงยาก และจิงๆเราว่ามันก็ไม่ผิด..?

หลายคนที่เข้ามา ...ได้เบอจากเพื่อนเรา>> ทำไมเราต้องคุยกับคนที่เหงาจนคุยกับใครก็ได้ เหมือนสุ่มๆเอา...?

เพื่อนรร.เดียวกัน....ลองคุยกัน ไม่ชอบก็ไม่เป็นไร>> ได้ก็ดีไม่ได้ก็ไม่เป็นไร เหมือนตัวเราไม่มีความสำคัญเลย
บางคนมองว่าตอนแรกก็แบบนี้แหละ ...."กุจีบคนนี้ก่อนแล้วติดเลย คนนั้นเลยไม่เคยคุย" นี่เพื่ิอนเราพูดถึงแฟนมัน ตอนที่เรารู้ว่ามันเคยชอบเด็กอีกห้องแล้วเอามาถาม รู้สึกเหมือนเป็นแค่ตัวเลือกนึงเท่านั้น

อินเตอร์เน็ต....หน้าตาคงมาก่อนเลย พอจะนัดเจอจะรู้สึกคาดหวัง..ตัวจิงคงเหมือนรูปแหละ เราต้องขวนขวายหาใคร ให้ตัวเองถึงขนาดต้องนัดเจอกับใครแบบนี้เลยเหรอ?

แค่อยากให้ใครที่เข้ามาเพราะเป็น"เรา"ไม่ได้เหรอ....ง่า ขอโทษที่พร่ำเพ้อแอบอยากระบาย หุหุ

กลับมาที่รุ่นพี่ >//< ..อาการเฉยกับคนอื่นเราพอเข้าใจ แต่คนนี้ เราชอบเค้านี่นา? เพื่อนว่าอาจแค่ปลื้ม

แต่หลายครั้งที่เป็นแบบนี้ ผลักไส แล้วก็มาเสียใจเสียดาย ยิ่งพี่คนนี้ ไม่เคยนึกว่าตัวเองจะสน เค้าตัวเตี้ย อวบๆ ขาวๆ หน้าตา ธรรมดา พูดจาก็ปกติ ตอนแอดเฟสมาแค่รู้ว่าเป็นรุ่นพี่แต่ไม่เคยคิดจะทักซักนิด แต่พอเห็นที่ม.บ่อยๆ
รุ่นพี่ตัวกลมๆวิ่งวุ่นทำงาน เรากลับรู้สึกว่า 'น่ารัก' เฉยเลย ...กับคนที่ไม่มีไรโดดเด่นมันแค่ปลื้มหรอ
แต่ไม่ว่าความรู้สึกจริงๆคืออะไร เราก็เปลี่ยนสถานะเค้าไม่ได้ ส่วนเราก็..แอบมองเหมือนเดิม =_=

เพื่อนชอบด่าว่าเราบ้า ใจแข็ง หนักเข้าหาว่าไม่มีความรู้สึก รักไม่เป็น -0- ...'ลองๆคบไปมันจะเป็นไร'...จะคบทำไม ทั้งที่รู้ว่าต้องเลิก 'คิดว่าต้องคบคนเดียวจนตายเลยรึไง'...รู้ว่าเป็นไปได้ยาก แต่จุุดเริ่มมันควรจะมาจากความรู้สึก ของทั้ง2ฝ่าย จะไปได้แค่ไหนก็อีกเรื่อง แต่ถ้าเริ่มเพื่อฆ่าเวลาคงทำไม่ได้ ความรู้สึกอยู่ๆมันก็เกิดแต่ถ้าเริ่มมันไม่มียังไงก็อยู่ที่เดิม

แล้วสำหรับเพื่อนๆพี่ๆคิดว่ายังไงคะ เพราะสังคมรอบตัวแพมไม่มีใครรับกับความคิดแพมได้เลย...มันก็ไม่ได้ทำให้เสียหายนี่นา

แต่ก็ยอมรับว่าเหงามากกก หรือว่าควรคิดให้น้อยลง สนุกให้เต็มที่เหมือนคนอื่นๆ..? จริงๆอยากพิมเยอะกว่านี้ แต่เกรงจายเหอๆ ขนาดเพื่อนยังไม่มีใครอยากฟัง....ขอบคุณจีบันที่มีพื้นที่ให้ระบายนะคะ ^^


pam1228

pam1228

อิอิ

FULL PROFILE