ปรึกษาเรื่องหัวใจหน่อยคะ

กระทู้นี้ขอนอกเรื่องความสวยความงามนะคะและค่อนข้างจะยาวมาก
ขอเกริ่นก่อนเลยนะคะ
คือว่าตั้งแต่เราเรียนเริ่มเรียนหนังสือมา ก็ไม่เคยสนิทกับเพื่อนผู้ชายคนไหนเลย ทั้งๆที่โรงเรียนเราเป้นโรงเรียนสห
จนเราเรียนมัธยมต้น ก็มีเพื่อนผู้ชายคนนึงที่อยู่ๆก็เข้ามาสนิทสนมด้วย
เค้าก็จะโทร.มาทุกวัน บางวันยังโทร.มาเช้า กลางวัน เย็น ก่อนนอน
เราก็เริ่มสนิทกันมากขึ้นเลื่อยๆ มีอะไรไม่สบายใจเรื่องที่บ้านก็จะปรึกษาเค้าตลอด
จนมีอยู่ครั้งหนึ่งเค้าเคยถามเราว่า เป็นแฟนกับเค้าไหม
เราก็ไม่ได้ตอบอะไรเพราะเค้าจะชอบพูดเล่นกับเรามาตลอด พอเราเงียบเค้าก็บอกว่าเสียดายเค้าหรือไง แล้วก็หัวเราะกัน
จนเริ่มขึ้นอีกชั้นปีหนึ่ง เราก็ได้มีโอกาสเรียนห้องเดียวกันอีกครั้ง ก้ยังสนิทกันมากอยู่ วันหนึ่งเค้าบอกว่า เค้าจะย้ายโรงเรียน
เราก็นึกว่าเค้าล้อเล่นอีกนั้นแหละ จนเค้าย้ายไปจริงๆ ช่วงนั้นเป็นช่วงที่เศร้าใจมาก ร้องไห้อยู่ตลอดเวลา
เค้าย้ายไปโรงเรียนใหม่ ซึ่งเป็นโรงเรียนนานาชาติ ซึ่งกลายคนก็คงจะทราบดีว่า เด็กจากโรงเรียนนานาชาติก็จะมีนิสัยแตกต่างจากโรงเรียนทั่วไป เค้าก็เริ่มเงียบหายไป แล้วการพูดจาเค้าก็เปลี่ยนไป เราเคยโทร.ไปหาเค้าว่าอยู่ไหนทำไมไม่ค่อยโทรหาเราเลย
เค้าก็บอกว่าทำไมต้องโทร.ด้วย (เป็นคำพูดที่เราก็เสียใจอีกครั้งหนึ่ง) หลังจากนั้นเราก็ไม่ติดต่อหาเค้า
จนวันนึงเค้าโทร.มาหาเราเอง ชวนเราและเพื่อนอีกคนไปถ่ายรูปกับเพื่อนเค้า ซึ่งเราทราบมาทีหลังว่า เค้าอยากจะให้เพื่อนเค้าเห็นเพื่อนเราอีกคนที่ชวนไป
เพราะเพื่อนเราอีกคนค่อนข้างจะสวย และเด่นมากในชั้นเรียน เรียกได้ว่าเป็นดาวในชั้นก็ว่าได้
ซึ่งมันก็ทำให้เราเสียใจมากเมื่อรุ้แบบนั้น
ตอนนั้นเค้าก็เริ่มมีแฟน เเล้วเพื่อนเค้าก็เริ่มจีบเรา เราก็เลยตกลงเป็นแฟนกับเพื่อนเค้าคนนั้น
ก็คบกันได้ไม่นานเพื่อนเค้าก็ขอเลิกกับเราตอนนั้นเสียใจมาก กระวนกระวาย อย่างหนัก แต่ก็ผ่านมาได้
พอเริ่มเข้ามหาลัยเราก็เข้ามาเรียนมหาลัยเอกชน ส่วนเค้าก็ยังเรียนม.6 เพราะโรงเรียนนานาชาติจะช้ากว่าเราปีนึง
ตอนนั้นก็ห่างกันมากแล้วละ แต่ก็นานๆจะคุยกันที คุยกันก็ทักกันใน msn
ก็มีช่วงนึงเค้าชวนเราไปบ้าน ก็นั่งเล่นคุยกันปกติ เราเค้าก็ขับรถมาส่งเราที่บ้าน ก่อนถึงหน้าบ้านเค้าก็ขอแวะสุบบุหรี่แปบนึง
เราก็โอเคๆ เพราะนี้มันใกล้บ้านเราแล้ว อยู่ๆเค้าก็ถามเราว่า เราเคยแอบชอบเค้าหรอ
ตอนนั้นเราก็อึ้งทำไมอยู่ๆถามเราแบบนั้น เราก็อื่ม ใช่ แล้วก้เล่าให้เรื่องราวต่างๆผ่านมาให้เค้าฟังว่าเค้าน่ะเปลี่ยนไปตั้งแต่ย้ายโรงเรียน
เงียบกันไปสักพักนึง เค้าก็ขอกอดเรา เราก้อโอเค แล้วเค้าก็ขอจูบเรา เราก็ไม่ตกลง ก็ถามเค้าว่าทำไมขอแบบนี้
เค้าบอกว่า เค้าอยากรุ้ว่าจะรุ้สึกยังไง แต่เราก็ไม่ได้จูบเค้า ก้กลับบ้านมาด้วยดี
ผ่านไปได้ปีนึง ตอนัน้นเค้าก็คบกับแฟนเค้าคนนึงอยู่ และกำลังจะเลิกกัน
เพื่อนเราก็บอกว่าเนี้ยะไอ้ผู้หญิงคนนั้นที่เค้าคบไปมีอะไรกับเพื่อนเรา
ประจวบกันตอนนั้นเค้าโทร.มาคุยเล่นกับเรา เราก็หลุดพูดไป ทำให้เค้าเค้นถามเราให้ได้ว่า เอาเรื่องมาจากใคร
เค้าบอกว่าให้บอกเค้าเถอะ เค้ากำลังอยากจะเลิกกับผู้หญิงคนนั้น อยากจะทำใจให้ได้ เพราะตอนนี้กำลังดูๆผู้หญิงอีกคนไว้อยู่
ตอนนั้นเราก็เสียใจที่เค้าไม่คิดถึงเรา เราก็เลยโมโหและบอกไปว่าเพื่อนเราคนนี้บอกเรื่องมา
เค้าก็ไปถาม จนทำให้ตอนนั้นเรากับเพื่อนเรามีปัญหากัน
ตอนนั้นก็มีผู้ชายอยู่2-3คนเข้ามาจีบเรา เราก็เลยคิดว่าถ้ามีแฟนเป็นจริงเป็นจังคงจะลืมเค้าได้
เราก็เลยคบกับแฟนเรา(แฟนคนปัจจุบันหรือแฟนคนที่2) ซึ่งตอนนั้นเค้าก็คงจะเริ่มคบกับแฟนเค้า(แฟนปัจจุบันของเค้า)
เวลาก็ผ่านไปเลื่อยๆ แฟนเราก็ดีกับเราทุกอย่าง เป็นผู้ชายคนแรกที่เราไว้เนื้อเชื่อใจ มารับมาส่งเรา ไปเที่ยวกับเรา
เป็นกำลังใจให้เวลาเราท้อแท้ แต่ปัญหาก็คือเราไม่สามารถลืมเค้าคนนั้นได้ เค้าเป็นผู้ชายคนแรกที่เราหลงรัก และรักมาตลอด
ซึ่งเมื่อเทียบกับแฟนคนแรก เราแทบจะลืมไปแล้วด้วยซ้ำ แถมตอนนี้เราแทบจะไม่ชอบขี้หน้า
ทำให้เมื่อต้นปี เราจะนัดเจอกัน กับเพื่อนเราอีกคนนึงด้วย แต่ว่าตอนนั้นเค้าซื้อของมาฝากเรา อ้อ ลืมบอกไปคะว่าตอนนี้เค้าเรียนมหาลัยที่เมืองนอกแล้ว ต่อนะคะ เค้าซื้อของมาฝากเราคนเดียว เผอิญว่าตอนนั้นได้คุยกับเค้าใน msn บอกเค้าว่า ให้ซื้อคสอ.มาฝากด้วย
เค้าบอกว่าให้เรามาเอาของฝากที่บ้านเค้าก่อน แล้วค่อยนัดวันไปเที่ยวกับเพื่อนเราอีกคน
เราก้โอเค เพราะเราก็เคยไปบ้านเค้าแล้ว
แต่คราวนี้ไม่เหมือนคราวก่อน คือ อยู่ๆเค้าก็ขอกอดเรา ตอนแรกเราก้ไม่ยอม
แต่สุดท้ายเราก็กอดเค้าเอง หลังจากนั้นก็เกือบจะมีอะไรกัน เราก็บอกเค้าว่า เรายังไม่เคยและเรายังไม่อยากจะมีอะไรกับใคร
วันนั้นก็ไม่เกิดอะไรขึ้น ก้กลับบ้าน 2-3วันต่อมา เราก็เริ่มทำตัวแปลกๆ แฟนเราก็คงจะรุ้ว่าเรามีคนอื่น ก็ถามเราใหญ่
เราก้ปรึกษากับเค้า (เค้า = คนแรกที่เรารัก) เค้าก็บอกว่าไม่ให้เราเล่าให้แฟนเรา
เพราะไม่งั้นเค้าจะถูกแฟนเราไปหาเรื่อง ซึ่งตอนนั้นเรารุ้แบบนั้น เราก็เสียใจมากที่เค้าไม่คิดเป็นห่วงเรา แต่เป็นห่วงตัวเค้าเอง
เราทนไม่ไหว เราก็เลยเล่าให้แฟนเราฟัง แฟนเราก้ร้องไห้ เราก็สงสารเค้ามาก เราก็ไม่รุจะทำไง เพราะเราเองก็รุ้สึกผิดเช่นกัน
เราก็บอกว่า ถ้าเค้ารับไม่ได้กับสิ่งที่เกิดขึ้น จะเลิกกับเราไหม
แฟนเราก็ถามว่า แล้วเรายังมีใจให้เค้าอยู่ไหม(เค้า = คนที่เราแอบรักมาสมัยแรก) เราก็บอกว่า เราจะพยายามไม่คิดถึงเค้า
แฟนเราก็ให้อภัยเเล้วกลับมาคบกันใหม่
ตอนมาถึงปัจจุบันนี้ มันก็ยังมีบ้างในบางครั้งที่ เราออน msn แล้วคุยกับเค้าบ้าง
ซึ่งถึงแม้ว่าเราจะรักแฟนเรามาก แต่ทำไมเราถึงอยากจะคุยกับเค้ามากเช่นกันก็ไม่รุ้
บางครั้งเราก็อยากจะลืมเค้า แต่บางครั้งเราก็คิดถึงเค้ามากขึ้นทุกวันๆ
เราควรจะดีใจกับเค้าที่เค้ามีแฟนที่ดี แฟนเค้าเป็นถึงลูกไฮโซ คุณหญิง คุณนาย แถมเป็นผู้หญิงสวยอีกตังหาก ถือว่าเป็นผู้หญิงที่เพอร์เฟคคนนึง เเล้วก็คบกับเค้ามาตั้ง 2 ปีแล้วด้วย เราคงไม่มีอะไรไปสู้กับเค้าได้
อีกอย่างเราก็มีแฟนของเราที่เราคิดว่าดีสำหรับเราเเล้วอยุ่ด้วย
สรุปคือ เราควรจะทำไงดีคะ เราลืมเค้าคนนั้นไม่ได้ 

ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ