เครียดค่ะ ปัญหาชีวิตแบบเดิม

แบบว่าเครียดอ่ะค่ะ มีปัญหากะที่บ้านเป็นมาตลอด 3-4 ปี แล้ว มันเหมือนมีปัญหาเรื้อรังมานาน แบบว่าซ้ำซาก วนเวียนไม่รู้จบอ่ะ
เรื่องของเรื่องคือว่าอยู่บ้านของพี่ชาย (พี่ชายแท้ๆ ) แล้วพี่บ้านหวานก็มี พี่ชาย พี่สะใภ้ แล้วก็แม่พี่สะใภ้ แล้วมีหลายเล็กอีกคน (1 ขวบ) แต่บ้านเป็นบ้านพี่ชายหวานค่ะ พี่ชายเป็นคนซื้อ ทั้งบ้าน รถ ทุกอย่าง พี่ชายซื้อหมด (แต่ก็อย่างว่าแนอะ เขาสามี-ภรรยา) ปกติ วันธรรมดาหวานก็ทำงานค่ะ จะได้หยุด เสาร์-อาทิตย์ แบบว่าวันธรรมดาเราทำงานก็เหนื่อยใช่ไหมค่ะ เช้าก็โหนรถเมล์ไป เย็นก็โหนรถเมล์กลับ พอกลับถึงบ้านเราก็อยากจะพัก แต่ว่าพอมันกลับมาถึงมันก็ยังจะมีงานบ้านให้ทำไง ส่วนใหญ่งานตอนเย็นก็จะมีล้างจานอ่ะ เพราะพี่สะใภ้กินแล้วชอบแช่ทิ้งไว้ แล้วก็มีเตรียมกับข้าว (ส่วนมากจะซื้ออาหารถุงค่ะ) เราก็จะแกะใส่จาน ตั้งโต๊ะ กินกันเสร็จแล้วเราก็เก็บโต๊ะ ล้างจาน เก็บข้าวของในครัว ทิ้งขยะ บางวันขยันหน่อยก็จะไล่เก็บของเล่นตัวเล่นที่กระจัดกระจาย ทั่วบ้าน (ย้ำว่ากระจัดกระจายจริงๆ ค่ะ  ) แต่วันเสาร์-อาทิตย์ เราจะตื่นสายไง  หวานจะตื่นประมาณ แปดโมงครึ่ง ถึง เก้าโมงอ่ะค่ะ ปัญหามันอยู่ที่ วันหยุดนี่แหละ เขาบอกว่าอยากให้เราตื่นเช้าๆ มา กวาดบ้าน ถูบ้าน ทำงานบ้านไรประมาณนี้ แต่ก็นะ เราชินกะวันหยุดแบบว่าตื่นสายแล้วอ่ะ เวลาแม่พี่สะใภ้ทำงาน เขาก็บอกว่าไม่อยากให้แม่เขาทำงานนะ ส่วนใหญ่งานที่บ้านก็ไม่ได้มีไรนะ งานหลักๆ ก็คือ กวาดบ้าน ถูกบ้าน ส่วนจะทำกับข้าวหรือป่าวก็แล้วแต่เขา (แต่ส่วนใหญ่ไม่ทำนะ จะซื้อแบบสำเร็จเขามามากกว่า) แต่ว่าปกติวันจันทร์ -ศุกร์ จะมีแม่บ้านมาทำความสะอาดให้อยู่แล้ว (แบบไป-กลับ) แต่เสาร์-อาทิตย์ เขาไม่มาส่วนงานบ้านอื่นๆ ก็ไม่ค่อยมีนะ อย่างตัดหญ้าสนามอ่ะ จะจ้างคนสวนของหมู่บ้านเขาทำตลอด แล้วเรื่องเสื้อผ้า ถ้าเป็นเสื้อผ้า พี่ชาย กะพี่สะใภ้ ก็ซักเครื่องนะ แล้วก็ส่งร้านรีด คือไม่ได้ทำเองอ่ะ (ของเรา เราจะทำเอง ไม่ให้ได้ยุ่งเกี่ยว) แล้วเราอยากถามว่าเขาลำบากหรือป่าว (พี่สะใภ้ไม่ได้ทำงานนอกนะค่ะ อยู่บ้านเฉยๆ ) ส่วนพี่ชายทำธุรกิจส่วนตัว มีเรียนต่อวันเสาร์-อาทิตย์ คือเราจะมีปัญหาเรื่องงานบ้านกับพี่สะใภ้บ่อยมาก คือเขาไม่ยอมทำ แต่จะให้เราทำ ทั้งๆ ที่ตัวเขาอยู่บ้านเฉยๆ  ปัญหามันเป็นมาเรื่อยๆ ค่ะ คือจะว่าเราแล้วก็หายไปพักๆ แล้วก็กลับมาอีก แต่เขาไม่ได้ว่าเราตรงๆ นะ เขาจะบอกพี่ชายเราประมาณว่าทำไมน้องไม่ตื่นมาช่วยงานบ้าน ไม่ยอมทำโน่น นี่ แล้วพี่ชายเราเขาก็บอกว่าเขาเป็นคนกลาง ลำบากใจ คนหนึ่งก็น้อง คนหนึ่งก็เมีย แต่ทุกทีเข้าจะเข้าข้างเมียเขานะ ไม่งั้นเขาคงไม่บอกให้เราตื่นเช้าๆ มาทำงาน ทั้งๆ ที่เมียน่าจะทำหน้าที่แม่บ้านนะ เราว่า งาน ซักผ้า รีดบ้าน ทำความสะอาดบ้าน ทำกับข้าว น่าจะเป็นหน้าที่แม่บ้านไม่ใช่เหรอ (เพราะเขาอยากเป็นแม่บ้าน ไม่ทำงานนอกอ่ะ)

เราเคยทะเลาะกับพี่ชายหลายครั้งแล้ว ผลสรุปเขาก็ว่าเราไม่ยอมเห็นใจคนอื่น เอาแต่ใจตัวเอง พูดก็เถียงไม่ฟัง (ก็จะเถียงอ่ะ คนมันไม่ผิด เงียบฟังก็แปลว่ายอมรับดิ)

เราคิดอยากจะย้ายออกมาอยู่หอนะ แต่ที่ผ่านๆ มา แม่ไม่อยากให้มาอ่ะ เขาบอกว่าเป็นห่วง เราก็รักแม่อ่ะ ไม่อยากให้แม่คิดมาก ก็ยอมๆ ไป

แต่วันนี้เราคิดว่าปัญหามันจะไม่มีทางจบ ถ้าไม่คนใดก็คนหนึ่งต้องเดือนต้องมา เวลาทะเลาะกับพี่ทุกทครั้งแม่ก็จะเป็นคนที่ลำบากใจด้วยไง

ถ้าหากว่าเราออกมาอยู่หอ เราก็ต้องประหยัดค่าใช้จ่าย งดซื้อของฟุ่มเฟือย เพื่อให้ตัวเองอยู่รอด เพราะเงินเดือนเราก็ไม่มากนะ

แล้วถ้าเพื่อนๆ เป็นเราเพื่อนๆ จะทำยังไง เราสับสนอ่ะ ตัดสินใจไม่ถูก (แต่มีเพื่อนสนิทเราที่รู้จักกับพี่สะใภ้เรา เขาบอกว่าพี่สะใภ้จะพยายามหาเรื่องเรา เหมือนจะจับผิดตลอดไง สรุปคือเขาไม่ค่อยชอบเราไง เฮ้อ เขาความรักจากพี่เราไปหมดแล้ว ยังไม่พอ จะมาทำร้ายเราให้เรากะพี่ทะเลาะกันบ่อยๆ ปกติพี่ชายเราไม่ใช่คนเรื่องมากอะไรนะ แต่ทุครั้งที่มีปัญหา พี่สะใภ้เขาจะจุดฉนวดตลอดอ่ะ)

เขาอ่ะ นางฟ้า(ในคาบนางมาร) เรานะก็ได้แค่รอว่าวันหนึ่งนางฟ้าคงจะตกสวรรค์ ถึงวันไหนจะนั่งหัวเราะให้ฟันหัก คือพี่สะใภ้แบบว่าเมื่อก่อนก็ไม่ได้ร่ำรวยอ่ะ ตรงกันข้ามนะ แต่พอมาแต่งงานกับพี่เราทุกอย่างก็ดีขึ้นหมด งานก็ไม่ต้องทำพี่ชายเราทำงานเลี้ยงทุกคน รวมไปถึงแม่พี่สะใภ้ด้วย

เพื่อนๆ ช่วยเราคิดหน่อยนะ ว่าจะทำยังไงดี