เสียใจจนถึงทุกวันนี้

เรื่องมีอยู่ว่าวันที่19/08/2012 แม่(เป็นแม่ของเพื่อน)โทรศัพท์มาบอกว่าแมว(ชื่อตูมตาม)น่าจะโดนรถชนเพราะมีเลือดออกปาก เรากะเพื่อนก็ยังไม่คิดไรมากแต่ก็ห่วงอยู่ ที่ไม่ตกใจมากเพราะตูมตามก็ไม่ค่อยแข็งแรงอยู่แล้ว แล้วเราก็รีบกลับมาดูช่วงตอนเดินทางแม่ก็โทรมาบอกอีกว่าไม่ใช่ตูมตามแต่เป็นตรงใจเราถึงกับอึ้งมาก เพราะตกเป็นแมวที่เรารักและนอนด้วยกันมาทุกคืน ตอนเราเห็นตรงใจนอนในห้องน้ำเราเรียกตรงใจเป็นไงบ้างลูกแล้วตรงใจก็ส่งเสียงเราร้องไห้ออกมาเลย เรารีบพาตกใจไปคลีนิคใกล้บ้านแล้วทางคลีนิคแจ้งว่าเคื่องไม่พร้อมแต่จะช่วยให้อาการดีขึ้นก่อนค่อยพาไปอีกที่หนึ่ง ตรงใจต้องให้อ็อกซิเจนและก็ฉีดยา พออาการดีขึ้นเราก็พาไปโรงพยาบาลสัตว์แถวท่องหล่อ ทำการเอ๊กซ์สเรย์เสร็จหมอแจ้งว่าเลือดออกปอดจะต้องให้อยู่ในห้องอ๊อกซิเจนดูอาการก่อนหนึ่งคืน แต่ที่ราคาแพงเราเลยพามาที่โรงพยาบาลสัตว์แถวพัฒนาการหมอที่นี้ดีมาก ช่วยลูกตรงใจเราอย่างเร่งด่วนหมอบอกว่าถ้าผ่านคืนนี้ไปได้จะโอเค เรากลับมาจากโรงพยาบาลประมาณ 4ทุ่ม มตอนนั่งแท็กซี่กลับมาก็พูดกับเพื่อนว่าเดี๋ยวลูกก็หายเนอะอยู่กับหมอแล้ว ...........พอกลับถึงบ้านก็ยังคุยกับเพื่อนว่าใครทำลูกเราแต่เพื่อนก็บอกว่าตอนเช้ายังเอาหมูปิ้งมาให้กินและตอนบ่ายก่อนออกจากบ้านเห็นลูกหลับก็ปิดหน้าบ้านแล้วเปิดพัดลมให้ลูกด้วย ..........เสียงโทรศัพท์ด้งขึ้น ......ฮัลโหล คุณแม่ค่ะ น้องเค้าเสียแล้วนะค่ะ เลือดออกมาเยอะมากค่ะ เรานี้แทบจะเสียสติเลยนั่งร้องไห้อยู่กับเพื่อนแบบว่า.... เพื่อนก็โทษตัวเองว่าถ้าไม่ไปข้างนอกลูกก็คงไม่เป็นไร เราร้องไห้อาบน้ำ หรือนอนก็ร้องไห้ ตื่นมาก็ร้อง มาทำงานก็นั่งร้องไห้คิดถึงลูก พอเมื่อวานไปรับศพลูกมาฝั่งเราก็ยังไม่เชื่อเลยว่าลูกของเราจากไปแล้วดูศพลูกเหมือนลูกนอนหลับไปเฉย ตอนฝั่งลูกเราก็ร้องไห้ เราเอาแป้งไปโรยให้ลูกเอาพวงมาลัยไปวางบนหลุมศพลูกพร้อมกับโปรยดอกไม้ ทุกวันนี้เรายังเศร้าและทำใจไม่ได้เลย  ....... เราเลยอยากบอกทุกวันว่าแค่เสียวนาทีที่ทำให้เราจากกับสิ่งที่เรารักไป หลับสบายนะลูกรัก ตรงใจ