+สาวๆ ขา แฟนเก่ารับปริญญาเราควรไปงานเค้าไม๊ค่ะ+

อืม อยากขอความเห็นจากสาวๆ ในนี้ค่ะ

ลองอ่านประวัติความหลังกันสักนิ๊ดนะคะ
คือ แฟนเก่าคบกันมาประมาณ 8-9 ปีได้ (คบๆ เลิกๆ นะคะ เพราะเค้าเจ้าชู้เหลือเกิน)
แล้วตัวเองก็ให้อภัยมาตลอด ในระหว่างที่คบกันเนี้ย ครั้งแรกก็ยังไม่มีอะไร
ครั้งที่ 2 เค้าแอบไปมีลูกกับผู้ญ. คนอื่นแล้วกลับมาหาเรา
และครั้งสุดท้าย ก็แอบไปมีผู้ญ.อื่นอีก เราก็เลยปล่อยวางไปเลย
จริงๆ ทุกข์ทนทรมานกับน้ำตามาก แต่เวลามันผ่านมานานแล้ว
ช่างมันเหอะเน้อะ เดี้ยวเล่าไปจากเว๊ปเพื่อความงาม จะกลายเป็นศาลาคนเศร้าซะเปล่าๆ

ช่วงเวลา2-3 ปีที่ห่างๆ เค้ามา ก็ยอมรับว่าต้องทำใจมากๆ
เพราะหายใจเข้า-ออกเป็นเค้าตลอดเวลา
เพราะตัวเองก็ไม่มีใครที่ไหนเลย เรียกว่าเป็นโรคยึดติดก็ว่าได้
ต้องใช้ยาบ้างาน +เวลา รักษาอาการจนหายสนิทในปัจจุบัน
อาการเช่น อยากโทร อยากไปหา ไม่ว่าเค้าจะเป็นคนไม่ดีแค่ไหน ก็อยากเจอ
เรียกว่าบ้ามากๆ แต่ก็ห้ามใจได้สำเร็จ เย้ๆๆ
แล้วก็เริ่มมองหาคนอื่นมาดามใจไปด้วย ตอนนี้ก็มีคนที่ชอบบ้าง แต่เค้าก็อยู่ไกล๊ไกล
พล่ามมานาน เข้าเรื่องละนะ

แฟนเก่า He รับปริญญาโทในเดือนนี้ละคะ (คงไม่ต้องบอกนะ สถาบันไหน อิอิ)
แต่ตอนรับปริญญาตรีทำแสบไว้มาก
เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาไม่ว่าเค้าจะมีผู้ญอื่น เล็กๆน้อยๆ แค่ไหนไม่ว่า ขอแค่วันนี้วันเดียว
วันรับปริญญาเธออยู่กับฉันวันนึงนะ จะวันซ้อมวันจริง วันไหนก็ได้
และวันนั้นชั้นไม่อยากเจอบรรดาผู้ญ อื่นๆ ของเธอนะ
ตกลงกันเป็นหมั้นเหมาะ เรียกว่าเป็นวันที่เราเฝ้ารอมาตลอดที่คบกันก็ได้
เป็นวันที่เธอประสบความสำเร็จอะไรยังงั้น

แต่แล้ว ไปถึงงาน He ก็ให้เราปะทะกับผู้ญ.อื่นทันที

แถมให้ผู้ญ คนนั้นถ่ายรูปให้ด้วย
เราทั้งช๊อกทั้งนิ่ง อยากจะวีนๆๆ อยากจะฉีกเสื้อผ้าในงาน อยากจะตบ อยากด่า อยากๆๆ
...และอยากร้องไห้ แต่ทำไม่ได้ เข้าใจใช่ไม๊ค่ะ  ศักดิ๋ศรีลูกผู้ญ
จะมาร้องไห้ในงานให้ she คนอื่นเห็นไม่ได้ความอ่อนแอของเรา แถมวันนั้นแม่เราก็ไปเป็นเพื่อนเราด้วยค่ะ
แม่เห็นเหตุการณ์ตลอด และแม่ก็เข้าใจเราไม่พูดอะไรกับเราสักคำ

ส่วนเราต้องฝืนยิ้ม น้ำตานี่พร้อมจะไหลเอ่อล้นออกมากจากเบ้าตาอยู่แล้ว แต่ข่มใจไว้
ไม่ได้ๆ จะให้มันเห็นน้ำตาไม่ได้ มันเป็นความรู้สึกหลายๆ อารมณ์เกิดขึ้นพร้อมๆ กันค่ะ
ทั้งโกรธ เกลียด ร้องไห้ สับสน ปวดหัวมาก ถ่ายรูปเสร็จให้ดอกไม้
พาแม่วิ่งขึ้นรถคุณพ่อ พอรถออกตัวไปก็ปล่อยโฮเลยค่ะ

แต่เก็บเสียงนะคะเดี้ยวพ่อแม่จะรู้
ทรมานมากมาย

.......

เหตุการณ์นี่ สัก 4 ปีได้แล้วนะ ตอนนี้หายดีแล้วค่ะ ยังคุยกันบ้าง นานๆ ที เป็นแบบเพื่อนนะคะ
เค้าก็พยายามจะชวนเราไปหาที่บ้าน แต่เราข่มใจตลอดไม่ไปค่ะ เพราะตัดใจได้แล้ว พอเค้ารับปริญญาโท

- ใจนึงก็คิดได้เลยว่าไม่ไปแน่นอน เค้าทำกับเราไว้เยอะ ไม่ส่งของขวัญใดๆ ทั้งสิ้น
   อาจจะส่งแค่ sms ไปยินดีด้วย
- ใจนึงก็คิดว่าไม่ไป แต่ส่งของขวัญไปให้ เผื่ออนาคตเค้าอาจช่วยเหลือเราได้ (คนนี้เก่งรอบด้านค่ะ)
- ใจนึงก็คิด ไปก็ได้ แสดงสปิริตว่าชั้นไม่ได้คิดอะไรกับเธอแล้ว ทำไมต้องหนี

สาวๆ คิดว่าเราควรทำยังไงดีค่ะ ตอนนี้คิดวนลูปเรื่องนี้ไปมาอยู่อะคะ ทำแบบนี้แล้วผลจะเป็นยังไง
ขอบคุณที่อ่านจนจบค่ะ

ขอบคุณทุกความเห็นล่วงหน้าค่ะ