❤ iPod หายที่สตาร์บัค!!!!!

เคยทำของหายมั้ย?
มู๋เนี่ยทำหายประจำเลย
แล้วทุกครั้งที่ทำหายไป... ก้อแทบไม่เคยหวังว่าจะได้มันกลับมาเลย

ครั้งนึงเคยทำกระเป๋าเงินหายที่โรงเรียน
เงินที่หายไปมันไม่มากเท่าไหร่ แต่มันก้อมากพอจะทำให้ไม่มีข้าวกินไปทั้งอาทิตย์
ตอนนั้นตั้งใจว่าจะเอาหนังสือไปคืนที่ห้องสมุดก่อนกลับบ้าน
หม่าม้าโทรตาม ก้อเลยรีบวิ่งไปที่ห้องสมุด โยนกระเป๋าโครมลงพื้นเเถวๆนั้น
เพราะเค้าห้ามเอากระเป๋าเข้าไปข้างใน
พอกลับออกมา... หากระเป๋าของตัวเองไม่เจอซะเเล้ว
เดินตามหาอยู่นาน ไปเจอกระเป๋าตัวเองถูกรื้อ เเล้วทิ้งไว้ข้างๆห้องน้ำ
กระเป๋าเงินที่อยู่ในนั้นหายไปเรียบร้อย...

และอีกหลายๆครั้งที่เคยทำของหาย มันมักจะไม่ได้คืน

เเละเรื่องทำนองนี้มันก้อเกิดขึ้นอีกจนได้...
เมื่อวานนี้ออกไปข้างนอกกับกระต่าย...
ช่วงบ่ายกระต่ายไปนั่งทำงานที่สตาร์บัคสาขาเดอะคริสตัล
มู๋ก้อไปด้วยเหมือนกัน... ระหว่างที่รอมู๋อ่านหนังสือ
อ่านจนรู้สึกว่าหนังตามันหนักที่สุดในโลก ขอนอนสักงีบละกัน
ตอนนั้นเสียงรอบข้างดังมาก
เลยตัดสินใจหยิบไอพอดนาโนสีเขียว อวัยวะชิ้นที่สามสิบสี่รองจากโทรศัพท์มือถือขี้นมา
นั่งหลับฟังเพลงไปเรื่อย...

ตื่นขึ้นมาก้อเริ่มเย็นเเล้ว กระต่ายก้ออยากกลับบ้าน
มู๋ก้อจัดแจงเก็บของของตัวเองที่รื้อๆขึ้นมากองๆบนโต๊ะ
จำได้ว่าบนโต๊ะมีหนังสือสองเล่ม, ไอพอด, กระเป๋าเงิน, โทรศัพท์มือถือ กับลิปกลอสอีกเเท่ง
มู๋กวาดทุกอย่างลงกระเป๋า กระต่ายเก็บคอมตัวเองลงกระเป๋าเเล้วก้อเดินออกจากร้านมา...

กลับถึงบ้านนั่งกินข้าวกัน ดูละคร สามทุ่มกว่ากระต่ายกลับบ้านไป
ตอนกลางคืนคุยโทรศัพท์กัน มู๋บอกกระต่ายว่า
"พรุ่งนี้จะไปทะเล นู๋ต้องตื่นมาชาร์จแบตไอพอด แบตมันจะหมดเเล้ว"

ตอนเช้างัวเงียลุกขึ้นมาหาไอพอดเตรียมจะชาร์จ...
รื้อกระเป๋าเท่าไหร่ก้อไม่เจอ เทของข้างในออกมาจนหมด คว่ำกระเป๋าเเล้วเขย่า ทำแบบนี้อยู่สามสี่ครั้ง
เดินไปล้างหน้าแปรงฟัน กลับเข้าห้องมานั่งคิดต่อว่า "ไอพอดลูกรักหายไปไหน?"
นึกเท่าไหร่ก้อนึกไม่ออก...

เดินไปถามหม่าม้า ถามน้องชาย ถามเเม้กระทั่งน้องสาวอายุเจ็ดขวบ ไม่มีใครเห็นสักคน
ทุกคนลงความเห็นว่า มันคงหล่นที่สตาร์บัคเมื่อวานตอนเย็นนั่นแหละ
แล้วของที่หล่นมันคือไอพอดนะ มันเป็นของมีค่านะ ตอนนี้มันคงเสร็จคนอื่นไปเเล้ว...
ในใจตอนนั้นก้อคิดอย่างนั้นไปเรียบร้อยเเล้ว ปลงเเล้ว
คิดดูว่าปลงขนาดที่ว่า เปิดเว็บไอสตูดิโอดูเเล้ว ว่าไอพอดตอนนี้ราคาเท่าไหร่
เตรียมจะซื้อใหม่...

ตอนสายๆก้อออกไปเที่ยวทะเลพัทยากับที่บ้าน
นั่งเล่นบนหาดจอมเทียน นึกเสียดายไอพอดตัวนั้นอย่างเเรง
เรื่องราคามันไม่มีปัญหาอะไร เก็บเงินซื้อเอาใหม่ก้อได้
แต่คุณค่าทางจิตใจนี่สิ ข้างในนั้นมีเพลงที่ชอบตั้งเยอะแยะ
ไหนจะเพลงที่กระต่ายร้องให้ฟังอีกละ T_____T

กระต่ายโทรมา... เลยเล่าให้ฟังว่าไอพอดหายไปเเล้ว
ไม่รู้ว่าตัวเองทำหายไปตอนไหน เพราะตอนลุกออกจากโต๊ะ
กระต่ายก้อเช็คเเล้ว ว่าบนโต๊ะไม่มีอะไรเหลืออยู่...
เเล้วที่เก้าอี้ล่ะ?

มู๋ก้อไม่รู้เหมือนกัน เดี๋ยวบ่ายนี้กระต่ายจะเข้าไปถามที่สตาร์บัคให้
เผื่อเค้าจะเก็บไว้ให้...
มู๋ก้อเล่าให้หม่าม้าฟังว่ากระต่ายจะเข้าไปดูให้
หลังจากนั้นมู๋ก้อเล่นกับน้องจนลืมไปเเล้ว ว่าเคยทำของหาย

ห้าโมงเย็น กลับมาที่โต๊ะริมหาด ก้อเห็นข้อความจากกระต่ายส่งมา...
"ไม่อยากบอกข่าวดีทาง SMS เลย ผับเผื่อยสิ"
มู๋รีบบอกหม่าม้าว่ากระต่ายต้องเจอไอพอดนู๋เเล้วเเน่ๆเลย
หม่าม้าบอกว่า
"เค้าจะบอกข่าวดีเกี่ยวกับเค้ารึเปล่า
อาจจะเป็นมีสนพ.ไหนมาจ้างไปทำงานมากกว่าเจอไอพอดมั้ง
โทรกลับไปสิ"

มู๋เลยกดโทรศัพท์ออกไป
กระต่ายไม่ยอมบอกว่าเจอไอพอดรึเปล่า
มู๋เลยถามไปว่ามีข่าวดีอะไรจะบอก
"ก้อมีอยู่เรื่องเดียว ยังจะถามอีก"
มู๋กลัวคิดไปเองอ่ะ ก้อเลยขอให้กระต่ายช่วยพูดให้ฟังชัดๆหน่อย
"ครูเจอไอพอดนู๋เเล้วนะ เค้าเก็บเอาไว้ให้ คราวหน้ามาขอบคุณเค้าด้วยนะ"

กรี๊ดดดดดด!!!
ให้มันได้อย่างเง้เสะ...
มันไม่หาย พี่เค้าเก็บเอาไว้ให้
ยังไม่ได้ถามรายละเอียดจากกระต่ายเลย ว่าใครเป็นคนเก็บได้
ยังไงมู๋ก้อต้องขอบคุณพี่มากๆค่ะ
พี่เป็นคนดีมากจริงๆ ถ้าเป็นคนอื่นเก็บได้ เค้าคงเอาของมู๋ไปขาย หรือไม่ก้อเก็บไว้ใช้เองเเล้ว
พี่น่ารักมากเลย พี่ทำให้นมู๋รู้ว่า คนดีๆยังมีเหลืออยู่
ถ้าทุกคนเป็นแบบพี่ โลกนี้คงน่าอยู่ขี้นอีกเยอะเลย

ชีวิตนี้้มู๋จะขาดไอพอดไม่ได้เลย
ไอพอดเป็นเหมือนเพื่อนแก้เหงาของมู๋คนนึงไปแล้ว
เวลาที่นั่งรถไกลๆ หรือไปมหาลัย มู๋ต้องมีไอพอดไว้เป็นเพื่อนคุย
ไม่งั้น ระหว่างทางคงจะเหงาแย่เลย...

ขอบคุณจริงๆค่ะ ไม่รู้จะตอบเเทนพี่ยังไงดี
เอาไว้มู๋ไปคราวหน้าจะไปขอบคุณนะคะ
เเล้วต่อจากนี้ พี่จะได้รับรอยยิ้มของมู๋ทุกครั้งที่มู๋แวะไปเลยค่ะ




ปล. กระต่าย คือ คุณแฟนนะคะ ^^
เรื่องนี้มู๋ลากมาจากไดอารี่ตัวเองอีกที

แวะเอาเรื่องราวดีๆในสังคมมาบอกกันค่ะ
คนดีๆยังมีอยู่อีกเยอะเลยเน๊อะ

สตาร์บัคสาขาเดอะคริสตัลนะคะ