เพราะช้านคือซังกุงห้องเครื่องของบ้าน..ฉายานี้ได้จากกิจกรรมสุดโปรด

วันนี้ซังกุงห้องเครื่องทำอะไรกินบ้าง...ฉายาคำนี้มาจากการที่่เราชอบอาหารเป็นชีวิตจิตใจ

ทำทุกวัน ทุกครั้งที่มีโอกาส เหมือนเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตประจำวันไปแล้ว ฮ่าๆๆ 

ตั้งแต่จำความได้ก็เข้าครัวช่วยแม่ทำอาหารมาตั้งแต่เล็กๆ 

ถูกฝึกให้ช่วยเหลือตัวเองได้ (อย่างน้อยถ้าไม่มีตังมีข้าวมีไข่จะได้ไม่อดตาย) นี่คือหนึ่งในสิ่งที่ที่บ้านสอนมาตั้งแต่เล็ก

ใครจะรู้ว่าการถูกฝึกแบบนั้นจนโตถึงวัยทำงานก็จะติดเป็นนิสัยจนกลายเป็นสิ่งที่ชอบ 

ช่วงก่อนหน้านี้ที่เราทำงานนอกบ้าน ถ้ามีเวลาวันหยุดก็มักจะทำอาหาร 

เน้นอาหารไทย+อาหารจีน(เพราะที่บ้านทำกับข้าวไหว้ในเทสกาลต่างๆ) รวมทั้งอาหารฝรั่งบ้าง

แล้วพอทำเสร็จก็ถ่ายรูปเก็บไว้ชื่นชมเอง แชร์ลงโซเชียลบ้าง

 อิอิ ...มันคือความสุขอย่างหนึ่งจริงๆ 

ยิ่งในตอนนี้เราจะออกมาทำงานส่วนตัว ยิ่งทำให้มีเวลาในการทำอาหารมากขึ้น 

และคนทั้งบ้านก็ต้องเป็นหนูทดลองด้วยการชิม ชิม แล้วก็ชิม 

(อร่อยบ้าง ต้องปรับบ้างแต่หน้าตาก็พอได้อยู่ไม่เลวร้าย)55++ 

เราว่าการทำอาหารมันคือส่วนหนึ่งของเราไปแล้ว เรียกว่ายิ่งกว่าโปรดซะอีกฮ่าๆๆ 

เวลาเราเครียดพอได้ทำอาหารเรารู้สึกเครียดน้อยลง มีสมาธิและใจเย็นมากขึ้น

จริงๆแล้วเราว่าการทำอาหารก็เป็นศิลปะอย่างหนึ่ง 

ต้องวางแผนขั้นตอนการทำ การตกแต่ง และวิธีการ ทำยังไงให้ออกมาอร่อยและน่าทาน

เพราะการทำอาหารนอกจากจะปรับอารมณ์ของเราแล้ว ยังสื่อถึงอารมณ์ของคนทำด้วย 

(วันไหนอารมณ์ดีก็อร่อยไป ถ้าวันไหนไม่อร่อยก็รู้เลยช้านอารมณ์ไม่ดีฮ่าๆ)

ไม่น่าเชื่อว่าสิ่งที่ถูกปลูกฝังมาตั้งแต่เล็ก มันจะเติบโตมาจนกลายเป็นความรักในการทำอาหาร 

และกลายเป็นกิจกรรมโปรดของเราในทุกๆวัน

นี่ยังแอบคิดเลย....ไม่แน่ในอนาคตอาจจะมีร้านอาหารเล็กๆเป็นของตัวเองก็ได้ ^___^

ปล.รูปทั้งหมดอย่าเข้าใจว่ารูปประกอบเมนูอาหารเด้อ!..

แต่มันคือรูปที่เราถ่ายเอาไว้หลังทำอาหาร เอามาจากโซเชียลของเราบางส่วน..ฮ่าๆ

#กิจกรรมสุดโปรด
#น้องฟริ้ง #JebanActivity #Activity