เราเป็นคนขี้งกใช่ใหมคะ

เรามีฐานะทางบ้านธรรมดาค่ะ แต่โชคดีได้งานในบริษัทใหญ่ที่เงินเดือนค่อนข้างดี แต่ก่อนเราโดนเพื่อนยืมเงินบ่อยครั้ง และโดนเบี้ยวบ่อยครั้งค่ะ ครั้งละ 1-3 พันบาท อาจไม่มากสำหรับคนอื่น แต่เยอะมากสำหรับเรา ปัจจุบันจึงค่อนข้างระวังตัวกับเรื่องเงิน

ต่อมาเราได้รู้จักเพื่อนกลุ่มหนึ่ง ซึ่งฐานะค่อนข้างดี คบกันไปสักพักเราพบว่า เพื่อนมักให้เราสำรองจ่ายค่าอาหารหรือสิ่งของก่อน เพราะไม่มีเงินสด ซึ่งมีตั้งแต่หลัก 100 จนถึงหลัก 1,000 บาท แต่หลายครั้งเราไม่ได้เงินคืน คือถ้าเป็นหลักร้อยจะไม่ได้คืนแน่นอน ส่วนหลักพันจะได้คืนแค่บางครั้ง และเราก็ไม่กล้าทวง กลัวเพื่อนจะหาว่าขี้เหนียว ในขณะที่เราเองไม่เคยให้ใครสำรองเงินให้ก่อน กดเงินสดไปจ่ายเองทุกครั้ง 

ในกลุ่มมีเพื่อนอีกคนโดนแบบเดียวกับเราค่ะ แต่เพื่อนคนนี้เป็นคนเรียบร้อย ไม่เคยเอ่ยปากทวงอะไร หนักที่สุดคือเพื่อนสำรองเงินจ่ายค่าอาหารให้เพื่อนทั้งกลุ่ม แต่มีเราจ่ายคืนแค่คนเดียว เราเห็นเพื่อนแล้วรู้สึกเห็นใจค่ะ คิดแทนว่าเพื่อนคงลำบากใจเหมือนที่เราโดน จึงพยายามปกป้องเพื่อนคนนี้เมื่อมีโอกาส เช่น พูดทีเล่นทีจริงกับเพื่อนคนอื่นว่า อย่าลืมคืนเงินเพื่อนคนนี้นะ และต่อมาเราก็ตัดสินใจเอ่ยปากทวงเงินของเราเอง ในกรณีที่เพื่อนยืมหลักพันขึ้นไป (แต่ที่ผ่านไปแล้วเราไม่ได้ทวง ถือว่ามันจบไปแล้ว)

ปัญหาคือ เมื่อไม่กี่วันมานี้ เพื่อนคนนึงในกลุ่มตำหนิว่าเราซีเรียสเรื่องเงินมากไปค่ะ เราอึ้งมาก นอนคิดทบทวนอยู่หลายวัน เราคิดเข้าข้างตัวเองว่า ที่ผ่านมาเราออกให้เพื่อนฟรีๆไปหลายพัน เราไม่เคยเอ่ยปากทวงเลย การที่ตอนหลังเราปกป้องสิทธิตัวเองด้วยการทวงบ้าง เราผิดด้วยหรือ จึงขอถามเพื่อนๆในนี้ว่า

-เราซีเรียสมากไปจริงๆหรือคะ
-เงินจำนวนเท่าไหร่ที่มากพอที่จะทวงได้ เท่าไหร่หรือค่าอะไรไม่ควรทวง
-เป็นเรื่องปกติใช่หรือไม่คะที่เราต้องออกค่าจิปาถะให้เพื่อนโดยไม่ได้คืน เช่น ค่ากาแฟสตาร์บัค ค่าเครื่องสำอางค์ชิ้นเล็กๆหลักร้อย

**ขอเพิ่มเติมว่า ปกติกับกลุ่มอื่น เราไม่มีปัญหานี้ค่ะ บางทีเลี้ยงข้าวเพื่อนและเพื่อนก็เลี้ยงตอบแทนสลับๆกัน, ซื้อของให้เพื่อน เพื่อนก็ซื้อขนมมาตอบแทน แต่กับกลุ่มนี้ไม่แน่ใจว่าเพราะเพื่อนมีฐานะหรือเปล่า จึงมองว่าเงินแค่นี้เล็กๆน้อยๆ ไม่ควรเอ่ยถึง เราอาจขี้งกเกินไปจริงๆ ขอคำแนะนำทุกคนด้วยค่ะ เราจะได้ปรับปรุงตัว