เคยมีปัญหากันบ้างมั้ย เวลาส่องกระจกดูดี๊ ดูดี แต่เวลาถ่ายรูปนี่ชั้นเป็นตัวอะไร

ขอบ่นๆหน่อยเหอะ !! 55+
เพิ่งลดน้ำหนักจาก 80 จนเหลือ 65 ส่องกระจกอื้อหือใบหน้าได้รูปเลยเว้ย แต่มีแก้มอยู่
พอไปถ่ายรูปเท่านั้นแหละกลายเป็นคนละคนเลย จมูกดูบานขึ้นนิดนึงไม่เห็นดั้งทั้งๆที่พอมี แก้มป่องแบบไม่ตอบเลย (ทั้งๆที่ส่องกระจกหน้าตอบนิดนึงแบบเห็นได้ชัด)
แถมคิ้วก็เข้ม แต่พอถ่ายมากลับดูอ่อนๆไม่เข้มเลย
ยิ่งเวลาปิดแฟลชนะ เจ้าพระคุณนี่มันลูกบอลหรือเปล่าเนี่ย
ทำไมส่องกระจกดูดีชะมัดหน้าได้รูปเลย ส่องทุกบานก็เหมือนทุกบานนะ ยกเว้นบางที่มันขยายก็จะเป็นกันทุกคน
อันนี้ไม่ได้ชมตัวเองนะครับบ เพื่อนๆมันก็บอกว่า "เฮ้ย เมิงผมยาวแล้วหล่อหว่ะ ดูดีหว่ะ"  ครูก็ชมว่า "หน้าตาก็ดี แต่ทำไมขี้เกียจเรียนจริงๆ"

บางทีถามเพื่อนว่า เฮ้ยหน้ากุกลมมั้ยวะ เพื่อนก็บอกกลมตรงไหนวะ ถามพ่อแม่ พ่อแม่ก็บอกว่าออกจะโทรมไปด้วยซ้ำไม่ได้ป่องอะไรเลย
แฮะัๆ สงสัยใครเป็นแบบผมมั่ง อย่างนี้ควรเชื่ออะไรดีครับระหว่างกล้องกับกระจก แล้วส่วนใหญ่ใบหน้าจริงๆมันดูที่ไหนอ่ะกระจก หรือรูป ?

แต่โครงหน้าดั้งเดิมผมมันเป็นไข่ๆ บานๆนิดนึงแบบคนญี่ปุ่นอ่ะ (ผมลูกครึ่งญี่ปุ่นเชื้อแม่แรง -*-) หรือคนโครงหน้าแบบนี้จะถ่ายออกมาไม่ดูดีทั้งนั้น  หรือว่ารอให้ผมยาวกว่านี้ดีหว่าแล้วไว้ให้มันปิดๆแก้มไปเลย แต่เรื่องปีกจมูกอะดิ๊ ส่งกระจกก็ได้รูปสวยใช้ได้ พอถ่ายรูปนะ หืมบานนนไม่เห็นดั้งเลยๆ 55+

บ่นๆแค่นี้แหละพอๆละ ^^