นักศึกษาฝึกงาน ใครได้แต่ถ่ายโดนให้ถ่ายเอกสารบ้างคะ แชร์นิดนึงT^T

..

Discussion (25)

เราต้องแจ้งให้เขาทราบ หรือไม่ปรึกษาอาจารย์ที่ปรึกษาดูนะ
เพราะอย่างมหาลัยเราถ้าได้ทำแต่แบบนี้ไม่ตรงกับสายงาน
ไม่สามารถหาเนื่อหาไปพรีเซนต์จบได้ คือจะไม่ผ่านเเล้วต้องฝึกงานใหม่อีกรอบ!!

ซึ่งมันจะเสียเวลาเรามากเลยนะ
ปรึกษาอาจารย์ หรือพี่ๆที่ฝึกงานดูละกันนะ
ทั้งถ่ายเอกสาร ส่งเอกสาร(น่องแทบแตก) ไปซื้อของ7-11 ขนน้ำ
ต่างๆๆนานา เรียนคอมธุ ไม่ให้ทำอะไรเกี่ยวกับที่เรียนมาเล้ยยยยยย
เราเชื่อว่าเค้ากลัวคลื่นลูกใหม่
แต่ไม่ไรหรอกโลกนี้ยังอีกกว้างต่อไปอาจเจอหนักกว่านี้ 4เดือนเองเด๋วก้อผ่านไป....

เราจะแชร์เรื่องตอนฝึกงานให้ฟังนะ คุณจขกท.น่าจะดีกว่าเราเยอะ อยากให้มีกำลังใจมากขี้น

คือเราฝึกงานที่โรงงานนมเปรี้ยวชื่อดังแห่งหนึ่ง (ขอไม่บอกละกาน) ไปกันสามคนจากที่ม.เดียวกัน

ไปฝึกแบบว่าเรียนประมาณฟู้ดไซอ่ะค่ะ(คล้ายๆ) ต้องไปฝึกแบบว่าดูไลการผลิตหรือไม่ก็ตรวจสอบคุณภาพอ่ะค่ะ

แต่สิ่งที่ได้ทำก็คือ คนที่หนึ่งล้างPlate(ที่เอาไว้เลี้ยงเชื้อจุลินทรีในห้องแลบ) กับFlask โคตรเยอะอ่ะประมาณ วันละ5-6ถุงใหญ่ (แบบถุงใส่ส้มที่เค้าซื้อกันเยอะๆอ่ะค่ะ)

แล้วสองคนที่เหลือ ไปหานมที่เสียในชั้นที่เก็บนมไว้เป็นตัวอย่าง แล้วก็เอานมที่เสีย(เป็นลังๆๆ)เดินตากแดดไปทิ้งหลังโรงงาน ใส่รถเข็นไปกับเพื่อนแล้วยกไปประมาณวันละสี่ห้ารอบรอบละหลายๆๆลัง

ทำแบบนี้มาเป็นอาทิตย์แล้ว ไม่มีใครสอนอะไร แถมสาวโรงงานที่ใช้เราแทนหน้าที่ของตัวเองอ่ะนั่งคุยกัน อ่านหนังสือดารากันสบายใจ

แต่มหาลัยอื่นได้ทำแบบว่ามีความรู้อ่ะ เข้าไปในไล มีโปรเจค มีเช็คนม นู้นนี่นั่น(ลืมบอกมีไปประมาณสี่ ม.ได้ทำหมดยกเว้น ม.เรา)

เค้าให้เหตุผลกับเราว่าตารางการฝึกงานยังไม่เสร็จ เราก็ทน แต่พอตารางเสร็จมา ทุก ม. มีตารางการทำงาน แต่ม.เราไม่มีอ่ะ แบบว่างอ่ะ

แต่แล้วก็ได้รับเหตุผลที่ว่าทามมาย ม.เราถึงโดนแบบนี้  เรื่องของเรื่องคือมีรุ่นพี่ทำไม่ดีเอาไว้เมื่อปีก่อน

แค่นี้...แต่เราคิดว่าเค้าก็โตแล้วมีวุฒิภาวะมากแล้วน่าจะคิดได้ว่าเด็กมันคนละคนกันไม่น่ามารับกรรม แต่เค้าคิดไม่ได้ไง เราเลยไปปรึกษาอาจารย์เลยขอเปลี่ยนที่ฝึกงาน อาจารย์เลยโทรไปบอกเค้าผู้จัดการแผนกเค้าโกดมากอ่ะแบบว่าด่าเพื่อนเราใหญ่เลย แล้วพออีกวันเราเอาจดหมายยุติการฝึกงานไปให้อ่ะ เค้าก็ไม่พูดพร่ำทำเพลงว่าเราเลยว่าเราไม่มีความอดทน นู้นนี่นั่น เราก็ไม่ได้เถียงได้แต่ฟังแล้วก็ยื่นจดหมายให้เค้าก็โกดใหญ่เลยโทไปฟ้องอาจารย์เราว่าเรากะเพื่อนไปก้าวร้าวเค้า เค้าจะไม่ให้เราผ่านฝึกงานเด็ดขาย แล้วเค้าก็ยึดจดหมายเราไปไม่ยอมส่งให้ฝ่ายที่รับพนักงานอ่ะค่ะ (เรารู้เพราะเราโทรไปหาแผนกนี้มาขนาดผ่านมาสองสามวันแล้วนะ)กะจะให้เราหายไปเฉยๆ ตกฝึกงานว่างั้น อาจารย์เราไม่เชื่ออ่ะ (เรานะอยากจะอัดเทปไปให้ฟังจัง)  แถมพนักงานอีกคนนึงอ่ะเราแค่ถามว่าแถวนี้มีที่ถ่ายเอกสารมี๊ยคะ เค้าไปบอกเจ้านายเค้าว่า(ประสมโรง) เราไปตะคอกใส่เค้าถามหาเครื่องถ่ายเอกสาร (เราล่ะอยากจะอัดเทปให้ฟังจัง)

เลยทำให้รู้ว่า"วุฒฺิภาวะ อายุ การศึกษา บางที (กับบางคนนะ) ก็ไม่ได้ช่วยอะไร"

อยากมาตีแผ่ความเลวของคนบางคนให้ฟัง นี่ย่อๆๆนะ มีอีกเยอะ

อยากให้จขกท มีกำลังใจ มีคนเป็นเสียยิ่งกว่า

ชีวิตยิ่งกว่าละคร จริงมั๊ย เราเลยเลิกกินนมเปรี๊ยวยี่ห้อนี้ไปเลย

 

 เราก็เจอค่ะตอนฝึกงาน ทำจับฉ่ายเลย ทั้งซีล็อคเอกสาร  ชงกาแฟ วิ่งไปซื้อกาแฟให้พี่   แยกของออกจากลัง แยกไปรษณียบัตร อย่างงี้แหละค่ะหน้าที่เด็กฝึกงาน  แล้วแต่ด้วยค่ะว่าไปเจอบริษัทอะไร  แต่ของเราเจอคล้ายๆจขกท.เลยล่ะ
มาลองดูความเห็นของป้าจ๋าบ้างนะคะ ในฐานะที่เคยเป็นเด็กฝึกงาน และกลายมาเป็นคนที่มีคนมาให้สอนงาน
การฝึกงานโดยทั่วไปก็คงให้เรามาเรียนรู้ชีวิตการอยู่กับคนอื่นด้วยค่ะ
ป้าจ๋าเคยฝึกงานที่การท่าเรือแห่งประเทศไทย พอดีว่าของป้าจ๋าตามหลัสูตรไม่บังคับให้ต้องฝึกงาน แต่ไปหากันเล่นๆน่ะค่ะ
ไปฝึกอยู่แผนกบุคคล เน้นด้านแรงงานสัมพันธ์ ตอนที่ไปฝึกมีเพื่อนจากจุฬาด้วยกันอีกคน แล้วก็มีเพื่อจากมช.อีก 2 คน
ก็ถ่ายเอกสาร เดินเรื่องไปขอข้อมูลอีกหน่วยนึงอะไรทำนองนี้แหละ
แต่ป้าจ๋าได้ร่างหนังสือในขณะที่เพื่อนไม่ได้ เพราะพี่ที่ดูแลตอนนั้นบอกว่าป้าจ๋ามีแวว...
สรุป ตอนนั้นประสปการณ์ที่ได้คือการอยู่ร่วมกับคนอื่นๆจริงๆนะคะ สัมมาคารวะก้ได้จากตอนนี้นี่แหละ เวลาไปหาข้อมูลจากอีกหน่วยพี่เขาก็ให้เราคิดเองว่าจะไปหาอะไรยังไง เอามาให้ก็ท่าทางพอใจนะ ตรงกับที่เรียนมั้ยก็ไม่เท่าไหร่ค่ะ แต่ก็ฝ่ายบุคคลก็โอเคล่ะ เพราะป้าจ๋าเรียนรัฐศาสตร์ บริหารงานบุคคล

ต่อมาเมื่อไม่นานมานี้ได้ให้โอกาสเด้ก ปวส.บัญชีมาฝึกงาน ที่งานป้าจ๋าคืองานการเงินและบัญชี
และงานหลักของน้องเขาคือเดินแฟ้มค่ะ    ป้าจ๋าให้เดินแฟ้มไปห้องผู้อำนวยการ ติดต่องานอื่น เพื่อนให้ทราบว่ามีหน่งานอะไรในนี้บ้าง และถ่ายเอกสารจัดเรียงไม่ง่ายนะ งานนี้น่ะขอบอก

อยู่ไปซักอาทตย์นึงเห็นแววก็เลยให้ทำข้อมูลที่ใช้ excel แค่บอกสิ่งที่ต้องการแล้วให้น้องเขาคิดเอง design รูปแบบ ก็ทำให้เห็นความกระตือรือร้นและหัวคิดของเขาได้ ก็ทำได้ดีนะคะ
ส่วนงานลงบัญชีไม่ได้ทำหรอกค่ะ ไม่ใช่ว่าความลับอะไรแต่มันจะมั่ว
เราต้องทำของเราเองเพราะเราจะไม่มีเวลามารื้อ

ส่วนของน้องป้าจ๋าว่าหากมันจะต้องทำรายงานหรือต้องมีเนื้อหางานที่ชัดเจก็ลองปรึกษาพี่ที่ดูแลนะคะ อาจจะพอมีทางปรับปรุงได้ค่ะ

ปล.อย่าคาดหวังกับการฝึกงานเลยค่ะ แต่ความกระตือรือร้น(ที่เหมาะสม) จะทำให้เราได้ประสปการณ์ที่ดีค่ะ หรือถ้าไม่ดีก็คือชีวิตจริงค่ะ

เรื่องค่าตอบแทนอย่าไปหวังเลยค่ะ จะเครียดปล่าวๆ ที่เขาให้เราไปฝึกเขาไม่คิดค่าฝึกจากเราก็บุญอักโขแล้วค่ะ
เพราะต้องมาคอยสอนเรามาดูแลเรา ... อย่างป้าจ๋าต้องคิดว่าจะให้เขาทำอะไรเหนื่อยค่ะ...แต่ก็ได้บุญนะ สาธุ