โดนแฟนทิ้ง ทำใจไม่ได้เลย

ตอนนี้กลุ้มใจมากค่ะ  แทบไม่เป็นผู้เป็นคนเลย  เพราะผู้ชายเลวๆ คนเดียว  เราเรียกได้ว่าเป็นเด็กดีมาตลอดไม่เคยทำตัวออกนอกลู่นอกทาง  ตั้งใจเรียน จบมาจากสถาบันที่มีชื่อ  จนกระทั่งเรามาทำงาน  เราก็ได้เจอกับผู้ชายคนนึง คุยกันได้ประมาณสามเดือน เราก็รู้สึกว่าผู้ชายคนนี้น่ารัก ดูใสๆไม่มีพิษไม่มีภัยดี เขาแก่กว่าเราสามเดือนค่ะการศึกษาดี เขาขอเราเป็นแฟน เราก็ช่างใจอยู่นาน  ไม่เคยมีแฟนเลย แต่ไม่ใช่ว่าไม่มีคนเข้ามาจีบแต่ค่อนข้างเลือก แต่กับผู้ชายคนนี้เรารู้สึกว่าเขาใช่ เราเลยตกลงเป็นแฟนกับเขา แรกๆเขาก็เป็นแฟนที่ีดีมาก  มันทำให้เรารักเขามากขึ้นทุกวันๆ  และพยายามทำตัวดีมาตลอดมีใครเข้ามาจีบก็ไม่เคยนอกใจ  จน 3 เดือนผ่านไป  เขาพยายามที่จะขอมีอะไรกับเรา  เราก็ไม่ยอมเพราะในสังคมเรา รับเรื่องแบบนี้ไม่ได้  แต่เขาก็บังคับเรา......  เราร้องไห้เสียใจมากเขากลับบอกว่ามันเป็นเรื่องปกติของคนที่เป็นแฟนกัน  รักกับเซ็กส์มันเป็นของคู่กัน  เราก็ได้แต่ทำใจยอมรับ  แต่ในใจก็รู้สึกผิดกับพ่อแม่  เพื่อนในกลุ่มเราไม่เคยมีใครเป็นแบบนี้  แต่เราก็ยอมรับว่ารักเขามาก  ทั้งๆที่เขาก็ไม่ค่อยจะดีกับเราเท่าไหร่  ไม่ค่อยจะโทรหา  ไม่เคยพาไปเที่ยวไหน  กินเหล้าสูบบุหรี่  เที่ยวกลางคืนเมาหัวราน้ำกลับมาเช้าประจำ  เราก็ไม่เคยว่าอะไร  ทำตัวเป็นแฟนที่ดี คอยช่วยเหลือเขาทุกอย่าง  จนกระทั้งผ่านมาเจ็ดเดือน  เขาขอเลิกกะเรา...........เราเสียใจมากและก็ไม่รู้ว่าตัวเองทำผิดอะไร ไม่เคยว่าหรือทำอะไรให้เขาไม่พอใจเลย ในขณะที่เขาเริงร่ามีความสุขกะชีวิต (ทำงานที่เดียวกัน)  เราเอาแต่นอนร้องไห้  กินอะไรไม่ลงเลย  น้ำหนักลดลงมาก  ไม่รู้จะทำยังไงแล้วค่ะ  ไม่เคยคิดว่าชีวิตเราจะมาเจอกับเรื่องแบบนี้  นึกอยู่คำเดียวว่า  เราโดนฟันแล้วทิ้ง มันหลอนมากค่ะ  ร้องไห้แหกปากเหมือนคนบ้าเลย  เราเป็นเด็กดีมาตลอด  มีพื้นฐานทางครอบครัวที่ดี ถ้าพ่อแม่มารู้ว่าเราเป็นแบบนี้เขาต้องเสียใจมากแน่ๆ  ละอายใจ  ร่างกายเราไม่เหมือนเดิม  ถ้าในอนาคตเรามีแฟนถ้าเขารู้เขาก็ต้องทิ้งเราไปแน่  ไม่รู้จะทำยังไงแล้วค่ะ  หาทางออกไม่ได้จริงๆ  พยายามจะลืมแต่มันก็ทำได้ยากเหลือเกินค่ะ  เพื่อนๆมีคำแนะนำมั้ยคะ

Discussion (57)

น่าสงสาร แต่ต้องยอมรับผู้ชายมีจำนวนน้อยกว่าหญิงมาก นี่คือเหตุผลที่ผู้ชายทิ้งผู้หญิงคนหนึ่งไปอยู่กับอีกคนหนึ่งแบบง่ายๆ มีน้อยที่ผู้ชายเป็นฝ่ายอกหัก
  • เด็กโต
    • สุขภาพเด็ก
    • ผิวเด็ก
    • การพัฒนาการเด็ก
    • การดูแลเด็ก
    • โรคและวัคซีนเด็ก
    • อาหารสำหรับเด็ก
    • การเล่นและการเรียนรู้
    • คำถามที่พบบ่อยเกี่ยวกับเด็ก
ก็มาเป็นแฟนเรา ^_^ ตอนนี้ จขกท คงได้แฟนใหม่ไปแล้วมั้งครับ
ทำไงดีอยู่ๆๆแฟนก็ไม่รับสาย เป็นอาทิดย์ละ ทั้งโทร ทั้งส่งข้อความ ทั้งไลน์ ทุกอย่าง แต่เขาก็ไม่รับสายจนเขาปิดเครื่องหนีหรือเปลี่ยนเบอร์หนีไป และไม่มีการติดต่อใดๆๆกลับมา เขาไปเรียนเราโทรไปหาเพื่อนเขาเพื่อจะขอคุยกับเขาแต่เขาไม่ยอบคุยอ๊ เพื่อนเราก็เคยถามเขาว่าทำไมไม่รับโทรสัพเรา เขาบอกว่าเขาสงสารเรา สงสารเราแล้วทำไมทำแบบนี้ เราร้องไห้เป็นอาทิตย์ละ เราก็ไม่รุว่าเขาโกรธอะไรเราหรือเปล่า ถ้าให้คิดว่าเขามีคนอื่น เรามั่นใจเลยว่าเขาไม่มีคนอื่นแน่นอนแต่เพราะอะไรทำไมเขาถึงไม่ยอบรับโทรสัพเราก็ไม่รุ้เศร้าจัง ปากบอกว่ารักเรารอเรามา 2-3 ปีแหระ แต่พอมาเป็นแฟนกันได้ เดือนกว่าๆๆ ก็หายไป >>มันเศร้าน๊<<
เจ้าของกระทู้ยังดีกว่าเราเยอะ ของเราอ่ะโดนมันข่มขืนแล้วก็ท้องตอนเรียนมหาลัย ปี 1 มันยังบอกว่ามันจะรับผิดชอบเราเลยเก็บเด็กไว้จนคลอดได้ลูกสาวค่ะ ตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกันนั้นต้องบอกว่าลำบากมากเราฐานะดีกว่าเราเลยเป็นคนออกค่าใช้จ่ายมากกว่าส่วนลูกพ่อแม่ฝ่ายชายเอาไปเลีย้งให้ เราต้องอดมื้อกินมื้อเพราะคำว่ารักและหน้าที่ๆต้องรับผิดชอบ เรื่องเงินไม่ต้องพูดถึงเราออกเองเกือบหมดหรือเรียกง่ายๆว่าเลี้ยงผู้ชายโดยที่เขาสัญญาว่าจะแต่งงานกันหลังเรียนจบ แต่พอเรียนจบเขาก็ไปมีผู้หญิงคนใหม่ทิ้งเราทั้งๆที่ตอนนั้นพ่อแม่ของเรายังไม่รู้เรื่อง เรากลายเป็นหัวเดียวกระเทียมลีบ หวาดกลัวเพราะไม่รู้จะทำยังไง พอเราถามเขาว่าที่ผ่านมาอดมื้อกินมื้อลำบากด้วยกันนี่มันไม่มีความหมายเลยใช่มั้ยเค้าบอกว่าตอนนั้นเค้าเข้าใจว่ามันคือความรักแต่ตอนนี้เค้าเข้าใจแล้วว่ามันไม่ใช่เค้าเลยทิ้งเราโดยที่ไม่สนใจเลยว่าเราจะเป็นยังไง เพราะพ่อแม่เรายังไม่รู้เรื่อง แต่ตอนนี้แม่รู้เรื่องแล้วก็ให้อภัยเรา ส่วนเราตัดขาดเขากับลูกออกไปจากชีวิตเพราะสังคมที่บ้านของเรารับไม่ได้ ในเมื่อเขาเป็นคนเลือกเองแล้วเขาจะโทษใคร ตอนนี้เราตัดขาดทั้งเขาและก็ลูกไม่ได้ติดต่อมา 2 ปีแล้ว เราทำใจได้แล้วและก็ตั้งปฎิญาณไว้ว่าเราจะไม่มีวันกลับไปอีกใครจะมองว่าเราเลวที่ทิ้งลูกก็ช่างเพราะคนเหล่านั้นไม่ใช่เราเขาก็พูดได้ซิ เราอดทนอยู่กับผู้ชายคนนั้นมาก็เพื่อลูกอดมื้อกินมื้อกันมาเพราะเชื่อในคำสัญญาแต่ในเมื่อเขาเลือกเองก็ต้องให้เขารับเอง ตอนนี้เราทำงานในตำแหน่งที่ดีและกำลังเรียนต่อปริญญาโท และยังคงโสดอยู่ มีคนเข้ามาจีบแต่เราไม่สนใจและใช้สมองตรองดูเสมอ มันไม่จำเป็นที่ว่าอดีตเราเป็นยังไงแล้วเราต้องเป็นอย่างนั้นอีกเพราะในอดีตนั้นเราไม่ใช่คนใจง่ายมันไม่ใช่นิสัยของเรา แต่ที่มันเป็นอย่างนั้นเพราะว่าผู้ชายเลวๆมันมาทำให้เราเป็นมันไม่ใช่นิสัยของเรา เราพิสูจน์ให้คนที่รู้เรื่องของเราแล้วประนามเราว่าเป็็นผู้หญิงทิ้งลูกใจง่ายได้เห็นว่านั่นมันไม่ใช่ความผิดเราและเราไม่ได้มีนิสัยใจง่าย ทุกวันนี้เราครองตัวเป็นโสดมา 2 ปีโดยที่ไม่มีใครและใช้หัวสมองในการมองคนที่เข้ามาเสมอ เราอยากบอกเจ้าของกระทู้ว่าให้เข้มแข็งแล้วลองคิดถึงเรื่องราวของเราแล้วเจ้าของกระทู้จะเห็นว่าเรื่องของเจ้าของกระทู้นั้นเล็กน้อยมากเพราะยังมีเราที่เลวร้ายกว่าเยอะ แต่ก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะชีวิตเราต้องเดินต่อไปอย่าให้สังคมมาตัดสินเราแทนตัวเราเองเพราะเรารู้ตัวเราที่สุดว่าเราเป็นยังไง