โกรธมากกก เรื่องใบเสร็จ

คือว่าวันนี้ เราไปห้างเซ็นทรัลกับคุณแม่ ก็ซื้อของมิดไนท์เซลล์ พวกเสื้อผ้า ของใช้ และ เหตุเกิดที่ เครื่องสำอางค์....

เรากับคุณแม่ไปประมาณ 3-4 แบรนด์ แล้วก็ ได้ยอดประมาณหมื่นกว่าๆ ก็ไปแลกกิ๊พวาวเชอร์ ตอนที่แลกพนักงานให้กิ๊พวาวเชอร์มาเยอะกว่าจำนวนยอด ก็เลยมาดู มีบิลของคนอื่นปนมา เรากับแม่เข้าใจว่า สงสัยเคาว์เตอร์ เอสเต้ จะให้มา เพราะว่า แม่ขาดยอดไปอีกนิดนึงจะแลกของได้ พนักงานกบอกว่าไม่เป็นไรค่ะเดี๋ยวจัดการให้ เรายังคิดอยู่เลยว่า บิลใครทิ้งไว้ยังงี้นะ ก็ไม่ได้อะไร จนเรากำลัจะเดินออกจากห้าง พนักงานคนนึงเดินมาบอกว่า แม่เราหยิบบิลไป คนนั้นอยากจะได้คืน แม่เราก็เดินไป เห็นผู้หญิงคู่กรณีถือกุชชี่ รองเท้าส้นสูง ทำตา ทำจมูก ใส่เกาะอก อายุราวๆ 30-40  มองด้วยสายตาเหยียดหยามอยู่ พอคุณแม่ไปถึง ก็มีการพูดจาคร่าวๆ ดังนี้

ผู้หญิงคู่กรณี : นี่คุณเก็บบิลคนอื่นไปไม่ได้มองเหรอ อ๋อ... มันเป็นไปได้ด้วยเหรอที่จะไม่ได้มองหนะ (ตะโกนเสียงดัง สายตามองต่ำมาที่แม่เรา ขมวดคิ้ว)
คุณแม่ : ดิชั้นไม่ได้ดูอะค่ะ ก็พอดีให้พนักงานจัดการ
ผู้หญิงคู่กรณี: จำนวนยอดมันต่างกันตั้งเยอะนะคุ๊ณ คุณจะไม่รู้เลยจริงเหรอ?  (หยิบบิลยื่นๆๆใส่หน้าแม่เรา)
คุณแม่ : เดี๋ยวก่อนนะคุณ คุณพูดเหมือนกับว่าดิชั้นจงใจจะไปขโมยบิลของคุณ บิลมันก็หน้าตาเหมือนๆกัน ดิชั้นก็ไม่ได้ดู
ผู้หญิงคู่กรณี : ดิฉันก็ไม่ได้ว่าอะไรหนิ แค่ถามเฉยๆ 

คุณแม่ก็เคลียร์ตัวกิ๊พวาวเชอร์ที่เค้าควรจะได้ไป และคุณแม่ควรจะได้ไปจนเสร็จ

คุณแม่ : ดิชั้นก็ไม่ได้คิดจะขโมยของคุณจริงๆ ถ้าจะขโมยก็ต้องแยกบิลแล้วสิ จะคิดรวมให้จับได้ทำไม
ผู้หญิงคู่กรณี :  ก็ไม่ได้ว่าอะไร ดิชั้นก็แค่ถามเฉยๆ แต่มันเป็ไปได้เหรอว่าจะไม่รู้หนะ ห๊ะ?

ในที่สุดเราก็พูด
เรา : นี่คือถามเหรอคะ น้ำเสียงเมื่อกี้ของคุณคือถามแล้วใช่มั้ยคะ?
ผู้หญิงคู่กรณ๊ : แล้วชั้นผิดเหรอ ชั้นต้องมานั่งวิ่งวุ่นหาบิลของชั้นให้ทั่วเนี๊ย!!
เรา ซ ก็ไม่ได้ว่าคุณผิด แต่พูดดีๆกันก้ได้หนิ
ผู้หญิงคู่กรณ๊ : ชั้นก็แค่ถามเฉยๆไง๊!!!
เรา : นี่คือถามเหรอ คือถามใช่มั้ย !!
ผู้หญิงคนนั้น ก็ด่าๆๆๆเสียงดังมาก ทุกเคาว์เตอร์หันมามอง แล้วเค้าก็ตบโต๊ะ ตะคอกๆๆใส่หน้าเรา ถลนตาด้วย
พนักงาน ก็รีบกล่าวขอโทษแล้ว จับแยกๆๆกัน


เรารู้สึกว่า โอเคนะ เราไม่ได้บอกว่าเราไม่ผิด ที่ใช้บิลเค้า แต่เราไม่ได้ตั้งใจหยิบมาหนิ เราไม่ได้เห็นบิลอยู่ในกระเป๋าเค้า แล้วล้วงมาสักหน่อย เค้ามองแม่กับเราด้วยสายตาต่ำมาก แล้วเค้าก็พุดว่าแค่ถามเฉยๆ แต่น้เสียงเค้าดูถูกมาก ความหมายที่จะสื่อของเค้าก็คือ เรากับแม่ขโมยบิลเค้าอย่างหน้าด้านๆ แล้วด้วยฐานะจริงๆเลย เค้าคงรวยกว่าเราเยอะเลย แต่เราก็ไม่ได้ไปขอใครกิน เราใช้เท่าที่เรามี เค้าดูถูกเรากับแม่เหมือนพวกเราจนกันมาก แล้วยังสะเออะ อะไรทำนองนั้น
เราโกรธมาก แค้นๆๆๆๆ แล้วก็เห็นว่าเค้าหนะรู้จักกับพนักงานแทบจะทุกแบรนด์เลย สนิทด้วย
เรากับแม่ยิ่งดูเป็นฝ่ายต้อยต่ำเข้าไปใหญ่ เราโกรธๆๆๆ ไม่รู้จะทำยังไง เลยนึกถึงทุกคนที่นี่ ช่วยบอกทีเถอะ เราผิดมากไม๊
เค้าพูดดีๆไม่ได้เหรอ คนเราวัดกันแค่ความรวยจนเหรอ เค้าดูเราจนกว่าถึงมาข่มเหงเรายังงี้
แล้วเกิดมา เราไม่เคยทะเลาะกับใครที่ไม่รู้จักเลย นี่เป็นครั้งแรก ตอนนี้เราก็ยังตกใจอยู่ เค้าด่าๆๆๆมาที่เรา แบบ
เราสงสารแม่เรา แม่เราดูเครียด แล้วแม่เราจะไปซื้อแบรนด์ในเซ็นทรัลสาขานี้ยังไงได้อีก...


ขอบคุณทุกคนที่ฟังนะ อาจจะยาวไปหน่อย ขอโทดทีค่ะ