ต่อไปนี้ถ้าเจอคนมาขอเงิน 5 บาท 10 บาท ก็ให้เค้าไปเถอะค่ะ

เรื่องมีอยู่ว่า

วันนี้เรากับแม่เจอผู้ชายคนหนึ่งแถวซอยหน้าบ้าน เค้าดูเป็นคนใช้แรงงานผิวดำแต่งตัวโทรมๆ ถือถุงผ้าใบใหญ่
เหมือนคนเตรียมเดินทางไกล

มาถามทางว่า อนุสาวรีไปทางไหน เราก็บอกเค้าไปว่าต้องนั่งรถเมล์ฝั่งตรงข้ามนะคะ สาย12 36 (บ้านเราอยู่ห้วยขวาง)
เค้าก็ถามย้ำอีกว่า ไกลไหม เดินไปได้ไหม เราก็บอกไม่ได้ต้องนั่งรถเมล์ เดินไม่ได้ไกลมาก
บ้านเรากับอนุสาวรี มันไกลกันมาก นั่งรถเมล์อย่างน้อย ครึ่งชั่วโมงถึง ต้องนั่งรถเท่านั้น ไม่มีทางที่จะเดินไปได้
แล้วผู้ชายคนนั้นก็บอกขอบคุณครับ แล้วเดินไปทางที่เราบอก


เรากับแม่ก็ไปซื้อของในเซเว่นสักพักนึงได้ แล้วนั่งรถแทกซี่ไปธุระต่อ ระหว่างทาง เราเหลือบไปเห็นผู้ชายคนที่ถามทางเราอ่ะ กำลังเดินๆ ไปทางที่เราบอกว่าอนุสาวรีอยู่ทางนั้น แล้วจุดที่เราเห็นเค้า มันไกลจากจุดที่เค้าถามทางเรามาก

ประมาน 4-5 ป้ายรถเมล์ได้

เรารู้สึกแย่มากที่ช่วยไรเค้าไม่ได้เลย แล้วคิดต่อไปว่า ตอนนี้ประมาน บ่ายโมงถ้าเค้าต้องเดินไปอนุสาวรีจริงๆ จะถึงกี่โมง กว่าจะได้กลับบ้าน กว่าจะได้พัก คงปวดเท้าน่าดู แล้วก่อนหน้านี่เดินมาไกลแค่ไหนแล้ว

เราอยากร้องไห้มากเลย เงินแค่ 7 บาท ให้เค้าขึ้นรถไปอนุสาวรี เราให้ได้อยู่แล้ว แต่ผู้ชายคนนั้นไม่ขอเงินเรา กลับแค่ถามทางเราคิดว่า ผู้ชายคนนี้อาจเป็นคนภูเขา ชาวดอย ที่เดินเท้าไกลๆ หลาย 10 กิโลได้

แต่การเดินเท้าในกรุงเทพ ไม่เหมือนการเดินทางบนเขา ที่อากาศไม่ร้อนอบอ้าว แดดไม่โดนตัวเราโดยตรง มลพิษก็ไม่เยอะขนาดนี้
ป่านนี้ จะเป็นไงบ้างก็ไม่รู้

T T

ปล. ต่อไปนี้เราจะให้เงินคนที่เข้ามาขอเงิน 5 บาท 10 บาท อาจพอช่วยพวกเค้าได้บ้าง เพราะยังไงเราก็ไม่เดือดร้อนอะไร