ขอคำแนะนำค่ะ

สวัสดีค่ะสาวๆ

     เรามีเรื่องคิดไม่ตกเกี่ยวกับเรื่องผู้ชาย เอ๊ย ความรัก อีกแล้วค่ะ คือเรามีปัญหาเรื่องแบบนี้เราไม่รู้ปรึกษาใครค่ะ ปรึกษาเพื่อนจนมันเบื่อจะฟังแล้วค่ะ สงสารมันเลยมารบกวนสาวๆจีบันแทนค่ะ

     คือเรื่องมันมีอยู่ว่าเราไปนั่งกินชิวกับเพื่อนเราที่ร้านอาหารที่นึงค่ะ อินังพื่อนเราเนี่ยแอบเหล่หนุ่มโต๊ะถัดไปมันบอกเราว่าผู้ชายที่นั่งตรงกลางโต๊ะนั้นน่ารัก เราก็เออออไปกับมันแต่ไม่ได้สังเกตุ สนใจอะไรเค้ามากนะคะ จนใกล้ร้านปิดมีเด็กเสริฟมาขอเบอร์เราค่ะบอกว่าผู้ชายคนที่เพื่อนชอบเค้าให้มาขอเบอร์ เพื่อนก้อเชียร์ให้เราให้ค่ะ เพราะมันมีแฟนแล้วมองเล่นๆแต่เรานี่โสดค่ะ พอให้เบอร์เค้าก้อโทรหาเรา คุยกัน ไปกินข้าวกันค่ะ เค้าน่ารัก คุยสนุก ไปไหนมาไหนเค้าจะโทรบอกเราตลอดค่ะ ชวนเราไปคอนเสิร์ต เรารู้สึกดีกับเค้ามากทีเดียวค่ะ เรากะเค้าคุยกันมาเรื่อยๆจนพักหลังนี่เรารู้สึกว่าเค้าน้อยลงในการคุยกันกับเรา คือคนที่ชอบพอกันเนี่ยเราว่าการคุยกันมากหน่อยมันจะทำให้ทั้งเค้า ทั้งเรา รู้จักกันมากขึ้นใช่ป่ะค่ะ แต่เค้าไม่ได้หายไปนะคะ เค้าโทรหาเราบ่อยเหมือนเดิมแต่เวลาในการคุยกันน้อยลงค่ะ อาทิตย์กว่าที่ผ่านมาเนี่ยเรากับเค้าคุยกันไม่เคยเกิน 10 นาที ซักครั้งเลยค่ะ จนวันก่อนเราทนไม่ไหวค่ะ เรากับเค้าคุยกันเรื่องที่เค้าจะไปเที่ยวกับเพื่อนเค้าค่ะ ช่วงนี้เค้าเที่ยวบ่อยเค้าบอกว่าเค้าโสดอยู่เค้าเลยอยากเที่ยวให้คุ้ม ใช้ชีวิตให้คุ้มซึ่งอันนี้เราเห็นด้วยค่ะ คุยกันไปๆมาๆ เราเลยถามเค้าประมาณว่าที่เค้าพูดมาเนี่ยมันเหมือนเค้าไม่ได้นึกถึงเราเลยมันมีแต่เรื่องเที่ยว เรื่องเพื่อนเค้า เราเลยบอกว่าเป็นแบบนี้เรามาเปนเพื่อนกันมั้ย(ปากไม่ดีเองค่ะ)เพราะดูท่าทางแล้วเค้าคงยังไม่พร้อมจะมีใคร (ออกแนวงี่เง่า น้อยใจเค้าอ่ะค่ะ) เค้าบอกเค้าค่อนข้างติดเพื่อน คนก่อนที่คุยก่อนหน้าเราก็เลิกคยกันไป แล้วเค้าก็ถามเราว่าเราคิดว่าเค้าเปลี่ยนไปหรอ เค้าบอกว่าเค้าไม่ได้มีคนอื่นนะ อันนี้จากสัญชาตญาณกับที่เราคุยกับเค้ามาเราค่อนข้างเชื่อเค้าค่ะ ทีนี้เรื่องมันก็เริ่มยาวค่ะ คุยกันจริงจัง เราถามเค้าว่าที่มาขอเบอร์เราเนี่ยเค้าแค่เหงาแล้วอยากหาคนคุยด้วยแก้เหงาเหรอ เราอยู่ของเราดีๆแล้วเค้าเข้ามาหาเราทำไม ทำนองนี้ค่ะคือออกแนวดราม่าแล้วค่ะ ที่เราพูดออกไปเราไม่ได้ต้องการเร่งรัดให้เค้ามาขอเราเป็นแฟนนะคะคืออารมณ์ตอนนั้นน้อยใจอย่างเดียวเลยค่ะ  เค้าก็บอกว่าเค้ายอมรับว่าเค้าเหงาแต่เค้าไม่ได้คิดกับเราแบบนั้นที่เอาเรามาเป็นคนคุยแก้เหงา เค้ารู้สึกดีกับเรา แต่ตอนนี้เค้าก็ยังไม่เข้าใจตัวเอง บางทีเค้าก็เหงา บางทีเค้าก็ยังอยากไปเที่ยว เฮฮากับเพื่อน เค้าขอโทษ อย่าโกรธ อย่าเกลียดเค้า เราเลยบอกเค้าไปว่าเราไม่โกรธ ไม่เกลียด เค้าไม่คิดว่าเค้าจะทำให้เราเสียความรู้สึกขนาดนี้ คุยกันไปมาก็วกวนอยู่แบบนี้แหละค่ะ เค้าเลยบอกว่าเรามาเป็นเพื่อนกันก่อนมั้ย คุยกันไปเรื่อยๆ ถ้ามันใช่มันก็ใช่เอง ตอนนั้นเราหงุดหงิด งี่เง่ามากค่ะ เรายอมรับ เราเลยบอกเค้าไปว่าเราไม่อยากเป็นเพื่อน เราว่ามันตลกที่คนเรามันไม่ได้เริ่มที่เพื่อนแล้วจะมาเปนเพื่อนกัน ที่เรากับเค้าคุยกันในตอนแรกเพราะเรากับเค้าไม่ได้อยากเป็นเพื่อนกัน แต่พอคุยกันซักพักเราเย็นลง เรากับเค้าเลยตกลงกันว่าเป็นเพื่อนกันไปก่อน เค้าบอกเราว่ามีอะไรให้โทรหาเค้า ปรึกษาเค้าได้ เราตอบว่าเราจะพยายามไม่โทรค่ะ แล้วก็วางโทรศัพท์กันไป งี่เง่าน่าตบมากยอมรับค่ะ TT

       เรื่องทีเรากลุ้มใจและอยากขอคำแนะนำสาวคือ ตอนนี้เวลาผ่านมาซักพักค่ะ ความรู้สึกตอนนี้คือเราคิดถึงเค้าค่ะ เราถามตัวเองจนแน่ใจแล้วค่ะว่าเราคิดถึงเค้า เราไม่แน่ใจว่าเรารักเค้าหรือเปล่า แต่เรายังอยากมีเค้าอยู่ค่ะ(ไม่ใช่แบบเพื่อนกันนะคะ ^^)เราควรจะทำยังไงดีคะ มีวิธีไหนที่เราจะให้เค้ากลับมามั้ยค่ะ ยาวไปหน่อย แต่รอคำตอบอย่างใจจดใจจ่อค่ะ ^^ ขอบคุณล่วงหน้าทุกคำแนะำนำนะคะ "/"