ขอแชร์ประสบการณ์เตือนคนเลี้ยงน้องหมาน้องแมวค่ะ

เรื่องของเรื่องคือ อยากมาเตือนสำหรับคนที่เลี้ยงสัตว์ ไม่ว่าจะน้องหมา หรือ น้องแมวนะคะ

ว่า... ห้าม!!!!!! ให้อาหารคนกับเค้าเด็ดขาด!!!!!! 

พวกตับปิ้ง ใส้กรอก หมูปิ้ง ไก่ทอด ทุกอย่างที่ปรุงรส ห้ามเด็ดขาด!!!!!!

 

บางคนอาจจะรู้นะคะ แต่บางคนก็อาจไม่รู้ เช่นกรณีเราเป็นต้น

คือ จะเลี้ยงเค้าแบบตามใจมากกกก เห็นชอบกินตับปิ้ง ก็ซื้อให้ตลอดๆ

พอเริ่มเบื่อ ก็เปลี่ยนเป็นใส้กรอกบ้าง ไก่ทอดบ้าง ปลาเผาบ้าง

 

บางทีทำไข่คนให้กินก็เหยาะซอสแม๊กกี้ไปนิดนึง กลัวว่าเค้าจะไม่อร่อย

แต่หารู้ไม่ ว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่เราทำ มันเป็นการทำลายเค้าไปทีละนิดๆ

 

ถึงขั้นรุนแรงจนเค้าได้จากเราไป !! 

 

 

เสียใจมาก เสียใจมากๆ!!!!!! เลี้ยงเค้ามา 8 ปีกว่า ไม่คิดไม่ฝันว่าจะจากเราไปซะแล้ว

ใจหายมาก เสียใจมากๆ :'( 

 

 

ตอนที่เค้าเบื่ออาหาร ไม่ยอมกินอะไรเลยยยย จนผอมซูบ เลยพาไปคลีนิค

 

 

 

 

ซึ่งคลีนิคนี้คนเยอะมาก และเค้าบอกกันว่าดี บังเอิญว่าอยู่แถวบ้าน เลยพาไปแต่ที่นี่

ขออนุญาตเอ่ยชื่อนะคะ "คลีนิคจัสโก้รัชดา" ไปถึงคุณหมอบอก 

 

"ทำไมปล่อยให้ผอมแบบนี้"

"ไม่รักมันหรอ"

"ไม่ดูแลมันหรอ"

"หนีเที่ยวอย่างเดียวใช่มั้ย"

"รักมันหน่อยสิ มันน่ารักจะตาย"

แล้วหันไปบอกน้องหมา "ดูซิ แม่ไม่รัก"

 

ห้ะ!.... จ้ะ! เค้าน่ารักมากจ้ะ และเราก็รักเค้ามาก!!!!!!! แต่เพราะความไม่รู้ เลยทำให้เค้าต้องเป็นแบบนี้

และหมอจะตอกย้ำเราทุกครั้งที่ไป!! หมอแค่บอกว่า ดู๋ดี๋ (ชื่อน้องหมา) เป็นโรคไต และพยาธิในเม็ดเลือด

บอกแค่ว่าต้องห้ามกินของเค็ม และต้องมาให้น้ำเกลือใต้ผิวหนังทุกวัน เราก็ไปแบบนี้เป็นเดือนๆ

จนอาการน้องไม่ดีขึน จนวันนึงพาดู๋ดี๋ไปเดินเล่น แล้วเจอคุณป้าจูงน้องหมามา เลยคุยๆกะคุณป้า

คุณป้าบอกว่า หมาเค้าก็เคยผอมไม่มีแรงแบบนี้ แต่เอาไปรักษาที่ รพ. จุฬา หายเลย

 

ด้วยความที่อยากให้หนูหายเร็วๆ เลยพาไป รพ จุฬาบ้าง,, 

เราต้องตื่นตั้งแต่ 6 โมง อุ้มหนูนั่งแท๊กซี่จากรัชดา ไป รพ.จุฬา ไปถึง 7 โมงกว่า

รอเปิด 8 โมง พอได้คิว คุณหมอก็ตรวจทุกอย่าง และสิ่งที่คุณหมอแนะนำคือ

ต้องให้น้ำเกลือในเส้นเลือด เพราะร่างกายจะเอาไปใช้โดยตรง ถ้าใต้ผิวหนัง มันนานกว่าจะได้รับ

เปรียบได้กับที่เรา ทานวิตามิน กับ ทาครีมบำรุงผิว ,, (ซึ่งคลีนิคเก่าให้ใต้ผิวหนังไปวันๆเป็นเดือนๆ!!)

 

และคุณหมอบอกว่า ดู๋ดี๋ เป็นโรคไต และ พยาธิในเม็ดเลือด ซึ่งพยาธิในเม็ดเลือดเกิดจากเห็บและหมัด !!

(คลีนิคเก่าไม่บอกอะไรเลยยยยยยยยยย) ให้แค่ยามากิน!!! แล้วเห็น ดู๋ดี๋ เป็นหวัด เลยถามคลีนิคเก่าว่า

ให้เค้าทานส้มได้มั้ย คุณหมอบอกไม่ได้ ในขณะที่คุณหมอที่จุฬาบอกว่าทานได้ แค่อย่าทานเค็ม และต้อง

ทานอาหารโรคไตโดยเฉพาะเท่านั้น!! เพดดีกรี ทุกอย่างห้าม++

 

เราไป รพ ทุกวัน ไปตั้งแต่ 7 โมง กว่าจะกลับ 2-3 ทุ่ม ทุกวัน เพราะให้น้ำเกลือ วันละ 10 ชม.

ต้องคอยถือสายออกซิเจนให้หนู เพราะหนูเป็นหวัด หายใจเองลำบาก

คุณหมอเลยให้ออกซิเจน และถือยาพ่นขยายหลอดลม

 

 

 

 

 

เราต้องอยู่เฝ้าหนูทั้งวัน ทุกวัน ทุกเวลา

ถามว่าเหนื่อยมั้ย เหนื่อยมาก!! แต่ด้วยความที่รอความหวัง หวังว่าหนูจะหายมาร่าเริงเหมือนเมื่อก่อน

เลยยอมทุกอย่าง แม้จะเหนื่อยแค่ไหนก็ตาม

 

แต่สุดท้าย... คืนก่อนที่หนูจะไป หนูหายใจแรงมาก ตาหนูถลนโปนออกมาผิดปกติมาก

หนูหายใจพะงาบๆ ร้องเหมือนทรมาน แต่ก็ไม่คิดอะไร เพราะป้อนอาหารให้หนู หนูก็พยายามกินปกติ

(ต้องเอาอาหารผสมน้ำ ละฉีดเข้าปาก เพราะกินเองไม่ได้)

 

ตอนเช้าตื่นขึ้นมา ยังเอาสำลีมาเช็ดตาให้หนู เอาทิษชู่เช็ดน้ำมูกให้หนูอยู่เลย

รีบปั่นไข่ขาวต้ม เตรียมไปป้อนให้หนูที่ รพ. ระหว่างทางบนแท๊กซี่ หันมามองหน้าหนู

ลิ้นหนูห้อยออกมา ซีดมากก ว่าจะเอาทิษชู่เช็ดน้ำมูกให้หนู แต่แปลกใจทำไมน้ำมูกไม่ไหลแล้ว

 

รีบมองตาหนู หนูตาลอยเหมือนไม่รู้สึกอะไร เลยเรียกชื่อหนู ดู๋ดี๋!!! ดู๋ดี๋!!! ถึงรู้ว่าหนูไม่หายใจแล้ว

น้ำตาไหลพราก เสียใจมาก เสียใจมากๆ ความหวังที่หนูจะหาย มันดับวูบออกไป ทำอะไรไม่ถูก

ได้แต่เรียกชื่อหนู พยายามขยับตัวหนู แต่หนูไม่โต้ตอบอะไรอีกแล้ว...

 

อยู่บนรถยังไม่ถึงครึ่งทาง แต่ก็ยังคงให้พี่เค้าขับต่อไปจนถึง รพ. 

รีบอุ้มหนูมาให้คุณหมอตรวจเช็คเพื่อความชัวร์ คุณหมอเช็คเสร็จ ได้แต่พูดว่า "หัวใจหยุดเต้นแล้ว"

เรากับพี่ร้องไห้ไม่หยุด ทั้งๆที่รู้ตั้งแต่บนแท๊กซี่แล้ว ว่าหนูไปแล้วแน่ๆ แต่ก็ภาวนาขอให้หนูแค่หายใจแผ่ว

เสียใจ เสียใจมากๆ หนูพึ่งจากเราไปแค่ 5 วัน แต่มันทรมานทุกๆวัน เพราะไม่ว่าจะทำอะไร ก็จะคิดถึงแต่หนู

 

นอนก็นอนเตียงเดียวกัน

 

 

 

จะกินอะไรหนูก็ต้องเดินมาขอ

 

 

เราอยู่บนเตียง เค้าอยู่บนพื้น ก็จะมากระโดดเกาะขอบเตียงขอขึ้นตลอด :'(

 

 

 

 

 

แต่ในความเศร้า ก็ดีใจกับเค้าที่ไม่ต้องสู้กับความทรมานอีกต่อไป เพราะมันคงทรมานมาก

ที่ต้องใส่สายน้ำเกลือตลอดเวลา ต้องโดนฉีดยา ต้องโดนใส่ออกซิเจน 

 

 

 

ก่อนหนูเสีย พี่สาวเราไปไหว้พระมา 4 ที่ ไหว้ถึงดู๋ดี๋ว่า ถ้าหนูไม่ไหว ก็ขอให้หนูไปสบาย

แต่ถ้าหนูยังไหวก็ขอให้หนูหายเร็วๆ เช้าวันต่อมา คือวันที่หนูเสียเลย 

ยังไงก็ขอให้หนูหลับให้สบาย อยากให้รู้ว่าคิดถึงมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

 

 

 

 

ประสบการณ์ครั้งนี้ทำให้รู้เลยว่า มีคนไม่รู้เหมือนเราเยอะมาก

เป็นได้ทั้งน้องหมาน้องแมวเลยจริงๆ เพราะคนไปเฝ้าน้องหมาน้องแมวเยอะมาก

เลยอยากเตือนทุกคนเลยจริงๆ ว่าต้องดูแลเรื่องการกินของเค้าให้ดี

เรื่องบางเรื่องที่เราไม่รู้ มันสามารถคร่าชีวิตตัวน้อยๆได้จริงๆ พยายามศึกษาทุกๆเรื่องให้ดีๆ

เพื่อเจ้าตัวน้อยจะได้อยู่กับเราได้นานๆนะคะ