เหมือนเรากำลังจะโดนแย่งแฟน....หรือคิดไปเอง

 ขอเกริ่น นิดนึงน้า เรากับแฟนคบกันมา 7ปีกว่าเกือบ 8ปีแล้ววว (นานมากจนเหมือนเพื่อน พี่น้องไปเลย)
 แฟนเราอดีตสมัย ม.ปลายเค้าก็มีแฟน เราก็ไม่ได้สนใจอดีตเค้ามากมายหรอกว่ามีใครยังไง
แต่พอเค้าคบกับเรา เค้าก็ไม่เคยนอกใจเลยตลอดเกือบ8ปี (แปลกแต่จริงค่ะ) เราไปอยู่ต่างประเทศปีกว่าๆ เพื่อนเรากะเพื่อนเค้าก็เป็นแฟนกัน คอยติดต่อ รายงานความประพฤติเค้าให้เราฟังประจำ (แต่เราเชื่อใจเค้านะ)กลับมาเราก็คบกันเรื่อยมาจนถึงตอนนี้

เรื่องของเรื่องคือ วันนี้แฟนเราลาพักร้อน เราก็เลยนัดกันว่าจะไปเที่ยวสวนสยาม อิอิ
เราก็รีบไปหาแฟนเราที่บ้านเค้า ตั้งแต่ 10โมงเช้า ตอนแรกเจอกันก็ปกติดี แต่ตอนเที่ยงเค้าเกิดหงุดหงิด อะไรไม่รู้ เลยตะหวาดเรา
ดังมาก (เหมือนเราทำผิดร้ายแรง แต่ไม่ได้ทำอะไรเลย) เราก็น้อยใจ นั่งร้องไห้ ตามประสาผู้หญิง 
เค้าก็ว่าเราว่า ร้องไห้เรื่องอะไร ไร้สาระ  จิงๆเลย เราเลยบอกเค้าว่าไม่ไปแล้ว สวนสยาม เค้าก็บอกว่าอืม ดีแล้วขี้เกียจ
เรา อึ้ง!!! งง ไปเลย ตอนแรกนัดกันดีมาก แต่ก็ช่างมันเหอะ เราคิดในใจ ไม่อยากมีปัญหา
เราก็เลยนอนดูทีวี แต่ที่แปลกคือ แฟนเรา จ้องแต่โทรศัพท์(ปกติเค้าแทบจะไม่ยุ่งกะโทรศัพท์เลยทั้งวัน)
พอโทรศัพท์ดัง ก็รีบรับเหมือนรอใครโทรมา เราก็ไม่อยากถามว่าใคร เลยปล่อย แต่มันโทรบ่อยขึ้นแฟนเราก็เริ่มลุกๆนั่งๆ
เราก็เลยถามว่ามีอะไรเหรอ เค้าตอบว่าไม่มี!!!! แต่สิ่งที่เราเห็นคือ มีผู้หญิงมาหาเค้าถึงหน้าบ้าน ทำหลบๆซ่อนๆ 
(เราแอบดูจากหน้าต่าง) แฟนเราก็รีบออกไปแล้วให้ผู้หญิงนั่นเดินตามไปคุย ในที่ๆ เรามองไม่เห็นเค้า
เราทรุดเลยค่ะ บอกตรงๆว่า มันจุก มันเจ็บที่ใจยังไงไม่รู้ น้ำตาไม่ไหลเลย พูดไม่ออกจิงๆ แต่มันแค้นลึกๆว่า เราทำอะไรผิด เราไม่ได้นอกใจเค้า แต่ทำไมเค้านอกใจเรา?  เค้าเดินกลับมาแบบคอตกปนหงุดหงิด เราเลยแกล้งทำเป็นไม่รู้ นั่งนิ่งๆ(น้ำตาตกใน) เค้าไม่พูดไม่จาอะไร
เดินเข้ามากอดเรา และพูดว่า "พี่ขอโทดนะ" เราก็เลยถามว่าคนนั้นคือใคร กิ๊กเหรอจ้ะ เค้าตอบว่า ไม่ใช่ ไม่ใช่ เป็นรุ่นน้องที่ทำงาน แอบชอบเค้ามาสักพัก แต่ตัวเค้าเองไม่ได้สนใจ (เพื่อนที่ทำงานเค้ารู้ว่าเราเป็นแฟนเค้า) แต่กลุ่มเพื่อนของผู้หญิงคนนั้นชอบยุให้ เธอคนนั้นมาหาเค้าที่บ้าน แล้ว สาวเจ้าก็คงถามแฟนเรา เห็นรองเท้าผู้หญิงที่หน้าบ้าน ของใคร แฟนเราก็คงตอบเค้าว่า "ของแฟนผม"
เธอคงอึ้งมั้งนะ เลยรีบวิ่งกลับไป แต่หลังจากเธอกลับ เธอโทรหาแฟนเราตลอดเลยนะ ทุก 10นาที เราจะรับสายให้แฟนเราบอกว่าอย่ายุ่ง เค้าจะเคลีย ปัญหาเอง.....เสียงที่แฟนเราตอบคือ กลับไปซะ ก็รู้ ก็เห็นแล้วนิ ว่าแฟนเราอยู่จะมาทำไม มีอะไรค่อยคุยทีหลังดิ เราเจ็บใจมาก ทำไมผู้หญิงคนนั้นหยามเราถึงถิ่นขนาดนี้ สภาวะตอนนั้นเราเหมือนไม่เหลืออะไรเลย แต่เราก็ต้องแกล้งทำว่าไม่คิดอะไรยิ้มไป แล้วบอกว่าไม่ยุ่งก็ได้(ฮือๆๆๆเศร้า) จนถึงตอนนี้แฟนเรายังไม่รู้ความรู้สึกจิงๆ ของเราเลยค่ะ เราไม่อยากพูดอะไรกับเค้ามากไปกว่านี้แล้ว ได้แต่รอดู มันทรมานจิงๆ น้า เราคงไม่ขอแฟนเราเลิกหรอก เราคิดว่าเรามีดีเหนือกว่า เธอคนนั้น ไม่งั้นแฟนเราคงทิ้งเราไปนานแล้ว และถ้าแฟนเราชอบหล่อนจริงเค้าคงพูดเอง แต่ตอนนี้เค้าไม่พูด เราจงนิ่งเฉยซะ สบายใจกว่าเนอะ(คำปลอบใจตัวเองแท้)
เราว่าผู้หญิงสมัยนี้บางคน คงไม่นั่งอายเหมือนก่อนแล้วมั้ง คงต้องเริ่มเป็นฝ่ายรุกฆาตก่อน ถึงได้กล้าไปหาผู้ชายที่ไม่ใช่แฟนถึงบ้าน คงกะว่าถ้าเค้าให้สาวเจ้าเข้าบ้าน ชายผู้นั้นก็ตกเป็นของเค้ามั้ง อีกหน่อยชายยิ่งเหลือน้อยบนโลก คงเกิด วัฒนธรรม 1ชาย หลายหญิง เพราะผู้ชายมีน้อยต้องแบ่งๆกันควง  ...... เล่นจริง เจ็บจริงคร้า
(ขออภัยที่เขียนซะยาว หาที่ระบายไม่ได้คร้า ..........ขอบคุณสาวJeban ทุกท่านนะคะที่แวะเข้ามาอ่านประสบการณ์ เจ็บๆใครอยากแนะนำ ปลอบใจ เม้นเลยน้า กำลังเศร้า)