สุนัขที่รักจากไป ทำใจไม่ได้ค่ะ TT

เราก็พึ่งเสียน้องเค้าเมื่อวันที่ 27 ตอนนี้ก็ผ่านมา 3 วันแล้ว น้องชื่อคริสตัล พันธุ์ชิสุ น้องหน้าตาหน้ารักมาก อยู่กับเรามาตั้งแต่น้องยังเดินไม่คล่อง จนตอนนี้ที่อยู่ร่วมกันมาเป็นเวลา 7 ปี ผูกพันธุ์กับน้องมาก น้องได้เสียชีวิตด้วยโรคพยาธิในเม็ดเลือด น้องมีอาการซีด ไม่มีเลือดเลย รักษาน้องมาเป็นเวลาเกือบเดือน น้องก็มีทรุดบ้าง ดีขึ้นบ้าง แต่ตอนวันที่ 25 น้องมีอาการฉี่เป็นเลือด เราก็เลยพาไปหาหมอเพราะกลัวหนูเจ็บ วันนั้นน้องยังกินข้าว ร่าเริงปกติ พอตอนเย็นกลับมาจากคลินิค หมอก็ให้ยามา พอน้องทาน เช้าวันจันก็ฉี่ดีขึ้นไม่มีเลือดแล้ว แต่น้องไม่กินอะไรเลย ก็พยายามป้อนน้อง น้องก็อ้วกออกมาหมด ตอนนั้นน้องอ้วกตอนสี่ทุ่มแล้วค่ะ เราก็ใจไม่ไดี แต่ตอนนั้นคลินิคแถวบ้านปิดหมดแล้วเราอยู่ต่างจังหวัดอะค่ะ รอตอนเช้า แต่คืนวันจันน้องหน้าตาแปลกๆๆ คือน้องเป็นหมาพันธุ์ชิสุ ตาเค้าจะโตอยู่แล้ว วันจันตอนดึกตาเค้าแววมาก แววแปลกๆๆ ตั้งแต่เลี้ยงเค้ามา 7 ปี ไม่เคยเห็นเค้าทำตาแบบนี้ คืนวันนั้นก็สวดมนไหว้พระขอให้น้องอย่าทรมาน ขอให้น้องรอดพ้นจากโรคด้วย พอตอนเช้าวันอังคาร ตื่นมาดูน้อง น้องก็ยังทำสายตาแบบเมื่อคืน หน้าตาซีดมาก เริ่มไม่มีแรง น้องไปนอนในห้องน้ำที่บ้าน เราก็แปลกใจปกติน้องไม่เคยเข้าไปนอน เราก็อุ้มมาด้านนอก สัก 3 ชม.ผ่านไปน้องไปฉี่บนหนังสือพิมที่น้องเคยฉี่ เหมือนขาหลังเค้าไม่มีแรง เค้าไปนอนอยู่บนกองฉี่หนังสือพิมที่เค้าฉี่ เราตกใจ ไปอุ้มเค้าออกมา แล้วก็เอาผ้าชุปน้ำนิดหน่อยเช็ดให้เค้า ตอนเราเช็ดน้องเค้ายกมือไหว้เหมือนที่เค้าเคยทำ แต่ตลอดเวลาที่เค้าป่วยมาเปงเวลาเกือบเดือนเค้าไม่เคยทำ เราก็บอกเค้าว่าแม่อยากให้หนูสู้นะ ถ้าหนูสู้ไหวหนูสู้นะลูก แต่ถ้าหนูทรมานหนูไม่ไหว หนูไม่ต้องเปงห่วง แม่เข้าใจ ตอนบ่าย 14.00 น้องเริ่มมีอาการหายใจแรง แบบหายใจทางปากเสียงดังมาก เราใจไม่ดีเลยพาไปคลินิค ไปถึงคลินิคหมอก็จะให้น้ำเกลือ หมอพยายามเจาะแต่เลือดไม่ออกเลย เค้าซีดมากไม่มีเลือดเลย หมอเค้าเหงอาการน้องไม่ดีเค้าก็ป้ำหัวใจ ณ ตอนนั้นเราหัวใจแทบสลาย น้องมีอาการกระตุกด้วย คือคิดว่าหนูคงไม่รอด หมอเค้าก็ฉีดยากระตุ้นให้หัวใจน้องกลับมาเพราะหัวใจน้องเต้นอ่อนแรงมาก สักแปบหมอบอกเราว่า น้องเค้าไม่ไหวแล้ว TTTTTTTTT หมอบอกว่าเดี๋ยวพอหมดฤทธิ์ยาที่ฉีดน้องเค้าจะค่อยๆไป อีกแปบหมอก็พูดขึ้นมาว่า ตอนนี้น้องเค้าก็ไปแล้วนะ เราเลยพาน้องไปฝังสวนสาธารณะแถวบ้าน เพราะที่บ้านไม่มีที่เลย ตอนเช้าก็ตักบาตรไปให้น้อง คือเปงห่วงเค้ามาก ไม่รู้เค้าไปอยู่ที่ไหน เป็นยังไงบ้าง อยู่ด้วยกันมา 7 ปี เจอกันทุกวัน จู่ๆไม่เจอ มันโครตทรมาน อีกอย่างรู้สึกเหมือนน้องยังอยู่ที่บ้าน ยังอยู่กับเรา แต่เรามองไม่เห็น นี่ก็ผ่านมา 3 วันแล้ว ยังไม่ชิน ยังร้องให้อยู่ ยังคิดถึง คิดถึงตลอดเวลา จำได้ทุกอย่างตอนที่เค้าอยู่กับเรา อยากกอดเค้า อยากอุ้มเค้า อย่ากเล่นกับเค้า ใส่บาตรตอนเช้าก็นึกถึงเค้า อยากให้เค้าไปอยู่ในภพภูมิที่ดี คือไม่อยากให้เค้าห่วงเรา อยากให้เค้าไปดีดี ไปสบาย เปงห่วงเค้ามาก ทรมานมาก คิดว่าอีกนานที่จะมีน้องหมาตัวใหม่ ยังรับไม่ได้กับการสูญเสีย #รักหนูนะคริสตัล ตาโตของแม่

ผมก็พึงเสียน้องหมาพันธุ์บางแก้ว เมื่อตอนเย็นผมเสียจัยมากเพราะมันเป็นเหมื่อนส่วนหนึ่งของครอบครัวผมเป็นเหมื่อนน้องชายและค่อยดูแลแม่ดูแลสิ่งของภายในเวลาที่ผมไม่อยู่บ้าน. แต่เวลาที่ผมกลับจากทำงานที่ต่างจังหวัดมันจะกระโดดดีจัยเข้าใส่ผมเรยต่อจากวันนี้ไปคงไม่มีอีกแร้ว มันเป็นหมาตัวแรกที่ผมนำมาเลี้ยงทั้งๆที่แม่ผมไม่ชอบหมาเรยแต่เพราะความน่ารักของมันทำให้แม่ผมหลงรักมัน. ตอนที่มันจากไปแม่ผมถึงกับร้องไห้เพราะไม่ยากให้มันจากเราไป. หลับให้สบายนะ Big. พี่รักน้องนะ ความรู้สึกนี้มันไม่รู้จะพูดอะไรได้เรย. เวลาเท่านั้น

เราทำใจได้แล้ว เพราะเราทำบุญให้เขาจึงทำให้จิตใจผ่องใส ว่างเปล่าว

โมจิน้องหมาอายุ6ปีกว่า ของเราก็เพิ่งจากเราไปเมื่อวันลอยกะทง (17/11/56)นี้เอง ที่สุดของการเสียใจ ไม่รู้จะบรรยายให้ใครเข้าใจอย่างไร มันตายในอ้อมกอดดของเราด้วยโรคไตวาย อาการมันจะอ้วก กินอะไรก้ออ๋วก เป็นน้ำเลยหล่ะ พาไปหาหมอฉีดยาตรวจเลือด ผลออกมาค่าไตสูงเกือบ 10 มันไม่มีแรง ไม่กินไม่ฉี่ไม่ิอึ น่าสงสารมาก พยายามหาทางช่วย หมอบอกว่าต้องฟอกไตประทัง เราไม่ได้พามันไป เราหาหญ้าปักกิ่งให้มันกิน มันก็ไม่ดีขึ้น มันเิริ่มฉี่ออกมาแล้ว เราก็ดีใจ มีิอึด้วย แต่มันสีดำปนเลือด เราก็คิดในแง่ดีว่ามันเริ่มทำงานแล้ว แต่มันไม่มีแรงน๊ะ เหมือนคนนอนจมกองอึกองฉี่ ตอนเช่้ามาเราต้องรีบมาเปลี่ยนผ้าปูให้มันใหม่ มันจะได้ไม่แฉะ พยามยามหยอดน้ำ ในปากมันเหม็นมาก รอบปากร้อนในเป็นแผลเต็มไปหมดเลย เราคิดว่าไม่ไหวแล้วน๊ะ ทำงัยให้มันหาย ใจเรามันหายไปหมด แต่เรารู้ว่ามันสู้อยู่ เราก้อจะสู้เหมือนกัน วันสุดท้าย เราเอามันมาไว้ใกล้ๆเรา มันทุรนทุราย เราก็อุ้มมันมากอดไว้ ร้องเพลงให้มันฟัง โอ้เอ่ โอ้เอ๋ ที่เคยร้องให้ฟังบ่อยๆ มันก็นอนนิ่งๆดี แต่พอวางมันลงมันก็จะพยายามแหงนคอมองในท่านอน พลิกตัวทีก็หัวฟาดพื้่นแบบแรงๆ เราเลยตัดสินใจพามันไปหาหมอ ให้หมอฉีดให้น้ำเกลือ กับยาบำรุง ให้มันหน่อยเพื่อประทังให้มันมีแรงสักหน่อยก็ยังดี หลังจากหาหมอได้ในวันอาทิตย์ตอนเที่ยง มันเป็นช่วงที่หมอไม่ค่อยเปิดเท่าไหร่ ส่วนมากเปิดตอนเย็นกัน หลังพบหมอ หมอบอกกับเราว่าให้ทำใจ เราน้ำตาร่วงเลย หลังฉีดยาพากลับบ้าน มันชักอ่ะ ไม่ดีแล้วงัยอาการเหมือนที่เคยอ่านๆในเน๊ดเลยอ่ะ โมจิลูกแม่ จะจากแม่ไปแล้วหรอ ทำไมถึงเร็วอย่างนี้ ไม่น่าพาหนูไปให้น้ำเกลือและยาเลย ความคิดเข้ามาตีกันวุ่นวายไปหมดเลย อุ้มมันขึ้นมากอดไว้ตลอด น้ำตาร่วง บอกกับมันว่า ถ้าหนูจะไปก็ไปน๊ะ ท่อง พุธโธ ธัมโม สังโฆ ให้มันฟัง แล้วก็ร้องเพลงให้มันฟัง ร่วมกว่าชั่วโมงที่กอดมัน แล้วมันก็ขาดใจในอ้อมกอดของเรา เราปล่อยโฮเลย มันจากเราไปแล้ว ไปไม่มีวันกลับมาแล้ว ไม่มีลมหายใจ ไม่มีท้องกะเพื่อม นิ่งไปหมดเลย นอนหลับให้สบายน๊ะ ใครๆบอกว่าให้เก็บมันไว้ในความทรงจำ แต่เราอยากจะลบมันออกจากความทรงจำมากกว่า เพราะเราทรมานมากที่จำมันได้ทุกๆอย่าง เราไม่รู้ว่าจะต้องใช้เวลาอีกนานเท่าไหร่ถึงจะลบมันไปจากความทรงจำ กระทู้แบบนี้จะไม่มีใครเข้ามา จนกว่าเค้าจะได้พบความสูญเสีย อย่างไรสุดท้ายเราก็ขอให้ผู้ที่ได้พบกับการสูญเสีย สามารถผ่านความทรงจำอันโหดร้ายไปได้อย่างรวดเร็ว พร้อมกับจิตใจที่สู้ต่อไปด้วย

เสียใจด้วยนะค่ะ หมาเราก็พึงจะจากจากไปไม่นาน2วันที่ผ่านมาเสียใจมากแทบทำใจไม่ได้ เพราะที่หมาตายเพราะ หมอที่โรงบาลสัตว์เทพาลักษ์ บอกว่าหมาเราเป็นโรคหัด เลยเอาหมาไปให้น้ำเกลือแล้วค่อยฉีดยาอีก2เข็ม ตอนกับบ้านมาให้มันอยู่บ้าน จนเราลงมาเราเลยเรียก สดใสหายรึยัง มันก็เห่าลา2รอบ แล้วมันก็จากไปตอนตี 1:50 เราเลยเสียใจมาตลอด ไม่เคยทำใจได้เลย เราจึงไปทำบุญให้มัน เพื่อให้มันไปอยู่ในภพภูมิที่ดีขึ้น