ภัยเงียบ..เมื่อฉันเป้นเนื้องอกในรังไข่(ภาค 2)

ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะทุกท่าน มาต่อภาค 2 กันเลยค่า

วันรุ่งขึ้นหลังจากแพทย์เวรได้นัดแผนกสูติให้แล้ว ก็รีบไปเอาบัตรคิวตั้งแต่ 7 โมงกว่า คิดว่าเช้าแล้วเชียว แต่มีได้คิวที่ 36 มีคนมาก่อนตั้งเยอะแหนะ ทำให้เบอรี่รู้ว่า คนป่วยเยอะจริงๆ ก็นั่งรอกันไปค่ะ คนมาตรวจเริ่มเยอะชึ้นเรื่อยๆ จนเกือบ 100 คิวได้ พยาบาลถามว่าเป็นอะไรมาคะ เบอรี่บอกว่ากดแล้วเจอก้อนในท้องน้อยค่ะ คำถามสุดฮิตเลยคือ ประจำเดือนมาปกติมั้ย ล่าสุดมาเมื่อไหร่ เคยมีเพศสัมพันธ์มั้ย บลาๆ....

ก็ได้คิวขึ้นไปพบอาจารย์หมอค่ะ จำไม่ได้แล้วว่าอาจารย์ท่านไหน แต่ที่แน่ๆ มีเค้าลางว่าโดนตรวจภายในชัววววววป๊าบบบบบบ คืออารมณ์นั้น กลัวค่ะ เบอรี่ไม่เคยนอกลู่นอกทาง ไม่เคยมีอะไรกับใคร ต้องมาให้หมอตรวจก็รู้สึกอายๆ มากจริงๆ สิ่งนี้มั้งคะที่ทำให้ผู้หญิงส่วนมากไม่กล้าจะไปพบหมอกันเมื่อรู้สึกมีอะไรผิดปกติ เบอรี่ก็อีกคนแหละค่ะ แต่อารมณ์แบบนี้คืออยากรู้ไงคะว่าเป็นอะไรกันแน่ เอาก็เอาฟระ (คิดในใจ) คนแล้วคนเล่าที่เข้าไปจรวจภายใน

ถึงคิวเบอรี่แล้วค่ะที่ต้องไปตรวจภายในจริงๆ เปลี่ยนผ้าถุง ขึ้นขาหยั่ง (อยากจาแหกปากกรี๊ดให้ลั่น) พยาบาลถามว่าเคยมีอะไรก่าใครยัง เบอรี่บอก ยังค่ะ พยาบาล ทำหน้าเหวอ อะไรนะ ยังหรอ โหวว!!! (แปลกมากหรอคิดในใจ)

คุณหมอมาคลำๆตรงท้องน้อย บอกว่าเป็นก้อนเนื้อจริงๆ และภายใน ตรวจมะเร็งปากมดลูก แอบเจ็บค่ะ แล้วคุณหมอบอกให้ไปอุลตร้าซาว คือ จะได้รู้ว่าเป็นในส่วนไหน รังไข่ หรือมดลูก แต่ที่แน่ๆ มีผ่าตัดชัวว์ ออกมาเจอหน้าคุณแม่ ร้องไห้อีกแล้วค่ะ ใจเสียไปหมด ไม่เข้าใจ ทำไมต้องตรวจมะเร็งปากมดลูก แล้วเจอก้อนเนื้อ แล้วทำยังไงต่อดี ใจเสียไปหมดค่ะ

ช่วงเย็นอุลตร้าซาวกับคลีนิคนอกเวลา ค่าอุลตร้าซาวประมาณ 950 และค่าตรวจภายในตอนเช้า 500 คือราคาต่างจากที่โรงพยาบาลยเอกชนดังย่านสาธรลิบลิ่ว ถ้าหลวมตัวเข้า CT 30,000 up ในครั้งเดียวแน่นอนค่ะ
เล่าต่อช่วงถึงคิว อุลตร้าซาวว์เลยนะคะ เข้าไป หมอก็เอาเจลลื่นๆ ทาช่วงท้องน้อยค่ะ หมอพูดด้วยความรวดเร็วหลังจากซาวว์เพียงไม่กี่วินาที เป็นที่รังไข่!!! ใหญ่ด้วย ยังไงคุณต้องผ่าออกแน่นอน เดี๋ยวนัดหมอเลยแล้วกันนะ คุณต้องพบหมอ พรุ่งนี้เลยก็ดี

อีกแล้วค่ะ เอาอีกแล้ว!!! น้ำตาไหลพรากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก เบอรี่ก็ดูจากจอ ก็ใหญ่จริงๆ อาค่ะ

เบอรี่: แล้วเป็นซีสรึเปล่าคะ
คุณหมอ: ไม่ใช่ซีส เป็นเนื้องอก มันใหญ่เกินกว่าจะเป็นซีสแล้ว
เบอรี่ : แล้วงี้เป็นเนื้อร้ายรึเปล่าค่ะ เป็นมะเร็งรึเปล่า
คุณหมอ : บอกไม่ได้หรอก ต้องดูชิ้นเนื้อนะ

ร้องไห้ค่ะ หน้าซีดไปหมด เอาผลซาวว์มาฝากไว้ที่เคาเตอร์และทำการนัดหมออีก มาอีกพรุ่งนี้พร้อมงดน้ำ อาหาร เพื่อตรวจเลือด คือรู้เลยอาค่ะ ว่าต้องตรวจเพื่อจองการผ่าตัดแน่นอน

มาหาอาจารย์หมอวันพุธคือ คุณหมอดูผลซาวว์ก็เป็นไปอย่างที่คิดค่ะ จองวันผ่าได้เลย แต่หมอบอกให้สบายใจไว้ก่อนว่า คิดว่าคงไม่ใช่มะเร็ง แต่เนื้องอกนี้ใหญ่มาก ขึ้นมาถึงช่วงท้องข้างบนแล้ว 2/4 ของท้องเลยอาค่ะ อายุอย่างเบอรี่น้อยมากๆ ที่จะเป็นมะเร็งได้ แต่ถ้าโชคร้ายจริงๆ ก็เป็นมะเร็งที่รักษาหายได้ แต่หมอคิดว่าคงไม่ใช่ แต่ผ่าออกมาแผลคงใหญ่มาก และต้องเอาชิ้นเนื้อมาตรวจ

จากนั้นก็เริ่มกรรมวิธีตรวจเตรียมตัวผ่าเลยค่ะ เอกซเรย์ปอด ตรวจเลือด จองห้อง เบอรี่เลือกจ่ายเองทั้งหมด ไม่ใช้สิทธิ์อะไรใดๆ ผ่ากับคลีนิคนอกเวลาและจองห้องเดี่ยวพิเศษค่ะ

คือพยายามคิดในแง่ดีว่าคงไม่เป็นไร หมอที่รักษาก็เป็นถึง รศ. และเป็นอาจารย์หมออีก คิดว่ามารักษาโรงพยาบาลที่ดีที่สุดแล้ว ต้องไว้ใจ หมอคงแยกได้ว่าเนื้อดีกับเนื้อไม่ดีเป็นยังไง ไม่งั้นคงพูดไม่ได้ว่าคงไม่เป็นอะไร ก็ปลอบใจตัวเองอยู่แบบนี้อาค่ะ

ลืมบอกไปว่า เบอรี่เข้ารับการรักษาวันที่ 2 กุมภา ได้คิวผ่าตัด 22 กุมภา เพราะขอหมอว่าอยากรับปริญญาก่อนอาค่า

เดี๋ยวมาเล่าต่อนะคะ..ไม่ตั้งกระทู้แล้ว จะเพิ่มตรงส่วนคอมเม้นเลยนะคะ ^-^