ทำดีที่สุด...แต่ยังไม่พอ

พูดกันตรงๆ ก็ถือว่าเป็นทางเลือกหนึ่งที่ดีนะค่ะ
เพราะถ้าเราไม่พูด เขาก็คงไม่รู้ว่าเราคิดอย่างไร รู้สึกอย่างไร
ถ้าเราพูดตรงๆ เขายังไม่เข้าใจ ไม่ปรับตัวอีก
คนทุกคนมีขีดจำกัด เวลาน่าจะทำให้พี่เลือกได้นะค่ะ ว่าจะทำอย่างไรต่อไป

อย่าใช้อารมณ์ มีสติ นึกถึงผลกระทบหน้าและหลัง
เป็นกำลังใจให้ค่ะ

 สู้ๆค่ะ 12ปีที่รู้จักกันมา ใช่ว่าจะไม่มีค่าซะทีเดียวนะค่ะ

ทนไม่ไหวก็เลิกคะ เลี้ยงลูกเองก็หนักพอแล้ว เรื่องรักๆ ต้องลองคิดดูว่า ถ้าเค้ารักเรามากกว่านี้ เค้าจะทำให้เราเหนื่อยน้อยกว่านี้ใช่มั๊ยหละคะ เค้าก็รู้ ว่าอะไรถูกอะไรผิด เค้าก็รู้ ว่าตัวเค้าต้องรับผิดชอบครอบครัวมากกว่านี้ แต่เค้าก็เฉย อย่างงี้เรียกว่าเห็นแก่ตัวรึป่าว ลองคิดดู   อย่าไปคิดมากค่ะ บางคนเลิกไป อาจเจอแฟนใหม่ที่รับได้ ช่วยส่งเสียเลี้ยงดูลูกอีกต่างหาก ใจเย็นๆ นะคะค่อยๆ คิดหาทางแก้ไปก็ได้ คอมเม้นท์ที่ 3 ก็ถูก ลองทำตามเค้าแนะนำก่อน แล้วไม่ได้ค่อย เลิกคะ

ในยุคที่เศรษฐกิจแบบนี้ สามีภรรยาก็ควรต้องช่วยกันทำมาหากิน

ลองจับเข่าคุยกันจะดีที่สุดค่ะ เปิดใจคุยกันไปเลย..คุยด้วยเหตุผล ใช้สติควบคู่ไปด้วย

ตามความคิดของเรา.. เราคิดว่า.. คุณยังโชคดีมากค่ะ ที่สามีไม่ดื่มเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ไม่เที่ยวผู้ ญ. ฯลฯ

เ็ป็นกำลังใจให้ค่ะ 

กำ ปัญหาหนักอึ้งเลยอ่าค่ะ คงช่วยอะไรไม่ได้นอกจากขอเป็นกำลังใจให้แล้วกันนะค๊า