ขอคำปรึกษาหน่อยค่ะ....คิดไม่ออกเลยจริงๆ
pookpick_chem3**
**
เราคบกับแฟนมา 6 ปีแล้วค่ะ...ทำงานอยู่ใกล้กันที่กรุงเทพ อยู่ด้วยกันเป็นพักๆ คือไปๆมาๆ (ยังไม่ถึงขั้นอยู่กินด้วยกัน)
บ้านเราจริงๆอยู่ต่างจังหวัด(ไกลจากตัวเมือง)...นานๆกลับบ้านทีนึง ประมาณเดือน-2 เดือน
ทางบ้านเราก็อบอุ่นดีค่ะ เราเป็นพี่สาวคนโต มีน้องชายหนึ่งคน ซึ่งเขาก็ทำงานเช่นกันแต่อยู่ใกล้บ้านมากกว่า
ล่าสุด....แม่ป่วย หัวเข่าอักเสบ เดินไม่ค่อยได้ เวลาแกเดินจะปวดค่ะ และหมอบอกว่าไม่หายแน่ๆ แต่อาจจะดีขึ้นเล็กน้อย แม่ต้องกินยาเยอะมาก....และแอบน้อยใจชอบคิดว่าตัวเองพิการ ทุกคนในบ้านพยายามให้กำลังใจค่ะ และล่าสุดเราเพิ่งกลับไปบ้านมา...ก่อนกลับมาทำงาน แกร้องไห้ เหมือนคิดถึงเรามาก และรอวันที่เรากลับมา
เราคบกับแฟนมา 6 ปีแล้วค่ะ...ทำงานอยู่ใกล้กันที่กรุงเทพ อยู่ด้วยกันเป็นพักๆ คือไปๆมาๆ (ยังไม่ถึงขั้นอยู่กินด้วยกัน)
บ้านเราจริงๆอยู่ต่างจังหวัด(ไกลจากตัวเมือง)...นานๆกลับบ้านทีนึง ประมาณเดือน-2 เดือน
ทางบ้านเราก็อบอุ่นดีค่ะ เราเป็นพี่สาวคนโต มีน้องชายหนึ่งคน ซึ่งเขาก็ทำงานเช่นกันแต่อยู่ใกล้บ้านมากกว่า
ล่าสุด....แม่ป่วย หัวเข่าอักเสบ เดินไม่ค่อยได้ เวลาแกเดินจะปวดค่ะ และหมอบอกว่าไม่หายแน่ๆ แต่อาจจะดีขึ้นเล็กน้อย แม่ต้องกินยาเยอะมาก....และแอบน้อยใจชอบคิดว่าตัวเองพิการ ทุกคนในบ้านพยายามให้กำลังใจค่ะ และล่าสุดเราเพิ่งกลับไปบ้านมา...ก่อนกลับมาทำงาน แกร้องไห้ เหมือนคิดถึงเรามาก และรอวันที่เรากลับมา
เราต้องข่มใจไม่ร้องไห้ตามแม่....และพูดว่า...เด๋วก็กลับมาอีก เด๋วแม่ก็หาย ไม่เห็นเป็นไรซักหน่อยดูสิ...แม่แข็งแรงจะตาย
เรากลับมากรุงเทพ ซึ่งแฟนมาหาเราที่ห้อง เค้าก็ดูปกติ..ดีใจที่เรากลับมา....เรามองหน้าแฟน กอดเค้า และคิดอยู่ในใจว่าถ้าแม่ไม่หาย หรือทรุดหนัก เราคงต้องเลิกกัน เพราะเราจะกลับไปดูแลแม่ แฟนเราเค้าเป็นคนกรุงเทพค่ะ..และเป็นคนที่เราจะแต่งงานด้วย เรากำลังเก็บเงินสร้างอนาคตร่วมกัน ซึ่งถ้าเรากลับบ้าน เราต้องเลิกกันแน่ๆ เพราะไม่มีอาชีพอะไรที่รองรับวุฒิของทั้งเค้าและเรา อีกทั้งพ่อแม่แฟนเราก็อยู่ที่กรุงเทพค่ะ เค้าเองก็ต้องดูแลพ่อแม่เค้าเช่นกัน
เราไม่เคยพูดเรื่องนี้กลับเค้า....ในใจก็อยากให้เค้ามีคนใหม่ซะเลย เพราะสุดท้ายเราคงไปด้วยกันไม่ได้
เพื่อนๆคิดว่า...เราควรทำยังไงดีคะ
จะให้น้องชายดูแลแม่ก็ยาก...เพราะน้องค่อนข้างหัวดื้อ
เราค่อนข้างกังวล กลัวแม่หกล้ม...กลัวแม่ท้อ...กลัวจนถึงขนาดแม่จะคิดสั้น
เราไม่รู้จะทำยังไงดี... T_T
Discussion (3)
เราว่า.....ไม่น่าจะถึงขั้นเลิกกันมั้งคะ
เรากับแฟนก้ออยู่ห่างกันนะ (ด้วยหน้าที่การงาน)
เราเป็นลูกสาวคนเล็ก แฟนเราเป็นลูกชายคนเดียว
บั้นปลายชีวิตแม่เราก้อหวังอยากจะให้เรากลับไปอยู่บ้าน สร้างบ้าน สร้างครอบครัวอยู่ใกล้ๆแก
แต่ฝั่งแฟนเราเค้าก้อต้องเลี้ยงดูครอบครัวเค้าเหมือนกัน
เราเลยตกลงกันว่า....งั้นก้อย้ายไปอยู่ด้วยกันเลย 2 ครอบครัว (เป็นครอบครัวใหญ่ไปเลย)
บ้านที่ กทม. ก้อเก็บไว้.....แล้วก้อไปสร้างบ้านที่ต่างจังหวัดอีกหลัง
<<<<<นี่คือความคิดที่เราตกลงกันไว้
แต่ตอนนี้เราก้ออยู่ไกลกันนะคะ.......2-3 เดือนจะได้เจอกันที
อย่าพึ่งคิดว่าปัญหาที่คุณเจออยู่มันหนัก
เพราะบางทีคนอื่นเค้าอาจจะเจอเรื่องที่หนักกว่าเราก้อได้ค่ะ
ค่อยๆหาทางออกนะคะ
การที่จะหาคนที่เรารัก และเค้ารักเราจิงๆเนี่ย....ไม่ง่ายนะ
รักแท้แม้ระยะทางก็ไม่อาจพรากจากกันได้ค่ะ บิดามารดาต้องมาก่อนเสมอค่ะ
ถ้าเป็นเรา เราต้องหาทางกลับไปดูแลแม่แน่ๆ แกเลี้ยงดูเรามาไม่รู้สักเท่าไหร่
อีกไม่นาน ก็จะไม่มีแม่อยู่เคียงข้างคุณแล้วนะคะ
ส่วนแฟน ถ้าเค้ามั่นคง ระยะทางไม่ใช่เรื่องที่จะต้องมาทำให้เลิกรักกันหรอกค่ะ
เราอยู่ห่างกับแฟนหลายร้อยกิโลตั้งสี่ห้าปีแล้ว ยังรักกันดีเหมือนเดิม
สู้ๆนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ