ถ้าภาษาไม่เก่งอะไรมาก ไปอยู่เมืองนอกกลับมาจะเก่งได้จริงไหมคะ

คือภาษาอังกฤษก็ได้ประมาณหนึ่ง พอฟังได้ พูดยังไม่ค่อยกล้านัก

ไวยากรณ์ค่อนข้างไม่ได้เรื่องค่ะ โดยรวมไม่ใช่คนเก่งอะไร

 

มีญาติอยู่อเมริกา เค้าชวนไปอยู่ด้วย จะช่วยส่งเรียน

แต่ก็ให้ดูแลตัวเอง ใช้ชีวิตแบบเด็กไปเรียนนอกทั่วไป

เป็นรัฐเล็กๆนะคะยังไ่ม่ทราบรายละเอียด

 

ทีนี้เราเลยอยากทราบว่ามันจริงมั้ยคะที่เค้าบอกว่าไปอยู่ซักเดือนก็พูดภาษาได้คล่องแล้ว

เราจะปรับตัวได้เอง

 

มันจะเก่งขึ้นมาได้ยังไงคะ เราต้องพูดบ่อยๆรึเปล่า

เราเป็นคนเงียบๆ พูดมากกับคนสนิทเท่านั้น ถ้่าปรับตัวเองจะไปอยู่ได้มั้ยคะ

 

เพื่อนเคยไปAFSที่เมกามาปีนึง กลับมาพูดได้คล่องดี แต่เค้าเด็กกิจกรรมอยู่แล้วนะ

 

เรากลัวไปแล้วไม่ได้อะไรค่ะ ใครมีความเห็นช่วยไขข้อข้องใจทีค่ะ

Discussion (11)

เราก้เป็นเหมือน จขกท. เลยค่ะ เรามีเพื่อนเปงคนไทยอยุที่นั่น พ่อของเพื่อนก้ช่วยเราไปอยุด้วย เราฟังได้นะคะ เขียนก้พอได้ อ่านออก แต่ไม่ค่อยกล้าพูด TT เราจะควรจะไปดีมั้ยคะ
สิ่งแวดล้อมสำคัญมากค่ะ อาจารย์เคยเล่าให้ฟังว่ามีเพื่อนไปเรียนออสเตรเลียหลายสิบปีเลยค่ะ แต่กลับมาภาษาเค้าก็เท่าเดิม เท่าเดิม ณ ที่นี้คือ พอใช้ในชีวิตประจำวันได้นะคะ แต่เพราะเค้าไม่พยายามเข้าหาคนต่างชาติ ไปอยู่เมืองที่คนไทยอาศัยอยู่มาก ดังนั้นเราต้องปรับตัวเองเข้าหาเพื่อนต่างชาติค่ะ

เราว่าได้นะคะ เราเองเหมือนคุณจขกท.ตรงที่ฟังได้ แต่พูดไม่ค่อยได้(เพราะไม่กล้า) การที่ไปต่างประเทศ ต้องอยู่ด้วยตัวเอง มันต้องใช้ภาษาอังกฤษอยู่แล้วค่ะ เริ่มต้นก็ต้องซื้อของ ถามทาง คุยกับเพื่อน จากที่ไม่กล้ายังไงมันก็ต้องกล้าแหล่ะ ไม่มีใครให้พูดภาษาไทยด้วยแล้วหนิ ยังไงก็ต้องเก่งกว่าก่อนไปแน่นอนค่ะ 

เราเองเจอจุดเปลี่ยนเพราะดันรู้จักแล้วก็ได้เป็นเพื่อนกับคนเกาหลี จากที่ไม่กล้าพูดก็ต้องพูด เพราะไม่รู้จะสื่อสารกันยังไง(แต่ก็พูดแบบบ้านๆนะคะ แค่สื่อสารกันได้แค่นั้น) เลยคิดว่าของแบบนี้มันฝึกแล้วก็เปลี่ยนกันได้ในเวลาไม่นานค่ะ

อยู่ที่สิ่งแวดล้อมและการฝึกฝน บวกกับความอดทนค่ะ เราว่าสามเดือนก้อน่าจะเห็นผลแล้วนะคะ (ในกรณีที่ไม่เกาะกลุ่มอย่างที่คนอื่นบอกนั่นแหละค่ะ) ของเราไปแลกเปลี่ยนที่ Denmark ซึ่งไม่ใช้ภาษาอังกฤษ สามเดือนเราก้อเริ่มรู้เรื่องแล้วนะคะ ฟัง พูด อ่าน เขียนได้เรยแหละค่ะ ถ้าศัพท์ยากๆจะฟังออกตอนเวลาที่เค้านินทาเรา 55555555555 สู้ๆนะคะ จขกท. อย่าได้อายที่จะพูดค่ะ :)

ขอบคุณค่ะ มีโอกาสแล้วจะฝึกให้มากที่สุด แต่อีกหลายๆอย่างก็ยังยาก ก็ยังต้องใช้เวลาเตรียมตัว เตรียมเรื่องวีซ่า ซึ่งเป็นเรื่องยากอยู่ ยิ่งไปแบบไม่สอบทุนหรือใช้เอเยนซี่ ต้องปรึกษาผู้ใหญ่อีกที เพราะไม่ค่อยรู้เรื่องนี้มาก ฟังแล้วรู้สึกดีขึ้น หายกลัวกังวลไปได้ ขอเจอเพื่อนดีๆด้วยเถอะ> <