[ระบายค่ะ] เวลาไม่ช่วยให้ลืม แต่ช่วยให้เข้าใจอะไรๆ มากขึ้น
Cairine417จากความเดิมตอนกระทู้ที่แล้วค่ะ...http://www.jeban.com/viewtopic.php?t=189081
หลังจากช่วงที่เราโพสลงมันเป็นช่วฃวันหยุดเข้าพรรษาค่ะ และแล้ววันแรกของการทำงานก็มาถึง เราบอกเลยตอนนั้นไม่อยากไปทำงานเลย
ไม่อยากเจอเค้า แต่เราก็ต้องไปและเตรียมใจแล้วว่าจะไม่มีอะไรเหมือนเดิม เราถ่ายรูปอัพลงเฟซตามปกติ แล้วจู่ๆ เค้าก็ไลน์มาบอกเราว่า
"น่ารักนะเรา" ตอนนั้นเราทั้งดีใจทั้งเศร้าที่เค้าไลน์มา มีเสียงในหัวผุดขึ้นมาว่า "เค้าไล่เรา" เราเลยลังเลและไม่ตอบไลน์เค้าในทันที พอซัก
4 โมงเย็นเค้าก็ส่งข้อความในแชทของบริษัทว่า "ไม่ยอมตอบไลน์เราเลย :(" จนสุดท้ายเราตัดสินใจตอบกลับไปว่า "ขอบคุณที่ชม" ตอน 4 ทุ่ม เรากับเค้ายังไลน์คุยกันบ้างแต่ไม่มากเหมือนก่อน ช่วงแรกๆ ก็มีที่เค้าพูดหยอดเรา ตอนนั้นบอกเลยว่าไม่เข้าใจเค้า ถ้าจะรักษาความเป็นเพื่อนก็คุยปกติก็ได้ไม่ต้องหยอด เวลาไลน์คุยกัน ก็คุยแบบเรียกว่าไม่เกิน 5 ประโยคเลยก็ได้
เวลาเจอกันที่ทำงานเรารู้สึกว่าเค้าเก่งมาก เค้าคุยกับ
เราปกติ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น หลังๆ ทุกอย่างก็ห่างเหินตามแบบที่มันควรเป็น เค้าไม่ไลน์มา เราก็ไม่ไลน์ไป แต่จะมีน้องคนนึงที่จะคอยมาเล่าเรื่องเค้าให้เราฟัง น้องบอกว่า เค้างานยุ่งมาก กลับบ้านดึกเกือบทุกวัน และเครียดเรื่องงานมาก เราก็แอบเป็นห่วงแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ จนเมื่อเร็วๆ นี้เค้าโพสรูปเค้า กับน้องที่ทำงานที่เคยเป็นแฟนเก่าเค้าและน้องคนนี้ก็มีแฟนใหม่แล้วซึ่งเป็นคนในที่ทำงานเดียวกัน กับเพื่อนกลุ่มพวกเค้าคนนึง แล้วเขียนว่า งานวันเกิด เท่านั้นเราพอเข้าใจแล้วว่าเค้ายังรอแฟนเก่าเค้าอยู่แน่ๆ ไล่เราให้ออกจากชีวิตเค้าโดยบอกว่า งานยุ่งไม่มีเวลาเลยรู้สึกผิดที่ไม่มีเวลาให้ ดูแลเราไม่ได้ แต่เค้ามีเวลาไปเที่ยวได้ แต่ไม่มีเวลาแม้แต่ซัก 1 นาทีที่จะโทรหาเราหรืออย่างน้อยไลน์มาก็ได้ ทั้งๆ ที่ก่อนหน้านั้นเค้าไม่ใช่แบบนี้เลย ตัวเราเองก็ไม่เคยเรียกร้องขออะไร เขาใจเค้าเสมอ...ตอนเค้ามีปัญหาที่ทำงาน เราก็อยู่ข้างๆ เค้าปลอบเค้า ให้กำลังใจเค้า...ตอนนี้ตัดใจ เดินออกมาทั้งๆ ที่ตั้งใจว่าจะรอเค้า แต่เหมือนกับว่าเราจะไม่มีค่าในสายตาเค้า เค้ามองไม่เห็นเรา
เสียใจแต่ต้องจบค่ะ ตอนนี้ลบเบอร์ บล็อกเฟซ บล็อกไลน์ ปิดทุกอย่างค่ะ...ช้าไปหน่อย เจ็บแต่จบค่ะ. :)
หลังจากช่วงที่เราโพสลงมันเป็นช่วฃวันหยุดเข้าพรรษาค่ะ และแล้ววันแรกของการทำงานก็มาถึง เราบอกเลยตอนนั้นไม่อยากไปทำงานเลย
ไม่อยากเจอเค้า แต่เราก็ต้องไปและเตรียมใจแล้วว่าจะไม่มีอะไรเหมือนเดิม เราถ่ายรูปอัพลงเฟซตามปกติ แล้วจู่ๆ เค้าก็ไลน์มาบอกเราว่า
"น่ารักนะเรา" ตอนนั้นเราทั้งดีใจทั้งเศร้าที่เค้าไลน์มา มีเสียงในหัวผุดขึ้นมาว่า "เค้าไล่เรา" เราเลยลังเลและไม่ตอบไลน์เค้าในทันที พอซัก
4 โมงเย็นเค้าก็ส่งข้อความในแชทของบริษัทว่า "ไม่ยอมตอบไลน์เราเลย :(" จนสุดท้ายเราตัดสินใจตอบกลับไปว่า "ขอบคุณที่ชม" ตอน 4 ทุ่ม เรากับเค้ายังไลน์คุยกันบ้างแต่ไม่มากเหมือนก่อน ช่วงแรกๆ ก็มีที่เค้าพูดหยอดเรา ตอนนั้นบอกเลยว่าไม่เข้าใจเค้า ถ้าจะรักษาความเป็นเพื่อนก็คุยปกติก็ได้ไม่ต้องหยอด เวลาไลน์คุยกัน ก็คุยแบบเรียกว่าไม่เกิน 5 ประโยคเลยก็ได้
เวลาเจอกันที่ทำงานเรารู้สึกว่าเค้าเก่งมาก เค้าคุยกับ
เราปกติ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น หลังๆ ทุกอย่างก็ห่างเหินตามแบบที่มันควรเป็น เค้าไม่ไลน์มา เราก็ไม่ไลน์ไป แต่จะมีน้องคนนึงที่จะคอยมาเล่าเรื่องเค้าให้เราฟัง น้องบอกว่า เค้างานยุ่งมาก กลับบ้านดึกเกือบทุกวัน และเครียดเรื่องงานมาก เราก็แอบเป็นห่วงแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ จนเมื่อเร็วๆ นี้เค้าโพสรูปเค้า กับน้องที่ทำงานที่เคยเป็นแฟนเก่าเค้าและน้องคนนี้ก็มีแฟนใหม่แล้วซึ่งเป็นคนในที่ทำงานเดียวกัน กับเพื่อนกลุ่มพวกเค้าคนนึง แล้วเขียนว่า งานวันเกิด เท่านั้นเราพอเข้าใจแล้วว่าเค้ายังรอแฟนเก่าเค้าอยู่แน่ๆ ไล่เราให้ออกจากชีวิตเค้าโดยบอกว่า งานยุ่งไม่มีเวลาเลยรู้สึกผิดที่ไม่มีเวลาให้ ดูแลเราไม่ได้ แต่เค้ามีเวลาไปเที่ยวได้ แต่ไม่มีเวลาแม้แต่ซัก 1 นาทีที่จะโทรหาเราหรืออย่างน้อยไลน์มาก็ได้ ทั้งๆ ที่ก่อนหน้านั้นเค้าไม่ใช่แบบนี้เลย ตัวเราเองก็ไม่เคยเรียกร้องขออะไร เขาใจเค้าเสมอ...ตอนเค้ามีปัญหาที่ทำงาน เราก็อยู่ข้างๆ เค้าปลอบเค้า ให้กำลังใจเค้า...ตอนนี้ตัดใจ เดินออกมาทั้งๆ ที่ตั้งใจว่าจะรอเค้า แต่เหมือนกับว่าเราจะไม่มีค่าในสายตาเค้า เค้ามองไม่เห็นเรา
เสียใจแต่ต้องจบค่ะ ตอนนี้ลบเบอร์ บล็อกเฟซ บล็อกไลน์ ปิดทุกอย่างค่ะ...ช้าไปหน่อย เจ็บแต่จบค่ะ. :)
Discussion (17)