**Review** วิวัฒนาการจาก"หมี" มาสู่"คน" เชิญชมจ้าาาาาาาา

สวัสดีค่ะสาวๆ วันนี้เจนไม่ได้มาเห่ออะไรนะแต่วันนี้เจนจะมา Review ตัวเอง จากสมัยๆสาวๆมาถึงปัจจุบัน ฮ่าๆ 

บอกไว้ก่อนเลยนะคะว่าเจนเป็นเด็กอ้วนมาตั้งแต่เด็กเลยค่ะ กินข้าวทีต้องเบิ้ล2 ตลอดด เพราะแม่ทำกับข้าวอร่อย(โทษแม่ซ่ะงั้น55555) แต่สิ่งที่โชคดีคือสีผิวค่ะ ได้ทางบ้านพ่อมาเต็มๆ(พ่อเจนเป็นชาวเวียดนามค่ะ) แค่สิ่งที่โชคร้ายคือหน้าไม่ได้พ่อเลย 

(รูปนี้สมันม.ต้นค่ะ เป็นไงค่ะสมบูรณ์ดีมั๊ยคะ 

)

รูปต่อมาน่าจะม.3 เจนคนขวานะคะ (ก็ยังคงสมบูรณ์ดีมาตลอด) สีผิวเริ่มคล้ำลงเพราะ!!!ไม่รู้จักดูแลตัวเองเลยค่ะ เปรี้ยวเดินตากแดดโดยที่ไม่ทาครีมกันแดดเลยค่ะ ครีมบำรุงหรอ?เด็กอ้วนอย่างฉันไม่เคยรู้จักเลยยยย

ม.ปลาย(รูปหายากมากกก) คนกลางเลยค่ะ ยืนอ้วนดั้งแหมบตรงกลางเลยค่ะ

++ อย่างหนึ่งที่เป็นปมด้อยของเจนมาตลอดคือ"ดั้ง"ค่ะ เป็นคนจมูกสั้นแถมดั้งก็ไม่มี โดนเพื่อนล้อมาตั้งแต่ไหนแต่ไร มันเป็นปมจริงๆเลยค่ะ 

พอจบม.ปลาย ปุ๊บ!เสียสติค่ะไปซอยผมสั้นแบบงงๆ คือหน้าก็ใหญ่ทำไมช่างกล้า 55555 ปิดเทอมก็ทำงานกับที่บ้านค่ะ เก็บเงินได้ก้อนหนึ่งทีนี้ก็จัดดั้งก่อนเลยค่ะอย่างแรก 

 แต่ความอ้วนยังคงเดิม

แล้วซ่ะหน่อยก็เริ่มดัดฟันค่ะ พัฒนาตัวเองมาอีกก้าวหนึ่ง แต่!!!ก็ยังอ้วนอยู่
  

 

เป็นคนมีความสุขกับการกินมาตลอดค่ะ แถมที่บ้านก็ชอบพาไปกินนั้นนี้นู้นน รู้ตัวอีกทีน้ำหนักก็เกือบๆ60 โลอ่ะค่ะ
ตอนนี้ก็เริ่มแต่งหน้าเป็น แต่เพียงอย่างเดียวที่เป็นคือกรีดอายไลเนอร์ค่ะ 555555

  

ไม่ไหวเลยใช่มั๊ยคะ 

พออายุเริ่มเข้า 21 ปี เริ่มรู้จักรักสวยรักงามขึ้น เริ่มดูแลตัวเอง ทาโลชั่น ทาครีมกันแดด หลบแดด และที่สำคัญ"ลดความอ้วนค่ะ" เพียงเพราะแค่อยากสวยเลยค่ะ พูดตรงๆ

จากน้ำหนัก60 ก็เหลือ 53 แล้วก็ค่อยๆลดลงมาเหลือ49 ค่ะ ขอบอกว่าณ.เวลานั้นดีใจมากกกก เพราะเกิดมาพึ่งจะได้รู้จักกับคำว่า"ผอม" แบบมันเป็นเรื่องน่าดีใจนะคะที่จากเราเคยอ้วนมาตลอดแต่ตอนนี้เวลาไปไหนก็จะมีแต่คนทักว่า"ไปทำไรมาทำไมผอมลง" หรือว่า "ผอมจนจำแทบไม่ได้เลยน๊า" ความรู้สึกเจนตอนนั้นขอบอกเลยค่ะว่าดีใจสุดๆ

แต่!!!!มันติดอยู่อีกหนึ่งอย่างคือเรื่องส่วนสูงค่ะ เจนสูงแค่153 เซนติเมตร เมื่อคิดถึงน้ำหนักตัวที่สมดุลกับส่วนสูงก็คือ 41 กิโลฯ คือเรา49 โลก็ยังดูตันๆอยู่ไงค่ะ ทีนี้ล่ะเริ่มตั้งใจลดมาเรื่อยเลยค่ะ 

วิธีที่เจนใช้ลดความอ้วนก็คือ กินแต่ผักค่ะ ซุปผัก ผักสด หรือไม่ก็โยเกริต์ไขมันต่ำ ข้าว แป้ง เนื้อสัตว์คือไม่แตะเลยค่ะ

ผลที่ได้ก็เป็นแบบนี้ค่ะ ดูตัวเล็กลงบ้างมั๊ยคะ?? ตอนนี้นน.43 ค่ะ น้อยที่สุดในชีวิตเลย ^^

แล้วมันก็มีเกิดปัญหาอีกพอรู้สึกว่าตัวเองเริ่มผอมก็เริ่มไม่คุมตัวเอง เริ่มกินตามใจชอบ พอได้กินมันก็เหมือนจะกินได้ไม่หยุด พวกอะไรๆที่ตอนลดความอ้วนไม่ได้กินก็กินค่ะ กินแบบบ้าคลั่งจนน้ำหนักเด้งขึ้นมาจนน่าใจหาย จาก43 ก็เพิ่มขึ้นมาเกือบๆ49 โลค่ะ

ทีงี้ทำไงล่ะคะ??? ก็ลดใหม่ค่ะ แต่มันจะลดยากกว่าตอนนี้อ้วนๆแล้วลดเหมือนตอนแรกๆ แต่ก็สู้ค่ะ ตั้งใจลดอีกรอบ แต่ลดรอบนี้เหมือนไม่ได้ลดเลยค่ะ แต่น้ำหนักมันลงเองเพราะว่าทำงานมากขึ้นค่ะ ตื่นแต่เช้าไม่ค่อยมีเวลาทานข้าว พอรู้ตัวอีกทีก็ค่ำแล้ว ง่วงพอดี น้ำหนักก็ลดลงมาที่ 45 กิโลฯ 

แต่ก็เริ่มแต่งหน้าบางๆบ้างแต่เจนจะไม่กรีดอายไลเนอร์นะคะ เพราะเจนเป็นคนหนังตามันค่ะ เลยเขียนคิ้ว ดัดขมตา ปัดมาสคาร่า ทาอายชาโดว์เบาๆ ทาแป้ง ปัดแก้มให้พองามค่ะ

ตอนนี้น้ำหนักปัจจุบันของเจนก็อยุ่ที่ประมาณ 43 ถ้าวันไหนกินเยอะหน่อยน้ำหนักก็แตะๆ 45 พยายามคุมอยู่ทุกวันค่ะ แต่ไม่เคร่งเหมือนตอนลดแรกๆ มื้อเช้ากินข้าวโอ๊ตต้มกับไข่ กลางวันทานข้าวก็แค่ครึ่งทัพพี และก็จะกินขนมหรืออะไรที่อยากกินก็กินกินค่ะ แต่ถ้า4โมงเย็นเป็นคนไปก็คือจะไม่กินอะไรเลย หิวก็ดื่มน้ำเปล่าแทน

รูปนี้ถ่ายล่าสุดเลยค่ะ 

((หน้าอาจดูโทรมๆนะคะ เพราะช่วงนี้สิวบุกหน้าค่ะ))

ทุกวันนี้ก็พยายามเอ็นจอยกับชีวิตให้สุดๆค่ะ ถ้ากินน้อยไปร่างกายจะเพลียง่ายค่ะ ผมก็ร่วง ตัวซีด หน้าตาก้โทรม รู้สึกไม่ไหวค่ะ "ชีวิตคนเรามันสั้นนะคะ อยากทำไรก็ทำ อยากกินไรก็กิน ให้รางวัลชีวิตบ้าง แต่จะไม่ทำให้ครอบครัวหรือใครเดือดร้อนเด็ดขาด!" ที่ผ่านมาเจนคิดแบบนี้มาตลอดค่ะ สุดท้ายอยากฝากกับสาวๆทุกคนที่กำลังจะเริ่มลดน้ำหนักหรือเริ่มดูแลตัวเองนะคะ ไม่ว่าคุณจะเริ่มวันนี้หรือวันไหนก็ไม่มีคำว่าสายไปค่ะ "ทุกอย่างมันอยู่ที่ใจ" และสาวๆคนไหนที่ดูแลตัวเองมาตลอดก็ขอให้ยิ่งสวยๆขึ้นไปนะคะ 

# มีคำถามอะไรคอมเม้นถามได้เลยค่ะสาวๆไม่ต้องเกรงใจ