เพื่อนๆๆ ช่วยเเปลคำประพันธ์ นิทานคำกลอนเรื่องพระอภัยมณี ตอนพระอภัยมณีหนีนางผีเสื้อ หน่อยน่ะครับ

                                                       ช่วยแปลให้หน่อยนะครับ 

              *สินสมุทรฟังเสียงสำเนียงแน่                       รู้ว่าแม่มั่นคงไม่สงสัย
ดูรูปร่างอย่างเปรตสมเพชใจ                                      ช่างกระไรราศีไม่มีงาม
กระนี้หรือพระบิดามิน่าหนี                                          ทั้งท่วงทีไม่สุภาพทำหยาบหยาม
จำจะบอกหลอกลวงหน่วงเนื้อความ                             อย่าให้ตามเข้าไปชิดพระบิดา
จึงเสเเสร้งแกล้งว่าข้าไม่เชื่อ                                      จะฉีกเนื้อกินเล่นเป็นภักษา
ถ้าเป็นแม่แน่กระนั้นจงกรุณา                                      อย่าตามมามุ่งหมายให้วายปราณ
ด้วยองค์พระชนนีเป็นผีเสื้อ                                        อันชาติเชื้ออยู่ถ้ำลำละหาน
พระบิดรร้อนรนทนทรมาน                                          เคยอยู่บ้านเมืองมนุษย์สุดสบาย
คิดถึงวงศ์พงศาคณาญาติ                                          จึงสามารถมานี่ไม่หนีหาย
เห็นมารดาซ่อนตัวด้วยกลัวตาย                                   ลูกจึงว่ายน้ำอยู่เเต่ผู้เดียว
ประทานโทษโปรดปล่อยไปหน่อยเถิด                           ที่ละเมิดเเม่คุณอย่าฉุนเฉียว
ลูกขอลาฝ่าธุลีสักปีเดียว                                            ไปท่องเที่ยวหาประเทศเขตนคร
แม้นพบอาย่าปู่อยู่เป็นสุข                                           บรรเทาทุกข์ภิญโญสโมสร
จึงจะชวนบิตุเรศเสด็จจร                                            มาสถานมารดรไม่นอนใจ

               *อสุรีผีเสื้อไม่เชื่อถ้อย                               นึกว่าน้อยหรือตอแหลมาแก้ไข
แกล้งดับเดือดเงือดงดอดฤทัย                                    ทำปราศรัยเสียงหวานด้วยมารยา
ถ้าแม้นแม่เเต่แรกรู้กระนี้                                            ชนนีก็จะได้ไม่เที่ยวหา
นี่นึกแหนงเเคลงความจึงตามมา                                 ไม่โกรธาทูนหัวอย่ากลัวเลย
จะไปไหนไม่ห้ามจะตามส่ง                                        ไหนทรงฤทธิ์บิตุรงค์เล่าลูกเอ๋ย
แม่ขอพบพูดจาประสาเคย                                          แล้วทรามเชยจึงค่อยพาบิดาไป
          
               *สินสมุทรสุดฉลาดไม่อาจบอก                    ยังซ้ำหลอกลวงแม่พูดเเก้ไข
มิใช่การมารดาจะคลาไคล                                         ขอเชิญไปอยู่ในถ้ำให้สำราญ
ซึ่งจะให้ไปบอกออกมาหา                                          พระบิดาขี้ขลาดไม่อาจหาญ
พระแม่อย่าทารกรรมให้รำคาญ                                    ไม่ช้านานบิตุรงค์คงจะมา

Discussion (8)

ถ้าทำได้ คงไม่มาถามให้เสีนเวบาหรอกค่ะ เพราะทำไม่ได้มั้ยค่ะ ผู้ใหญ่ด่าว่าเด็ก อย่างโน้นอย่างนี้ เเล้วเคยเข้าใจเด็กบ้างหรือป่าวค่ะ ว่าเด็กต้องการอะไร  ถามในนี้ถือว่าได้เรียนรู้เอง ดีกว่าไปหรอกเพื่อนมั้ย?  เอาเถอะค่ะ บอกเพื่อนกูโดนด่า ถามคนอื่นที่น่าจะรู้ก็โดนด่า ไม่ใช่ไม่พยายาม  เเต่ก็ต้องเจ้าใจด้วย ว่า"คนเราไม่ได้เก่งเหมือนกันหมด มันก็ต้องมีคนที่ไม่เจ้าใจเป็นธรรมดาเเหละค่ะ"
ช่วยแปลให้หน่อยครับ พระฟังคำสำราญสำเร็จคิด จึงว่าผิดสายสมรหาสอนไม่ ตำรานั้นแต่ครั้งตั้งเมรุไกร ว่าถ้าใครฝันร้ายจะวายปราณ * ให้ไปอยู่ผู้เดียวที่ตีนเขา แล้วอดข้าวอดปลากระยาหาร ถ้วนสามคืนสามวันจะบันดาล ให้สำราญรอดตายสบายใจ ฯ * ฝ่ายว่านางผีเสื้อก็เชื่อถือ คิดว่าชื่อสจริตพิสมัย จึงตอบว่าถ้ากระนั้นฉันจะไป อยู่เขาใหญ่ในป่าพนาวัน พระโฉมยงจงอยู่ในคูหา เลี้ยงรักษาลูกน้อยคอยหม่อมฉัน จะอดใจให้เหมือนคำที่รำพรรณ ถ้วนสามวันก็จะมาอย่าอาวรณ์ แล้ววันทาลาองค์พระทรงโฉม ปลอบประโลมลูกแก้วแล้วสั่งสอน อย่าแข็งนักรักตัวกลัวบิดร แม้นไม่นอนมารดาจะมาตี ฯ สินสมุทรสุดแสนสงสารแม่ ด้วยรู้แน่ว่าบิดาจะพาหนี ให้ห่วงหลังกังวลด้วยชนนี เจ้าโศกีกราบก้มบังคมคัล บิดาดูรู้แจ้งจึงแกล้งห้าม จะวอนตามเขาไปไยในไพรสัณฑ์ อยู่เป่าปีตีเกราะเสนาะครัน แล้วรับขวัญลูกน้อยกลอยฤไทย
 แปลจากบทกลอน ให้เป็นร้อยแก้วหรือคะน้องหนู ? ดูแล้วเป็นการบ้านที่ไม่ยากเลยนะคะ 
เอาการบ้านที่ตัวเองควรจะทำ เพื่อพัฒนาความรู้ มาใช้แรงงานผู้ใหญ่แบบนี้ ไม่น่ารักเลยค่ะ แล้วจะเรียนจบได้ยังไงคะ ถ้าต่อไปการบ้านจะยากกว่านี้

ไม่แปลกใจที่เด็กไทยสมัยนี้ ใช้ภาษาได้วิบัติมาก ทั้งภาษาพูดและภาษาเขียน ร เรือ ล ลิง หรือคำควบกล้ำก็พูดไม่ชัด เพราะไม่รู้รากศัพท์ ไม่รู้ความหมายของคำ เนื่องมาจากไม่ยอมทำการบ้านเองแบบนี้ซินะ

สาวๆในจีบัน ก็ไม่ควรส่งเสริมอะไรในทางผิดๆนะคะ 
เข้าใจว่าเป็นการบ้าน แล้วก็มีคนใจดีมาช่วยน้องทำ แต่น้องควรทำด้วยตัวเองนะคะ มันไม่ได้ยาก ไม่ฝึกทำเอง เมื่อไหร่จะทำเป็นค่ะ รอแต่คนอื่นมาช่วยเหรอค่ะ
 และแล้วเด็กไทยก็ไม่ต้องทำการบ้านเองอีกต่อไป