No More Beauty Taboo?
candy2317ผู้หญิงและความสวยอยู่คู่กันมาช้านาน ในหลากหลายสังคมทั่วโลกได้สร้างค่านิยมในเรื่องความงามขึ้นมาเปรียบเสมือนกับกรอบที่กำหนดวิถีความงามโดยที่อาจจะมองคนที่แสดงออกอย่างแตกต่างเป็นพวกแหวกแนวพิลึกพิลั่น แต่ในปัจจุบัน เราจะได้เห็น movement การสร้างพลังหญิงที่สนับสนุนให้พวกเราสามารถเป็นตัวของตัวเองโดยไม่ต้องฝืนตัวเองเพื่อตอบสนองความคาดหวังของสังคมที่แสดงความชื่นชมความงามของผู้หญิงในรูปแบบที่จำกัดเฉพาะเจาะจง จนเกิดคำถามผุดขึ้นมามากมาย ผู้หญิงจะต้องมีทรวดทรงอ้อนแอ้นและมีส่วนเว้าโค้งเย้ายวนใจเท่านั้นหรือจึงจะดูเหมือน "ผู้หญิงเต็มตัว" จำเป็นหรือไม่ที่พวกเราต้องมีผิวพรรณเรียบเนียนปราศจากขนตามร่างกายแม้กระทั่งในที่ลับ และเซเลบอีกหลายคนก็แสดงออกเต็มที่ว่าเป็นแนวร่วมเพื่อจะแยกตัวออกจากความกดดันอันนั้น
Discussion (17)
กล้ามแขนขนาดนั้น ไม่ได้มาง่ายๆ ดีงนั้น เวทๆ ไปเถอะ
จากค่านิยมที่ปลูกฝังมายาวนานว่า เพศหญิงนั้นอ่อนแอ รูปลักษณ์ภายนอกจึงต้องอ้อนแอ้นจึงจะชวนทะนุถนอม ความสมบูรณ์แบบคือหญิงที่มีส่วนเว้าส่วนโค้งแบบนาฬิกาทราย มีรูปร่างเพรียวบางแต่ก็ต้องมีอกสะโพกเย้ายวนใจ
แต่ในยุคหลังๆ ผู้หญิงจำนวนหนึ่งได้ก้าวข้ามผ่านความคาดหวังอันนี้ แล้วยักไหล่ให้กับความเอวตรง ความอกเล็ก พวกเธอออกกำลังสารพัดวิธี จัดเต็มเวท กินหนักเพื่อให้มีแรงยกน้ำหนัก พวกเธอไม่ได้ขอร้องเทรนเนอร์ให้สรรหาวิธีการออกกำลังกายเพื่อความผอมแบบไม่ให้กล้ามขึ้น แต่ฟาดฟันออกแรงใน gym แบบร่างกายถลอกปอกเปิก และสิ่งที่ตามมาคือกล้ามเนื้อที่ชวนภูมิใจ พวกเธอไม่มีท้องแขนห้อยยวบยาบหรือต้องแอบซ่อนหน้าท้องไว้ในโอนามิแต่มีกล้ามแน่นๆ เห็นชัดเจนเหมือนกับที่ผู้ชายแข็งแรงมี แต่แล้วพวกเธอก็ถูกโจมตีว่าบ้าออกกำลังจนล่ำบึ้กเสียเสน่ห์ความเป็นหญิง
เมื่อก้าวเข้าสู่วัยกลางคน สาวสุขภาพดีที่หลงไหลในการปั้นกล้ามหลายคนจะยังมีรูปร่างไม่ต่างจากสมัยสาวๆ หลายคนมีลูกเต้าจนหุ่นยุบๆ พองๆ หลายครั้ง แต่ก็กลับมามีหุ่นกระชับได้ด้วยวินัยการออกกำลังกาย
ก้นเด้งดึ๋ง
เจอขนรักแร้ ยังไงก็ยังไม่ชิน
สาวจีนกะใต้หวันปล่อยขนรักแร้ยาวเขาก็โนสนโนแคร์นะคะ เห็นแรกๆ ก็ตกใจแต่ตอนหลังก็ชิน อย่างที่คหบน บอกถ้าไม่ใช่ดาราก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่
แขนเล็ก แขนใหญ่ แขนกล้าม อ้วน เตี้ย ดำ ขาว
แขนลีนๆๆแบบป้า คา ป้าเจส กว่าจะได้มา ไหนจะดูแลการกิน ไหนจะเล่นหนักมากก
ไม่ได้มาง่ายๆๆน่ะ เราชอบมากอยากได้แบบนั้นด้วย มันไม่ธรรมดา