มีแฟนแล้วเหนื่อยใจจริงๆ

เป็นเหมือนเราเลย ตอนที่คบกับแฟนตอนเเรกคือดีมาก หวานมาก เอาใจเก่งมาก เรางอลก็ง้อเราตลอด เเต่เดียวนี้งอลไม่ได้เลย ถ้าเรางอลเค้าก็งอลกลับ คือตอนนั้น น้ำตาเราท่วมปอดเเล้วอ่ะเเบบ มันเหนื่อย เเต่เราก็ทน เพราะไม่เคยรักใครเท่าเขาเลย เราก็เก็บความน้อยใจ ความเหนื่อย ความโกด เก็บมาๆๆ เราเคยคิดนะว่า เวลาเสียใจ จะทำร้ายตัวเองทำไม เราไม่เข้าใจ พวกที่ทำเเบบนี้ ว่าทำเเล้วได้อ่ะไร เเต่ถ้าใครได้มาเจอเเบบนี้จิงๆ จะเข้าใจค่ะ เรา กรีดเเขนตัวเอง กรีดเเบบไม่กลัวตัวเองเจ็บ เราร้องไห้คนเดียว ร้องออกมาให้หมด พอกรีีดเสดเราก็ล้างค่ะเเล้วใช้ แอลกอฮอล์ เช็ดเเผล เราถูเเผลเเรงมาก มันเเสบมากค่ะ เเต่ไม่รู้ว่าทำไมเราต้องทำเเบบนั้น คือมันคงเป็นความรู้สึกที่เราสะสมมานาน เเล้วมันออกมาเเบบนี้ หลังๆเเฟนเราเริ่มไม่สนใจอ่ะ เทลาะกันบ่อย เราคงงี่เง่าเเหละ งี่เง่ามาก เเต่ก็สู้ๆนะค่ะ

ผมก็คบต่อนะ เพราะเรารักเค้าแค่ต้องคุยกันใหม่ ถ้าเค้ารักเราเรารักเค้าจริงๆอะไรก็ต้องเปลี่ยนไปเพื่อกันได้ แค่ยอมก็ทำให้ยืนยาวแต่บางเรื่องก็อย่ายอมเป็น ผู้ชายต้องมีบ้าง

เหมือนกันเลยเดือนนี้เป็นเดือน ครบรอบคบกัน1ปีแต่เขาไม่เคยสนใจเลยแม้แต่นิดเดียวบ้างครั้งก็นั่งร้องไห้นอนร้องไห้บ้างครั้งก็น้อยใจเขาโทรไปก็ไม่รับสายไม่คิดจะโทรกลับหาเราเลยเป็นแบบนี้ตลอดเราก็ทนถามว่าเหนื่อยไหมเหนื่อยนะที่เขาไม่สนใจ ทรมานสุดๆเราก็ทนจนถึงทุกวันนี้เราเหนื่อยมากเหมือนเขากำลังหมดรักเราแล้วอยากเลิกกับเขานะแต่เราไม่กล้ารักเขามากๆกว่าแฟนเก่าเราอีกที่คบกันมา3ปีเรามีอะไรเราไม่เคยพูดให้เขาฟังเรามีเรื่องอะไรก็ตามจะเก็บไว้ในใจทุกวันนี้ก็รอเขา เราก็รอเวลาให้เขากลับมาเห็นใจเราบ้าง ตอนเราเหนื่อยมากเหมือนตามเขาตลอดเวลา

เหมือนกันเลยคะ แฟนเราโกรธบ่อย หาว่าเราไม่สนใจ ไม่โทรไปก็โกรธ มักจะโทรมาตอนที่เรายุ่ง เขาบอกว่าเราไม่อ่อนหวาน ไม่นุ่มนวล ไม่มีความเอื้ออาทร เวลาอยู่กับเขาเราต้องพูด ต้องถามไถ่ ต้องพยายามสนใจเขาตลอด แต่เขาก็ยังไม่พอใจอยู่ดี เวลาเขาโกรธ จะเงียบ ดื้อเงียบ หน้าตาบูด เราก็จะถามว่าเป็นอะไร เขาจะบอกว่าไม่เป็นไร สบายดี แต่ไม่หายโกรธ เราเป์้นคนพูดตรง มีอะไรก็บอก เจอแบบนี้ อึดอัดสุดๆ (อยากหนีไปไกลๆ) เราชอบคุยเรื่อง เศรษฐกิจ การเมือง เขาชอบคุยเริ่อง ปรัชญา แนวคิด โดยรวมคือ จู่ๆ เขาจะโกรธโดยที่เราไม่รู้สาเหตุ เฮ้ออออ

Hh