หรือเพื่อแท้ไม่มีในมหาวิทยาลัย

สวัสดีค่ะ คือว่าจขกท.มีเรื่องกับเพื่อนนิดหน่อยเเบบนอยๆตามประสาเพื่อนเลยอยากเคลียให้จบๆแต่คำพูดที่เพื่อนบอกเรากลับบอกมาว่า "ก-ูทนกับมึงมานานแล้ว" "ปัญญาอ่อน"ในความรู้สึกเลยก็คือเสียใจมากๆเราคิดดีกับเค้าทุกอย่างแต่ทำไมเค้าคิดกับเราแบบนี้ ตอนนี้ก็ร้องให้ไม่หยุดเสียใจมากๆๆเป็นเพื่อนคนแรกที่เข้าม่ในมหาลัยด้วยหรือที่เค้ากล่าวมาว่า "ไม่มีเพื่อนแท้ในมหาลัย" จะเป็นจริงคะ เสียใจมากจขกท.ควรจะทำยังไงต่อไปคะ

ทะเลาะกันเรื่องงานค่ะ คือเป็นเรื่องที่ขี้ประติ๋วมากซึ่งตอนแรกบอกตรงๆว่าจขกท.แค่นอยแต่พอตกเย็นเค้ากลับมาห้องคือเรามีห้องที่อยู่ติดกัน(แต่เค้าไม่อยู่นะคะส่วนมากเค้าจะอยู่กับแฟน)แต่เย็นนั้นเค้ากลับมาที่ห้องจขกท.กำลังคอลปรับทุกข์กับเพื่อนสนิทต่างม.แถวๆประตูห้องเพราะสัญญานไวไฟดีพอได้ยินเสียงรถ จขกท.เลยมองที่ตาแมวว่าใครมาก็เห็นเค้าหน้าบึ้งมากพอไขกุญแจเปิดประตูห้องปุ๊ปเข้าไปก็ปิดประตูดังมากเหมือนกระแทกกระทั้นจนเพื่อนที่คอลด้วยยังตกใจแล้วบอกกับเราว่า "เฮ้ย!! ถึงขนาดนี้เลยเหรอวะ"ซึ่งเราก็แบบตกใจมากๆและเสียใจมากด้วยคือร้องให้จนน้ำตาหมดวันต่อมาเค้าก็คุยกับทุกคนในกลุ่มยกเว้นเราซึ่งมันอึดอัดมากเราอาจจะผิดด้วยค่ะที่ทนความรู้สึกนี้ไม่ได้ก็ถามเขาตรงๆว่าเป็นอะไรเค้าก็ตอบมาด้วยสีหน้าบูดบึ้งแล้วก็เคลียกันเรื่องงานจบก็โอเคเราก็พูดว่าเรื่องงานแค่นอยแต่เรื่องที่อยากรู้ก็คือทำไมเข้ามาห้องต้องกระแทกกระทั้นขนาดนั้นถ้าคนไม่โกรธจริงๆก็คงจะตอบว่าเฮ้ยมึงไม่มีไรหรอกกูอย่างนั้นอย่างนี้แต่เค้ากลับตอบมาว่าทำไมห้องก็ห้องของกูด้วยสีหน้าบึงตึง(นี่น่ะเหรอคนบอกว่าไม่โกรธ)แถมเบะปากใส่แล้วก็พูดมาว่า"กูทนมึงมานานแล้วนะ" เราก็เฮ้ยทนเรื่องอะไรเค้าก็บอกมาว่าตั้งแต่งานอ....(งานนี้เป็นงาน3คนค่ะแล้ววันนั้นเค้าไม่ได้มาตามที่นัดเพื่อนก็บอกว่าให้เราช่วยกันคิดก่อนก็ได้แล้วค่อยโทรบอกเราเออๆได้ๆคิดเสร็จก็โทรบอกแล้วอธิบายงานให้ฟังว่าโอเคมั้ยขัดอะไรมั้ยถ้าขัดบอกตอนนี้ได้เลยนะเพราะจะส่งไฟล์งานให้อ.ตรวจแล้วเค้าก็ไม่ได้ขัดอะไรเราก็ส่งแต่พออ.ตรวจแล้วเค้าก็เริ่มมาขัดว่าไม่เข้าใจไม่รู้เรื่องทั้งเราทั้งเพื่อนก็อธิบายให้ฟังใหม่หลายรอบหลายวันมากเพราะไม่อยากเปลี่ยนถ้าเปลี่ยนต้องทำใหม่ทั้งหมด เรื่องก็ประมาณนี้แหละค่ะคือเราก็งงมากว่าคือทนอะไรทั้งที่งานนั้นก็ไม่ได้มีแค่เราสองคนมีเพื่อนอีกคนด้วย) สุดท้ายที่ทำให้จขกท.อารมณ์ขาดผึงเลยก็คือ"ปัญญาอ่อน" คือเราเสียใจมากค่ะไม่เคยมีใครด่าเราแบบนี้คือหลังจากงานนั้นเค้าก็ปกติเราไม่เคยคิดว่าภายในเค้าจะโกรธเราจริงใจกับเค้ามากให้100เต็มแต่เค้ามาบอกว่าทนคือที่คบเป็นเพื่อนกันมาตลอดไม่จริงใจเลยใช่มั้ยที่อยู่ทุกวันเพราะทนหรือไง?เสียใจมากค่ะแต่เพื่อนๆก็ปลอบใจว่าดีแล้วที่รู้วันนี้(จข.คบกับเพื่อนคนนี้ก็ประมาณปีกว่าค่ะ) ถ้าหากรู้ทีหลังตอนคบไปนานแล้วเราจะผูกพันธ์ตัดเค้าไม่ได้ แต่ก็เพราะเรื่องนี้แหละค่ะทำให้เราคิดและรู้ว่าอย่างน้อยก็มีเพื่อนหลายคนที่จริงใจกับเราในมหาลัยก็ไม่ได้แย่เสมอไป แต่ตอนนี้ที่จขกท.หนักใจมากๆคือต้องอยู่ข้างห้องกับเค้าคือเรากระอักกระอ่วนใจที่จะคบต่อไปแล้วถึงแม้คำพูดที่เค้าพูดออกมาจะไม่ใช่คำด่าคำแรงอะไรแต่มันเจ็บมากๆค่ะ

ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ