แม่....คนที่รักเรามากที่สุด

"คนคนหนึ่งที่ทุ่มเทใจ ให้ชีวิตฉันมา
เป็นคนคนเดียวที่ช่วยซับน้ำตาและอยู่เคียงข้างเมื่อฉันทุกข์ใจ..

จากวันนั้นเมื่อวันที่ฉันเริ่มหัดเดินมีสองมือประคองเอาไว้ไม่ให้ฉันล้ม ให้ความอบอุ่น ให้กำลังใจ และห่วงใยมานานแสนนานเป็นคนเดียวที่เห็นว่าฉันนั้นสำคัญ และอยากให้ฉันมีความสุขแม้ว่าเขาจะทุกข์ก็ตามยอมให้ฉันกินอิ่มทุกมื้อ และนอนสบายบนเตียงนุ่มๆ ทุกๆ วันโดยที่เขาทั้งเหนื่อยและทั้งหิวมากกว่าฉัน เขาทำให้ฉันได้ทุกอย่าง ทำโดยไม่หวังอะไรแต่เขาก็ไม่ได้ทำเพราะว่าเป็นหน้าที่ แต่เขาทำเพราะว่าเขา...รักฉัน "

รักของเขาคนนี้มันยิ่งใหญ่..."แม่"


อันนี้เป็นข้อความที่ดิวเคยเขียนเอาไว้เพื่อที่จะเอาไปให้แม่พร้อมกับของขวัญเมื่อ 2 ปีที่แล้ว แต่ว่าแม่ก็ไม่ได้อ่านเพราะว่าแม่จากดิวไปด้วยอุบัติเหตุก่อนที่ดิวจะได้ให้
มันเศร้ามากค่ะ เพราะที่ผ่านมา 21 ปีดิวไม่เคยทำดีกับแม่ พูดดีกับแม่เลย แม้แต่กอด หอมแก้ม หรือว่าบอก รัก ก็ไม่เคยเลยซักครั้ง ขนาดวันสุดท้ายที่ดิวคุยกับแม่ดิวยังไปกวนประสาทแม่อยู่เลย เสียใจ ทุกวันนี้ก็ยังทำใจไม่ได้ รู้สึกผิดที่สุดเลย

ทุกวันนี้ก็เลยคิดได้ว่า เวลาที่ฟ้ากำหนดให้เรามันน้อยนิด วันนี้ได้เจอได้คุยแต่อีกวันเขาอาจจะจากเราไปโดยที่เรายังไม่ได้ทันตั้งตัวเลย ฟอร์มมันกินไม่ได้และมันก็ไม่ได้ทำให้เรารู้สึกดีมากขึ้นดังนั้นก็ควรที่จะบอกรักกันตอนที่ยังมีชีวิตอยู่เพราะมันมันรู้สึกดีกว่าบอกรักผ่านควันธูปหลายร้อยพันเท่า

ป.ล. ถึงแม้ว่าแม่ไม่ได้อยู่ตรงนี้อีกแล้วแต่รักของแม่ก็ไม่เคยหายไปเลย ดิวจะทำทุกๆ วันให้มันดีที่สุด

          
I  Love  You...Mom

Discussion (2)

มีคำๆเดียวที่เราใช้มาตลอด...แม่ไม่มีฉลากบอกวันหมดอายุ เพราะฉะนั้นทำดีกะท่านเถอะค่ะ ทำอะไรให้ท่านได้ทำนะค่ะ ดีฟ่าสายไปแล้ว ท่านไม่อยู่ได้เหนแล้ว แต่เพิ่งนึกอยากทำ

ขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะ
เป็นกำลังใจให้จขกท.สู้ๆต่อไปนะคะ

เราเองก็รักแม่มาก แต่ชอบฟอร์มเหมือนกัน เห่อๆ
แต่พรุ่งนี้ตั้งใจจะให้การ์ดแทนคำว่ารักแน่ๆแหล่ะ (เขียนไว้แล้ว) แต่ถ้ากล้าๆหน่อยก็จะบอกรักจากปากไปด้วยโลดดดดด