เพื่อนๆๆ ช่วยเเปลคำประพันธ์ นิทานคำกลอนเรื่องพระอภัยมณี ตอนพระอภัยมณีหนีนางผีเสื้อ หน่อยน่ะครับ

              *สินสมุทรฟังเสียงสำเนียงแน่                       รู้ว่าแม่มั่นคงไม่สงสัย
ดูรูปร่างอย่างเปรตสมเพชใจ                                      ช่างกระไรราศีไม่มีงาม
กระนี้หรือพระบิดามิน่าหนี                                          ทั้งท่วงทีไม่สุภาพทำหยาบหยาม
จำจะบอกหลอกลวงหน่วงเนื้อความ                             อย่าให้ตามเข้าไปชิดพระบิดา
จึงเสเเสร้งแกล้งว่าข้าไม่เชื่อ                                      จะฉีกเนื้อกินเล่นเป็นภักษา
ถ้าเป็นแม่แน่กระนั้นจงกรุณา                                      อย่าตามมามุ่งหมายให้วายปราณ
ด้วยองค์พระชนนีเป็นผีเสื้อ                                        อันชาติเชื้ออยู่ถ้ำลำละหาน
พระบิดรร้อนรนทนทรมาน                                          เคยอยู่บ้านเมืองมนุษย์สุดสบาย
คิดถึงวงศ์พงศาคณาญาติ                                          จึงสามารถมานี่ไม่หนีหาย
เห็นมารดาซ่อนตัวด้วยกลัวตาย                                   ลูกจึงว่ายน้ำอยู่เเต่ผู้เดียว
ประทานโทษโปรดปล่อยไปหน่อยเถิด                           ที่ละเมิดเเม่คุณอย่าฉุนเฉียว
ลูกขอลาฝ่าธุลีสักปีเดียว                                            ไปท่องเที่ยวหาประเทศเขตนคร
แม้นพบอาย่าปู่อยู่เป็นสุข                                           บรรเทาทุกข์ภิญโญสโมสร
จึงจะชวนบิตุเรศเสด็จจร                                            มาสถานมารดรไม่นอนใจ

               *อสุรีผีเสื้อไม่เชื่อถ้อย                               นึกว่าน้อยหรือตอแหลมาแก้ไข
แกล้งดับเดือดเงือดงดอดฤทัย                                    ทำปราศรัยเสียงหวานด้วยมารยา
ถ้าแม้นแม่เเต่แรกรู้กระนี้                                            ชนนีก็จะได้ไม่เที่ยวหา
นี่นึกแหนงเเคลงความจึงตามมา                                 ไม่โกรธาทูนหัวอย่ากลัวเลย
จะไปไหนไม่ห้ามจะตามส่ง                                        ไหนทรงฤทธิ์บิตุรงค์เล่าลูกเอ๋ย
แม่ขอพบพูดจาประสาเคย                                          แล้วทรามเชยจึงค่อยพาบิดาไป
          
               *สินสมุทรสุดฉลาดไม่อาจบอก                    ยังซ้ำหลอกลวงแม่พูดเเก้ไข
มิใช่การมารดาจะคลาไคล                                         ขอเชิญไปอยู่ในถ้ำให้สำราญ
ซึ่งจะให้ไปบอกออกมาหา                                          พระบิดาขี้ขลาดไม่อาจหาญ
พระแม่อย่าทารกรรมให้รำคาญ                                    ไม่ช้านานบิตุรงค์คงจะมา