((อยากรู้))...มีแฟนอายุมากกว่าแล้วต้องทำตัวยังไงหรอคะ

วันนี้มีปัญหาเรื่องความรักมาขอคำปรึกษาจากสาวๆ
ในนี้อีกครั้ง หลังจากที่ได้เคยตั้งกระทู้เรื่องโดนแฟนเก่าที่คบกันมา 4 ปีครึ่งทิ้งไปมีคนอื่น
ตอนนี้ก็ผ่านมาเกือบ 5 เดือนแล้ว ตอนนี้ก็เจอความรักครั้งใหม่แล้วค่ะ

เราอายุ 23 แฟนคนใหม่อายุ 32 หน้าที่การงานมั่นคง และฐานะทางบ้านก็ดีนะคะ
แต่เราคบกันมา 2 เดือน เจอหน้ากันประมาณ 5 ครั้งมั้ง เราน้อยใจมากๆ เรื่องเค้าไม่มีเวลาให้
ทะเลาะกันเกือบทุกวันค่ะ
คือเราเข้าใจนะว่าเค้าอายุมากกว่า ห่างกันเยอะ และเ้ค้ามีหน้าที่การงานที่ต้องรับผิดชอบ
เราพยายามเข้าใจอยู่ค่ะ แต่ก็อดไม่ได้ที่จะน้อยใจ เสียใจ คิดมาก
เราคบคนอายุเท่ากันมาตลอด ไม่เคยคบคนอายุมากกว่า
แต่เค้าก็โอเคตรงที่ว่าเค้าโทรหาเราเกือบทั้งวัน แค่ไม่กี่นาทีก็โทรหา
แต่ช่วงอาทิตย์ที่ผ่านมาเค้างานเริ่มเยอะ เราเลยเริ่มที่จะคุยกันน้อยลง
เราจะไปหาเค้าที่ทำงาน ไปนั่งเป็นเพื่อนเค้า เค้าก็บอกว่าอย่าเลย เดี๋ยวคนมองหนูไม่ดี
ฟังเหตุผลเค้าแล้วก็ดูโอเคนะ แต่ทำไมเราเสียใจมากก็ไม่รู้
คือตั้งใจที่จะไปหานะ คุณไม่มา เราไปเอง เราพาลคิดว่าเค้าไม่อยากเจอเรา หรือแอบมีคนอื่นหรือเปล่านะ

เมื่อวานเค้าใ้ห้พาสเวิทเฟสบุ๊ค เมลล์ เอ็มเอสเอ็นให้เราเข้าไปดูได้เลยค่ะ
เราไปเจอเมลล์ที่เค้าส่งโต้ตอบกับแฟนเก่าเค้า ที่เค้าตั้งโฟลเดอร์แยกเก็บไว้ (ผ่านมา 3 ปี)
เข้าไปอ่าน ดูแฟนเก่าเค้าก็รักเค้ามากนะคะ แต่แฟนเราบอกว่า คนนี้ยังไม่ใช่เลยเลิก
แฟนเก่าเค้าไปบ้านเค้า รู้จักครอบครัวพี่เค้าแล้วด้วยนะ

เราเอากลับมาคิดอีก ฉันมันจะดีได้ครึ่งเค้ามั้ยหนะ ฉันทำดีเท่านั้นไม่ได้หรอก
แล้วถ้าวันนึงแฟนเรามาบอกว่า เราไม่ใช่บ้าง เราคงช๊อคเลยนะ

วันนี้ที่เค้าไม่ให้เราไป เราก็โกรธเค้ามากแล้ว ทั้งๆที่เค้าเองก็มีเหตุผล
แต่เหตุผลเราคงคิดแบบเด็กๆ คือ ฉันอยากเจอคุณ คุณไม่อยากเจอฉันหรอ

คบกัน 2 เดือนคุยกันเยอะจนรู้สึกอบอุ่นใจ รู้สึกดีด้วยมาก เป็นเรื่องปกติรึเปล่าที่อยากจะไปไหนด้วย อยากกินข้าว อยากดูหนัง
แต่งานที่เค้าทำ ไม่มีเวลาเลยจริงๆ แหละค่ะ พยายามเข้าใจอยู่

แต่เราไม่เข้าใจว่าคนที่อายุมากกว่าจะไม่ชอบพูดอะไรมากหรอคะ
คือเวลาพูดกันไม่รู้เรื่อง เค้ามักจะบอกว่า พี่ไม่คุยละนะ พี่ไปทำงานก่อน พี่ขอนอนก่อน เดี๋วค่อยคุย
คือพยายามเลี่ยงตลอด เค้าบอกว่าเค้าไม่มีอะไรจะบอกแล้ว
เค้าเหนื่อยที่ต้องอธิบายให้เราฟังทุกวัน

เราต้องทำยังไงหรอคะ ต้องทำตามที่เค้าวางไว้ทุกอย่างใช่มั้ย
เช่น เวลาคุยก็รอเค้าโทรมาเอง อยากจะวางเมื่อไหร่ก็วาง ฟังเรื่องของเค้า เรื่องของเราไม่ต้องพูด
อยากจะเจอเมื่อไหร่ให้เค้านัด แล้วค่อยเจอกัน

ล่าสุดนี่ พี่เค้าบอกว่าจะลาพักร้อน อยากพัก และอยากพาเราไปเที่ยว และช่วงวันเกิดเราด้วย
อาจไปต่างจังหวัดและค้าง เราควรไปมั้ยอาคะ
เราสงสารเค้านะที่ต้องทำงานหนัก อยากอยู่ด้วย
แต่เราคบกันไม่นานเอง จะดีหรอคะ

ทุกวันนี้เรารู้สึกว่าเราคนเดียวรึเปล่าที่บ้าบอ รักเค้ามากกว่า
อยากไปหา เค้าก็ไม่ยอมให้ไป อยากคุยเค้าก็ไม่ค่อยจะคุย จะทะเลาะเค้าก็ไม่รับฟัง
เราอึดอัดที่เป็นแบบนี้ รู้สึกแย่ๆ ยังไงไม่รู้ รู้สึกว่าไม่ใช่ตัวเราเลย ไม่รู้จะทำยังไงแล้ว
หรือผู้ใหญ่เค้าเป็นแบบนี้

เราไม่อยากงี่เง่าจนเค้าต้องทิ้งเราไป ทำไงดีน้อ....สาวๆ ช่วยทีจ้า


Discussion (28)

เราก็เหมือนกัน ห่างจากแฟน 15-16 ปี แต่ความเป็นผู้ใหญ่ของพี่เค้าเยอะมากกวาาเรา เค้าเป็นผู้บริหารที่ต้องดูแลลูกน้องตั้งมากมาย ต้องใช้ความคิด เวลาผู้ชายทำอะไร จะไม่สามารถทำได้หลายๆอย่างในเวลาเดียวกันแบบผู้หญิง บางทีเค้าก็ไม่ได้โทรกลับหาเราถ้าเค้ายุ่ง ส่วนใหญ่ตอนช่วงแรกๆ ก็รอเค้าโทรหานะแต่พอหงังๆ เราคิดถึง ก็โทรเอง ไม่รับก็เดี๋ยวโทรกลับ บางทีถ้าเค้ายุ่งหรือหลับบางทีก็ลืมโทรกลับก็มีนอยๆบ้าง แต่เค้าโทรมาก็หาย ไม่เคยทะเลาะกัน เค้าจะมีเหตุผลให้เราเสมอ เราไม่โทรจิก เค้าไม่โทรเราสามารถโทรหาลูกน้องคนขับรถก็ได้ แต่เราเงือกที่จะวางตัวไปโทรไปเชค ให้พื้นที่ ให้ความเชื่อใจ ที่ทำงานเราก็ไปบ่อย คือที่นั่นจะเคารพเราหมด เค้าเป็นคนพาเราไป เราไปเองได้ คือให้เรารอเค้าระหว่างประชุมในห้องทำงานตลอด จะมีหน้าห้องมาคอยดูแลเรา แต่ผู้หญิงพอเค้าห่างเหินเราคิดว่าเค้าไม่ใส่ใจ เราก็เป็น แฟนเราโลกส่วนตัวสูงมาก บางทีเค้าแค่อยากใช้ความคิด ก็ปล่อยเค้าบ้าง มันเลยทำให้เราไม่เคยทะเลาะกันเลย เค้าจึงเกรงใจและรักเรา และก็ไม่เคยบอกรัก คิดถึงตรงๆนะปากแข็ง ต้องหลอกถาม และก็ไม่ได้หวานเว่อ แต่มีบ้างที่มาป้อนขนม ผลไม้ให้ แต่เค้าจะใส่ใจทำอะไรให้เราโดยที่ไม่บอก อย่างเราเดือดร้อนรถไม่ทีใช้ รถซ่อมเค้าจะจัดการให้ทันที บางทีชอบคิดว่าเค้าไม่รัก น้อยใจ ก็มายั่งทบทวนไป เค้ารักเรานี่หว่า ผู้หญิงเราก็คิดมาก ทำอะไรได้หลายอย่างในเวบาเดียวกัน แต่แฟนบางทีก็ตอบไลน์บางทีก็อ่านละไม่ตอบ เค้าบอกว่า ให้เราตัดสินใจได้เลย แล้วแต่อารมมากอ่ะ เพราะคุยทางโทรศัพท์ก็เข้าใจละ คุยกันไม่นานนะ แต่ทุกวัน อยู่กะเราเค้ามีความเป็นเด็กจะอ้อนเราบ้างเวลาที่เค้าอ่อนแอ
มีแฟนอายุห่างกัน 8 ปีค่ะ เรา33 พี่เค้า41 เจอปัญหาคล้ายกันๆบางทีเราก็ไม่เข้าใจนะ เราไม่เคยคบคนนอายุเยอะกว่าขนาดนี้ แต่จากที่ไล่อ่านดูคิดว่าคงปกติ เราเองก็คงปรับตัวบ้างเพราะเราว่าเราค่อนข้างติดแฟนนะเวลามีแฟนแล้วก็ชอบงี่เง่า ถ้างี่เง่าแบบไม่เข้าใจพี่เค้าก็จะคล้ายๆกัน พี่เค้าบอกขี้เกียจมานั่งอธิบายแล้วแต่ทุกครั้งๆเค้าไม่เลยชวนเลิกเลยค่ะประคับประครองสุดๆ มีแต่เราเองชวนเลิกตลอด แต่จริงๆถ้าเลิกกันก็คงเสียใจแหละ สุดท้ายก็คงต้องปรับตัวสำหรับนิสัยของเราเอง
ความคิดดูเด็กเอามากๆ นี่ก็เจอค่ะ ห่างกับแฟน12ปี แต่ด้วยความที่เราเข้าใจทุกอย่าง เราเจอแบบนี้เหมือนกันแต่เราจัดการกับมันได้ มันไม่ใช่อุปสรรคเลยค่ะ เค้าพยายามใจเย็นนะเท่าที่ดู แต่คุณเอาแฟนเก่าเค้ามาเทียบกับเราแล้วมันได้อะไรหรอคะ คุณนอยด์เองคือเรื่องมันผ่านมาแล้วค่ะ ควรจะแยกเป็นเรื่องๆไป ไม่ใช่เอามาปนกัน เอะอะก็ทะเลาะ ใช้อารมณ์มากกว่าดหตุผลคิดแต่จะประชด บอกเลยนี่ไม่เคยทำ มันไม่ได้อยู่ที่อายุนะคะ มันอยู่ที่ความคิดคุณว่ามันจะเท่าไหน นี่คุณยังเหมือนไม่เข้าใจทั้งตัวเองแล้วก็คนรักของคุณ คุณยังติดความรักแบบ โปรโมชั่น ไม่เจอกันตลอดไม่ได้คุยกันตลอด ไม่ได้แปลว่าไม่รักค่ะ เชื่อเลยค่ะว่าคบแต่รุ่นเดียวกัน คุณยังดู เห็นแก่ตัว นึกถึงความสุขของตัวเองมากเกินไป ปล.นี่อายุ17 แฟน28 ปัจจุบันคบกันอยู่ค่ะ ด้วยทัศนคตินิสัยและความคิดที่เข้ากันได้ดีล้วนๆ
ต้องปรับตัวหรอค่ะทำไม่ได้หนูอายุ19แฟน25
ช่วงคบกันแรกๆเราคุยกันตลอดถามไถ่คุยกันทุกวัน
จนพี่เขาไปทำงานแรกไก้อคุยกันปกติแต่หลังๆมานี้แทบจะไม่ได้คุยกันก้อน้อยใจนะพี่เขาไม่มีเวลาให้แต่ตอบแชทบ้างไม่ได้หรอคือส่งไปเป็นสิบคำตอบมาแค่หนึ่งคำแต่พอตอบมาทีบอกว่าพี่ไม่มีอะไรจะพูด!!!คืออะไรปากก้อบอกว่าคิดถึงตลอดแต่ทำไมพูดแบบนี้ทั้งที่มีเวลาว่าง
ไม่เข้าใจคนที่เป็นผุใหญ่กว่าต้องการเวลาส่วนตัวหรอ
ไอ้เราก้อคิดมาก
คิดว่าเขาเบื่อ เขาอยากเลิก เขาโกรธอะไรเรา มันยังไงกันแน่แต่พอคุยกันทีบอกว่าอย่าคิดมาก
ทำตัวไม่ถูกค่ะปรับตัวไม่ได้หรือว่าเราว่างเกินไปหรือว่าเราควรห่างกับเขา
เรื่องของเจ้าของกระทู้คล้ายๆเรื่องของเราเลยค่ะ เราอายุ 23 ส่วนแฟนเราอายุ 32 เหมือนกัน คือเราเองก็ไม่เคยคบคนอายุเยอะกว่าเหมือนกัน ( ไม่เคยคิดด้วยซ้ำ 55 เยอะกว่า 3 ปียังคิดเลย ) ตั้งแต่ตอนที่พี่แกเข้ามาจีบเรา พี่แกดูแลเราดี เทคแคร์ เอาใจใส่ทุกอย่าง ( แบบที่คนอายุเท่ากัน ที่เคยคบไม่เคยทำให้เรา ) เลยทำให้เรารู้สึกดีกับพี่แก เลยตัดสินใจคบกับพี่เขา จนทุกวันนี้ พี่แกก็ยังคงดูแลเราดีเหมือนเดิม แต่จะติดตรงที่เรื่องเวลา เพราะพี่แกก็ทัมงาน ตำแหน่งระดับ MD บริษัท ไม่ค่อยมีเวลาให้เราเหมือนกัน เเต่ยังดีที่เรากับพี่เขาได้เจอกันอาทิตย์ละครั้ง ความจริงแล้วเรากับพี่เขาก็เพิ่งคบกันดั้ยสักระยะนึงเหมือนกับเจ้าของกระทู้นี่แหละ ถ้าเราตัดสินใจคบกับเขาแล้ว เราก๊ต้องมั่นใจและเชื่อใจในตัวเขา เรารักเขา เราก๊ต้องเข้าใจในงานของเขาด้วย แฟนมักพูดกับเราเสมอว่า เขาต้องทำงาน ถ้าไม่ทำงานก็กกินแกลบสิ 555 จิ๊ดเรยย ความจริงเราก็ทำงานนะ เราเลยเข้าใจเขาด้วย เพราะบางครั้ง เราเองก็ติดประชุม คุยงานกับเจ้านายบ้าง ติดลูกค้าบ้าง ก็ไม่มีเวลาให้เขาเหมือนกัน เคยพูดกับแฟนบ่อยๆเหมือนกัน ว่าอยากหยุดพร้อมกันยาวๆ เราอยากไปทะเล อยากพักผ่อน อยากหาเวลาอยู่ด้วยกัน แต่คงเป็นเรื่องยาก เพราะต่างคนต่างทำงาน แฟนมักบอกเสมอว่า " ไม่เป็นไรหรอก เรายังมีเวลาอยู่ด้วยกันทั้งชีวิต"
การคบคนอายุมากกว่า เรายังต้องเรียนรู้อะไรๆในตัวเขาอีกเยอะ อีกทั้งยังต้องปรับตัว บางครั้ง เวลาแฟนพาเราไปเจอผู้ใหญ่ เราก็รู้สึกเกร็งๆเหมือนกันนะ รู้สึกเหมือนชีวิตเปลี่ยนไปเลยอ่ะ ตอนนี้ จากเด็กกะโปโลคนนึง ต้องมาเจอกับใครไม่รู้มากมาย มีครั้งนึง แฟนพาไปเที่ยวกับที่ทำงานเขา พาไปเจอเจ้านาย เราเองก็ทำตัวไม่ถูกเหมือนกัน อาจเป็นเพราะเรายังเด็ก แล้วคนที่เราเจอ  คนที่เราไปด้วย ก็เป็นผู้ใหญ่กันทั้งนั้น แต่ก็ดันะ เพราะพี่ๆแต่ละคนก็ดูแลเราดี วันนั้นแฟนก็อยู่ด้วยตลอดอ่ะ เจ้านายแฟนก็เป็นกันเอง อาจเป็นเพราะเเฟนเปนคนสนิทของเจ้านายด้วยแหละ *-* 
อีกอย่าง เวลาทะเลาะกัน แฟนก๊จะเงียบ ที่แกเงียบ ไม่ใช่เพราะแกรำคาญนะ แต่แกไม่อยากทะเลาะด้วย แฟนชอบหาว่าเราเอะอะไม่พอใจก็ชวนทะเลาะ แฟนบอกว่า เขาไม่เคยยอมใครมากขนาดนี้ แฟนเองก็ไม่เคยคบเด็กกะโปโลด้วย แฟนบอกนะ จากคนที่ไม่เคยยอมใคร กลับต้องมายอมให้กับเด็กกะโปโลอย่างเรา บางครั้งคิดๆแล้วก็ขำเรื่องของตัวเองเหมือนกันนะ 5555