สิ่งที่เราสูญเสียเมื่อเข้าสู่การป่วยโรคซึมเศร้า Ep.6

43 19

ฮายยยยยยยยยยยยย
นอดออยู่บ้านทุกวันนนนนนน
มาแล้ววววววววววววววววววว

จากหัวข้อ ใช่ค่ะทุกคนอ่านถูกแล้ว ผู้ป่วยโรคซึมเศร้าอย่างเราต้องสูญเสียอะไรไปบ้าง อย่างที่ทุกคนทั่วไปจะทราบจากการนำเสนอของข่าวมากๆมาย ที่มันไม่ใช่ความจริง หรือมีความจริงแค่บางส่วน หลังจากนี้สิ่งที่เราพิมพ์เป็นเรื่องจริงของเราทั้งหมด

สัญญาณที่ 1

ก่อนที่เราจะรู้สึกตัวว่าเราป่วย สิ่งแรกที่เราสัมผัสได้และสูญเสียไปคือ “เราประสิทธิภาพในการทำงาน”performance ที่เราเคยทำได้ดีมากๆ แต่ตอนนั้นเราทำพลาด ทำได้ไม่ดี และจะถูกตำหนิจากทีมและหัวหน้างาน

สัญญาณที่ 2 

หลังจากที่ performance เราตกต่ำถูกตำหนิมากเข้ามากเข้า จนเลยเถิด ไปถึงการถูกบูลลี่ เรื่องที่เราทำพลาด “เราสูญเสียความมั่นใจ” เลวร้ายที่สุดคือเมื่อเราสูญเสียความมั่นใจ เราจะไม่กล้าที่จะทำอะไรเลย จะทำนั้นก็กลัวพลาด จะทำนี้ก็กลัวผิด ถ้าทำผิดก็จะถูกดุ ถูกบูลลี่ โดยที่บุคคลนั้นบอกเราว่าติเพื่อก่อ…. แต่ภาวะความรู้สึกของเราตอนนั้นคือพังมาก มันเป็นเหมือน bad joke เรารับฟังการถูกตำหนินั้นๆไม่ไหว และ ไม่กล้าตัดสินใจทำงานนั้นๆ ด้วยตัวเอง

สัญญาณที่ 3 

เมื่อเราสูญเสียความมั่นใจ สิ่งที่จะสูญเสียตามมา คือ “สูญเสียความเป็นตัวของตัวเอง” ไม่สามารถควบคุมอารมณ์ที่สวิง หรืออารมณ์ที่ดิ่งได้ เมื่อเป็นแบบนี้เราจะ กลัวการที่จะต้องเผชิญหน้า กับอะไรก็ตามทุกสิ่ง ที่ตัวกลัว กลัวจะผิด กลัวจะพลาด กลัวพูดผิด กลัวแม่กระทั่งการนอนให้หลับ

สัญญาณที่ 4

เมื่อเราไม่เป็นตัวของตัวเอง เราจะกลายเป็นตัวตลก ที่เป็นตลกร้าย เป็น bad joke เพราะเราได้ “สูญเสียกระบวนการการทำความเข้าใจกับสิ่งแวดล้อมรอบตัว” อะไรที่เราเคยเข้าใจ มันด็ ดูจะยากไปทั้งหมด

สัญญาณที่ 5 

อะไรที่เราเคย มองปุ๊บเข้าใจ แต่เราสูญเสีย “กระบวนการ การคิดวิเคราะห์” ของเราไป มันจะไม่มีอยู่เลย เพราะเราจิตใจจมอยู่กับความทุกข์อยู่ตลอดเวลา พอมีข้อมูลใหม่ มาให้เรา เรากลับฟังไม่รู้เรื่องไม่เข้าใจ ยิ่งพยายามทำความเข้าใจ มันก็ยิ่งแย่ และเราก็ กลายเป็น ตัว ตลก ของเพื่อนร่วมงานทันที จะถูกบูลลี่ ว่า มันเอ๋อ ช่วงนี้ มันอ๊อง มันไม่ได้ตั้งใจ มันไม่ได้สนใจตอนประชุม ใดๆคือเมื่อเรายกมือถาม หรือเพื่อรีเช็คข้อมูลที่เราเข้าใจ ว่า ตรงกับคนอื่นไหม ทุกคนก็จะมองว่าเราไม่ต้ังใจฟัง และเราก็ ถูกหัวเราะ บูลลี่ว่าฟังไม่รู้เรื่อง โง่ บ้างล่ะ ไม่ใส่ใจ ในตอนที่ประชุม แต่จริงๆแล้ว เราฟัง แต่เราสับสนข้อมูล และจิตใจเรามันวนอ่างอยู่กับความทุกข์ จะแยกแยะอะไรไม่ได้ เลยในช่วงนะนั้น การที่คนอื่นมาบูลลี่ ความเปลี่ยนแปลงที่แปลกไปของเรา กลายเป็นเรื่องตลก ไอ้เอ๋อ ไอ้บ๊อง ไอ้โง่ ไอ้คนพูดไม่รู้เรื่องสื่อสารไม่ได้ มันคือ bad joke เรารู้สึกแย่มากๆ

สัญญาณที่ 6 

ใช่ค่ะ เราได้ “สูญเสียกระบวนการการสื่อสาร” เราพูดกับใครไม่รู้เรื่อง ถาม1ตอบ 3 ถาม5ตอบ10 คือการตอบไม่ตรงคำถาม อันนี้ ก็ bad joke เหมือนกัน เราถูกบูลลี่ เรื่องนี้ด้วย!!

สัญญาณที่ 7 

“สูญเสียกระบวนการการควบคุมอารมณ์” ภาวะดิ่ง ที่จมกับความทุกข์ จนมองอะไรรอบตัวไม่เห็น ไม่หลับไม่นอน ร้องไห้ไม่หยุด จนไปถึงความคิดที่จะอยากตาย อยากจบชีวิตตัวเองเพราะรู้สึกว่าทุกอย่างในชีวิตตอนนี้มันยากไปหมด
ภาวะนิ่งเฉย ไม่ยินดียินร้าย เรียบเฉย
ภาวะดีด คือพลังงานเยอะ อยากทำโน้นนี้หยุดตัวเองไม่ได้ มีความสุขเกินกว่าปกติ ที่มันควรจะเป็น
ภาวะโมโหร้าย ใช่ค่ะภาวะนี้จะเปลี่ยนตัวเองไปเป็นอีกคน ที่ พูดๆทุกอย่างที่อยู่ในใจออกมา โดยที่หยุดตัวเองไม่ได้ แม้คำพูดนั้นจะไปทำร้ายใคร หรือไล่ทุกคนให้ออกไปห่างจากตัวเอง (แต่ภาวะนี้เราเคยเป็นไม่กี่ครั้งนะ)

สัญญาณที่ 8 

นอนไม่หลับ เป็นระยะเวลา นาน2-3เดือนขึ้นไป จะทำให้เรา “สูญเสียสติ” ไร้สมาธิ ในการทำทุกสิ่งทุกอย่าง การนอนที่ไม่ดี ร่างกายเราก็จะแย่ตามไปด้วย

คนที่อ่านมาถึงตรงนี้ได้ ขอแสดงความยินดีด้วยค่ะ คุณได้เป็นคนคนหนึ่ง ที่รู้จักคนที่ป่วยเป็นโรคซึมเศร้าจริงๆแล้ว ที่เป็นหนังคนละม้วน กับข่าวในทีวีหรือช่องทางใดๆที่คุณเคยเสพ

8 สัญญาณ พวกนี้ เพื่อน คนหนึ่งจับมือเรา แล้ว มองหน้าเรา เค้ามาพูดกับเราตรงๆว่า เธอเปลี่ยนไปนะ เธอไม่ใช่คนเดิมที่เราเคย รู้จัก เธอลองไปหาหมอจิตเวชดู ไหม?? โกรธเราไหมที่ เราพูดแบบนี้ เราไม่ได้จะบอกว่าเธอบ้านะ แต่เธอไม่ใช่คนที่เราเคยรู้จัก ….. เราก็เงียบ แล้ว ก็ ตอบว่า โอเค นะ ไม่โกรธ แต่น้ำตาเราไหล ความรู้สึกคือตอนนั้น คือมันรู้สึกว่าเหมือนเจอเพื่อนที่เข้าใจเราสังเกตความเปลี่ยนแปลงของเรา ที่แม้แต่ตัวเรายังไม่ค่อยเข้าใจ แต่พอเพื่อนคนนี้พูดมา เราเลยย้อนคิดว่าเรามีการเปลี่ยนแปลงไปอย่างไรบ้าง และ เข้าสู่ การ ค้นหาข้อมูลในการ หาที่รักษา

ต่อไป EP 7 เราจะมาเล่า ว่า เราเข้าสู่การรักษาอย่างไร และเราอธิบายป๋ากับม๊า ให้เข้าใจและให้พาเราไปหาหมอได้อย่างไร เกริ่นๆไว้ เพราะ ป๋ากับม๊า เรา อายุ 60++ปี มุมมอง ความเข้าใจในโรคซึมเศร้าของเค้า คือ หนังคนละม้วนกับ ที่เราเข้าใจ……. 



ป่ะ วันนี้ ลุคๆสบายๆ ไปซื้อของเข้าร้าน กับป๋าม๊า ติดขนตาไม่ได้ เพราะต้องเข้าโกดัง มันจะร้อน ถ้าเหงื่อออกมากๆมันจะแสบตาคันตา 55555  เบาๆของเรา อาจจะไม่เบาๆ สำหรับทุกคนก็ดร้ัยยยยยย


Kamoltip Pocky

Kamoltip Pocky

เราเป็นผู้ป่วยโรคซึมเศร้าชนิดที่มีไบโพล่าแทรกซ้อน
เราอยากมาแชร์ประสบการณ์การรักษา และการแต่งหน้าก็ เป็นส่วนหนึ่งของการรักษา เพราะเราต้องใช้สมาธิในการแต่งหน้ามากๆ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านเรื่องราวของเรานะ และ ขอบคุณคำชมของทุกๆคนมันเป็นกำลังใจเติมเต็มพลังบวกให้กับเรา

สำหรับใครที่อยากปรึกษาเรื่องการรักษาโรคซึมเศร้าของเรา หรือเริ่มต้นรักษายังไง แนะนำที่ที่เราไปเริ่มรักษา บอกได้หมด ทักมาถามได้ เราใช้ยาตัวไหนอยู่บ้าง เราบอกได้หมด คุยกันได้นะ Line id :dadapocky

FULL PROFILE