All About My Head จากผมดำสู่ผมสีขาว ภาค 2 ฝันที่เป็นจริง

หลังจากได้ผมทองมาก็ถามว่าชอบไหมก็ชอบค่ะ รู้สึกว่า ได้เปลี่ยนตัวเองบ้างมีก็ดีเหมือนกันนะ แม้พ่อจะเรียกว่า "ลิงแสม" แต่ก็ไม่เป็นไรคะ พลอยพักผมได้สักพักใหญ่ๆ ประมาณเกือบ 2 เดือนเห็นจะได้ ได้ถ่ายรูปเก็บไว้จนพอใจแล้วก็ตัดสินใจว่าจะไปทำผมสีขาวสักที

มาถึงร้านค่ะ ก็ตั้งใจว่าได้แน่แล้วเพราะไปคอนเฟิร์มกับช่างไว้
ซึ่งช่างก็เป็นคนเดิมค่ะกับที่ทำผมครั้งที่ 2 3 และ 4 และช่างก็บอกว่าเตรียมสีผมที่พลอยอยากได้ไว้ให้แล้ว ซึ่งก็ตั้งความหวังไว้มาก ว่ามันจะออกมาขาวๆเงินๆ เอากล้องไปตั้งไปถ่ายเลย กะว่าจะเอามาลงบล็อค เป็นห่วงเรื่องการทำสีบ่อยๆ ตั้งใจว่า จะทำรอบนี้เป็นครั้งสุดท้ายแล้วเพราะสงสารหนังหัวที่ต้องกัดอยู่เรื่อยๆ

รอบนี้ช่างผสมครีมฟอกแรงกว่าเดิม ถือว่าแรงมากอาจทำใ้ห้ผมเสียสุดๆทีเดียวแต่พลอยคิดว่าถ้าครั้งนี้ครั้งสุดท้ายแล้วก็ยังพอบำรุงได้ ซึ่งที่ผ่านมาผมพลอยทำสีมาขนาดนั้นจนเป็นทองซีดๆแล้ว ก็ยังไม่ถึงกะแห้งกรอบ รู้สึกโชคดีที่เป็นคนพื้นฐานผมดี เพราะหลายๆคนเคยบอกว่าทำสีขนาดพลอย ผมขาดไปนานแล้ว พอกัดออกมาก็คิดว่าโอ้...... มันใกล้แล้วนะ เกือบขาวแล้ว แต่มันก็ยังเหลืองๆอยู่ รอลงสีมันคงจะขาวขึ้นนะ ปลายยังเข้มๆอยู่เทียบกับด้านบน

เพราะผมข้างล่างแก่กว่า ตรงส่วนที่ติดโคนเนี่ย เป็นผมใหม่สีจะติดง่ายกว่าปลายค่ะ

ตอนกัดก็ว่าแสบแล้ว แต่ตอนลงสีแสบกว่าหลายเท่า แสบจนน้ำตาเล็ด แล้วการกัดผมเนี่ย ทำลายหนังศรีษะด้วยนะคะ ช่างก็ไม่รู้เห็นหนังหัวเราเป็นอะไร ถูแล้วถูอีกกลัวโคนดำที่ออกมาใหม่ไม่เข้ากับสีข้างล่าง พลอยน้ำตาเล็ดเลย ตอนลงสีเป็นอะไรที่แย่มาก น้ำตาจะไหล ปกติพลอยเป็นคนความอดทนต่อความเจ็บสูงมาก ยอมรับเลยว่า ครั้งนั้นมันเกินจะรับไหวจริงๆ มือนี่กำขากล้องแน่นเลย แต่ด้วยความว่าอยู่ต่างจังหวัด ไม่รู้จักร้านอื่นแล้วไม่มีที่ๆคิดว่าทำได้แล้ว เลยไว้ใจร้านนี้ให้ทำ เพราะคิดว่ายังไงเป็นระดับอาจารย์แล้วน่าจะทำได้

เสร็จแล้วก็ออกมาแบบที่เห็น คิดในใจว่าถ้าสระออกมันจะออกสีขาวๆไหมนะ เพราะสีที่บอกไว้คือบรอนซ์เงิน ขาวสุดเลย ไม่ใช่สีเทา พลอยเคยบอกให้เขาผสมสีฟ้าลงไปฆ่าสีเหลืองด้วยแต่เขาคงใส่ในบริมาณที่มากไป รู้สึกเหมือนคนแก่มากกว่าสีขาวที่คิดว่าจะได้

ช่างให้อบไอน้ำต่อ บำรุงเส้นผม พลอยคิดในใจแล้วว่าถ้าอบไอน้ำสีต้องเข้มขึ้นแน่ ผม ณ จุดนั้นแห้งมาก ถึงกับแข็งๆ แต่ก็ำทำใจดีสู้เสือ เพราะร้านนี้เคยสีไม่พอแล้วก็ผสมสีอมทองให้พลอยมาแทนมาแล้วรอบนึงในรูปบนสุด นับจากซ้ายรูปที่ 4 เขาไม่น่าจะผิดพลาดอีก เพราะผมเรา มันก็มีค่ากับเรามาก

ที่หงุดหงิดอีกอย่างคือ มีคนมาก่อนหน้าเรา 1 คนแต่เรานัดเวลาไว้แล้ว ต้องมานั่งรออีกร่วม 2 ชั่วโมงกว่าจะได้ทำเพราะคนที่มาก่อนหน้าเราทำหลายอย่าง จนความตื่นเต้นมันเริ่มหมดไป

ขอไม่บอกชื่อร้านแล้วกัน สำหรับหัวสีเทานี้

และนี่คือผลที่ได้จากการทำสี รู้สึกทันทีคือ ผิดหวังอีกแล้ว และอนาคตจะเป็นอย่างไร ถ้าต้องผูกชะตาเส้นผมที่แสนรักไว้กับร้านนี้ ไม่ได้จะประนามอะไรแต่พลอยเองก็ทนไม่ได้กับการไม่เอาใจใสู่ลูกค้าของเขาเท่าที่ควร และพลอยก็เป็นบิวตี้บล็อคเกอร์คนนึง ภาพลักษณ์ก็สำคัญกับเราพอสมควร ถามว่าสวยไหม ชอบไหม ก็ต้องตอบว่าสีนี้ก็สวย แต่ไม่ชอบ!! เพราะมันไม่ใช่สีที่เราอยากได้เลย ในใจร้องไห้แล้วคือพูดไม่ออกจริงๆแม้ว่าค่าทำจะแสนถูกไม่ถึง 2000 แต่ความเสียใจมันมากกว่านั้น เพราะผมเราก็เสียแล้วด้วย โอกาสที่มันจะกลับมาก่อนจะกัดรอบสุดท้ายมันคงจะยากมาก

นี่คือเสร็จสมบูรณ์แล้ว พูดไม่ออกเลยแต่ก็ฝืนยิ้มเพราะไม่รู้ว่าใครจะทำให้พลอยได้อีก

ดูในรูปมันเหมือนจะดีใช่ไหมคะ แต่ของจริงมันเหมือนคนแ่ก่ ถ้าคนไม่เซลฟ์เท่าพลอย คงต้องใส่วิกเลยทีเดียว บางคนอาจจะถามว่าทำขนาดนี้แล้ว จะไปเครียดอะไรอีก ต้องบอกเลยว่าเครียดมากถึงมากที่สุดตั้งแต่ทำผมมา ในชีวิตนี้ เพราะกว่าจะได้ขนาดนี้มันเหนื่อยจริงๆ ด้วยความว่าเป็นคนผมยาวเร็ว

ปะป๊าพลอยบอกว่า คิดไว้แล้วว่าพลอยต้องผิดหวัง เพราะดูแล้วเขาไม่โปร พอ จะทำสีที่พลอยต้องการแล้วต้องเสียเวลานั่งเป็นวันๆ จริงๆถ้าแพงกว่านี้แล้วทำออกมาได้อย่างที่ต้องการ ก็ยังดีกว่ามานั่งเสียใจ

ตอนนี้ก็ เหมือนกับคอสเพล์ไปเลย ไม่เหมือนคนเท่าไหร่เหมือนตัวการ์ตูนอะไรสักอย่าง

กลับบ้านมาพร้อมความชอกช้ำ ปะป๊าขับรถมารับที่ร้าน แล้วก็ถามว่า รับได้ไหมลูก ณ จุดนั้น
ถ้าโดนซ้ำเติมอีกคงทนไม่ไหว จริงๆ แล้วทำวันพฤหัส ต้องใช้เวลาอีก นานเท่าไหร่จะต้องอยู่กับผมสีนี้
เพราะผมแลดูไม่พร้อมจะทำใหม่มาก มีเพื่อนๆในแฟนเพจแนะนำว่าให้เอาน้ำมะนาวผสมแล้วสระดูมันจะอ่อนลง ก็อ่อนลงจริงๆ สีหลุดออกเยอะพอสมควร แต่มันก็ยังดราม่าอยู่ที่มันออกฟ้าๆมากขึ้น อยากจะไปโกหกเด็กข้างบ้านว่า

พี่มาจากดาวอังคารนะ .......... ช่วยซ่อมยานให้พี่หน่อย

ถ้าถ่ายในร่มที่มีแสงมากๆสีก็จะเป็นแบบนี้ ปะป๊าปลอบใจว่า "อยู่กับมันไปสักเดือนก็ได้ คิดดูสิว่าใครจะเคยมีผมสีนี้บ้าง ก็ถ่ายรูปไว้ดูเยอะๆ" พยายามทำใจให้สบายแต่มันก็ยากจริงๆ

จริงๆความดราม่าไม่ได้เป็นเพราะว่ามีผมสีนี้

แต่ความดราม่าคือ ความผิดหวังที่ไม่ได้สีผมที่อยากได้ เพราะก็อดทนมานานแล้ว มันน่าจะถึงเวลาแล้ว แต่มันก็ยังไม่ได้สักที

ถ่ายในที่มืดก็จะเป็นแบบนี้
ถ้าไม่แต่งหน้าไม่ต้องพูดถึง เหมือนคุณป้าแก่ๆ  อายุสัก 60 ปี ถ้ามองไกลๆ
ถ้าผมสั้นมันก็จะเท่ห์มาก อย่าถามว่ามีคนมองไหม มองตั้งแต่หัวถนน ยันท้ายถนน เดินไปไหนมาไหนมองหมด จนชินชา

พยายามสลัดความคิดในเรื่องประหลาดออกไปแ่ต่ก็ถึงขั้นกับ กินไม่ได้นอนไม่หลับ พยายามคิดหาทางออก เพราะพลอยย้ายมาอยู่ อุดร 1 ปีแล้ว ไม่ค่อยรู้ัจักใครเลยไม่รู้ว่าใครจะแนะนำได้ในเรืองแบบนี้ เพราะน่าจะต้องมีความรู้จริงๆ เลยจัดการแนบรูปใน คห. ที่ 9 บากหน้าส่งข้อความไปหาอารจารย์ มา์ร์ค ทาวิน   ที่พี่ๆบล็อคเกอร์เคยไปทำสีผมดู คิดว่ายังไงอาจารย์คงช่วยตอบพลอยได้ เพราะพลอยเป็นกังวลสุดๆ ในที่สุดทีมงานก็เรียนเรื่องกับอาจารย์ให้ตอบพลอยมา ทำให้พลอยสบายใจขึ้นมาก ว่ามันยังแก้ได้ ยังมีทางออก ไม่งั้นคงได้ใส่ิวิก 

เพราะฉะนั้นต้องขอขอบคุณอาจารย์มากๆที่สละเวลามาตอบคำถามพลอยซึ้งค่ะ

และพลอยมีงานเวิร์คช็อปที่ กทม ของลาเนจ พลอยก็ไม่อยากไปในสภาพนี้เพราะเด็จแม่รับไม่ได้แน่นอน

เย็นวันนั้นหลังได้คำตอบจากอาจารย์มาร์ค ซึ่งเป็นวันที่ 2 ที่มีผมสีนี้ ก็เจอกับลูกศิษย์ที่คุณพ่อเคยสอนภาษาอังกฤษให้ มากินข้าวที่ร้านที่บ้าน ก็เลยไปนั่งคุย กับพี่เดียร์ พี่เดียร์มีร้านรองเท้าอยู่ีที่ UD town รู้จักคนเยอะ เขาเลยถามพลอยว่าเป็นอะไรยังไงบ้าง พลอยก็บ่นเรื่องผมให้ฟัง พลอยก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้พี่เดียร์ฟัง พี่เดียร์ก็บอกว่า รู้จักกับช่างเก่งมากๆคนนึง ร้านชื่อ A1 พี่เดียร์สนิทกับเจ้าของร้านเดี๋ยวจะพาไปทำเพราะ พี่หญิงเจ้าของร้านก็เคยไปเรียนทำผมที่เมืองนอกมาน่าจะแก้ให้ได้

พลอยได้ยินนี่ หัวใจเต้นเลย ดีใจมากกกก เพราะพลอยขึ้นไปกทม ก็คงไม่มีเวลาไปทำผมกับอ. มาร์คอีกอย่างเป็นคนผมยาวเร็วมาก ต้องมีการทำโคนใหม่แน่นอน แล้วก็คงไม่ได้ไป กทม บ่อยๆ อย่างน้อยมีร้านโปรๆแบบนี้ ถ้าแพงก็ต้องสู้หละเพราะทนไม่ไหวแล้วกับหัวสีนี้พี่เดียร์เลยพาไปนัดพี่หญิง ที่ร้านที่บ้านพี่หญิง (ช่าง) ว่าจะแก้ได้ไหมมาทำวันไหนดูจากอุปกรณ์บลาๆๆ และทุกอย่างในร้านแล้วและประสบการณ์พลอยคิดว่าคนนี้ต้องช่วยพลอยได้แน่นอน เลยนัดวันกัน

เมื่อรู้เช่นนั้นแล้วก็สามารถออกสื่อได้ เริ่มมีหน้าออกไปสู้ "โลกภายนอก"
ไปกินข้าวกับพี่สาวแบบไม่แคร์สื่อเข้าร้าน นิกุยะคนมองทั้งร้าน  แต่ ก็หาแคร์ไม่

พอถึงวันนัด ก็ไม่กี่วันหรอกค่ะหลังจากทำมาแต่ด้วยว่า เวลาก็ไม่ค่อยจะมี ก็เลยทำเลย ปริ๊นสีที่อยากได้มาให้พี่หญิงร้าน A1 ดู ว่าอยากได้แบบนี้ ปกติร้านเขาจะอยู่บนห้างเซ็นทรัล แต่ตอนพลอยไปทำเนี่ย ห้างปิดปรับปรุงเขาเลยมาทำที่บ้าน สำหรับลูกค้า VIP ที่เป็นขาประจำ พลอยก็ไม่เคยประจำกะเขาหรอกค่ะ มาถึงได้เพราะพี่เดียร์รู้จัก

ไปถึงแต่เช้า 9 โมง ช่างยังไม่ทันได้แต่งตัวเลย ต้องมาทำผมให้เรา ขออภัยจริงๆที่โพสตั้งแต่ตอนยังไม่แต่งหน้าไว้ แหะๆๆ ไปถึงก็สระผมเลยค่ะ ของที่ร้านเขาก็ของรอลิอัล ใช้ของอย่างดีสระให้แบบ มันช่างต่างกันมากกับสิ่งที่ผ่านมา
แล้วก็ไม่ต้องมานั่งรอ เมื่อไหร่หนอฉันจะได้ทำ เพราะลำพังเวลาทำสีผมมันก็นานอยู่แล้ว

เกิดอาการคันหู ไม่ใช่น้องจ๊ะ นะคะ
คือ เรื่องปกติเวลาทำสีผมเราจะเกิดอาการคันหูปกติ เขาเลยเอาสำลีมารองหูให้

เสร็จแล้วค่ะ 1 รอบ ณ จุดนี้มีความสุขมาก เจอกับช่างที่บอกว่าทำได้แต่ทำไม่ได้มานาน รู้สึกเฟล พอเห็นได้ผมสีนี้ก็มีความสุขมาก กะว่าเสร็จแล้ว แต่พี่หญิงบอก ยัง ยังไม่ให้กลับ.......... ปลายยังไม่เท่ากัน ต้องทำอีกรอบ T_T เดี๋ยวจะสวยไม่เสร็จ

จัดการ ใส่ inner ผม 3 หลอด ให้ผมแข็งแรงขึ้นเพราะผมพลอยอ่อนแอมาก
พลอยก็ไม่รู้หรอกว่ามันคืออะไรแต่รู้ว่าต้องใส่

พี่หญิงบ่นว่านี่ถ้าถึงมือพี่หญิงเร็วกว่านี้ผมก็คงไม่เสียขนาดนี้ แล้วก็จะได้สีนี้ในเวลาไม่กี่ครั้ง
เพราะตอนมาถึงนี่ก็ผมเสียมากแล้วพรุนเลย

พี่หญิงก็จัดการทำตามวิธีการ ห่อฟรอยด์ไว้ พลอยก็ไม่รู้เหมือนกันว่าวิธีเป็นยังไง
รอสวยอย่างเดียว ให้พี่เดียร์ถ่ายรูปให้

ด้วยความว่าผมเสียมากแล้ว เวลาเปียก มันจะยิ่งอ่อนแอ นี่คือผมที่หลุดขาดออกมา
ไม่ได้เพราะทำสีนี้หรอกค่ะ คือมันเสีย สะสม พลอยพลาดอย่างนึงคือ
ก่อนหน้าที่จะทำผมสีนี้ไม่ควรไปสไลด์มันออกเลย เพราะผมพลอยจริงๆหนามาก ต่อให้มันขาด
มันก็ยังต้องหนากว่านี้อยู่ แต่ร้านที่แล้วเขาทำไม่เป็น ออกมาเป็นท่อนๆเลยต้องให้อีกร้านแถวบ้านแก้ให้
ทำขั้นตรงกลางให้ไม่งั้นก็ป่องแต่ด้านบน

เสร็จแล้วก็ทำสปาผมค่ะ เขาบอกไม่ทำไม่ได้ ผมเสียสุดๆแล้ว ทำร้านเขาแล้วต้องซ่อมเขาด้วย รู้สึกผิดกับผมตัวเอง แต่ก็รู้สึกไม่ดีถ้าจะหยุดตั้งแต่ครั้งที่แล้ว

   
คเป็นอันเสร็จเรียบร้อยค่ะ พี่หญิงดัดลอนให้ก่อนกลับบ้าน เสร็จราวๆ 4 โมงเย็น สีปลายใกล้เคียงกับโคนขึ้นเยอะมาก ต้องยอมรับจริงๆคะว่าเขาเนี๊ยบ
จุดนี้ฝันของพลอยก็เป็นจริงแล้วทีเดียว

ฟินนนนนน
ขอบคุณพี่หญิง A1 hair salon จริงๆ
https://www.a1hairsalon.com/


หลายๆคนขับรถข้ามจังหวัดมาทำผมร้านนี้เลยโดยเฉพาะ ตอนแรกพลอยก็งงเหมือนกันว่าขนาดนั้นเลยเหรอ แต่หลังจากไปทำหลายๆครั้งแล้วก็ยอมรับจริงๆว่า ถึงไกลเขาก็มากันเพราะบริการดีมาก ใช้ของอย่างดีแล้วก็ฝีมือดี ไฮโซวในอุดรเป็นลูกค้าประจำร้านนี้เยอะมาก

หมดไป 5100 ลดแล้วจากราคาเต็มเพราะแก้สีผมด้วย แล้วทำอีกรอบ เป็น 2 รอบ สปาผม 1 รอบ อินเนอร์อีก 3 หลอด  แต่ไม่ผิดหวังเลย ดีใจมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

ด้วยความที่ทราบว่า สีผมออกขาวๆนี้อยู่ได้ไม่นานก็เลยบ้าถ่ายรูปสุดๆ เก็บไว้เป็นที่ระลึกยามแก่ไป บางคนว่าประหลาดแต่พลอยมีความสุข ความคิดเห็น่ส่วนตัว

พลอยคิดว่าคนเรามีความฝันทุกคน หลายๆคนอยากตามความฝัน
แต่ความฝันหลายๆคนก็ติดอยู่แค่คำว่า "ค่านิยมทางสังคม"
หากตัดในเรื่องนี้ออกไปได้ พลอยว่าเราทำตามความฝันได้ทุกอย่างแหละ

เวลาถ่ายรีิวิว ความรู้สึกมันเปลี่ยนไปเลย โทนการแต่งหน้าก็เปลี่ยนไปด้วย คือสามารถใช้สีเข้มได้ แบบไม่ต้องกลัวน่ากลัวเพราะถ้าไม่เข้มจะซีด แต่เป็นสีผมที่ ไม่แต่งหน้าก็ดูโอเค รู้สึกเหมือนฝรั่งในบางที
พี่ท็อฟฟีเห็นพลอยครั้งแรก บอกว่านึกว่าฝรั่งซะอีก

เห็นได้ชัดว่าดูขาวขึ้นจากปกติมาก รู้สึกว่าสีผมมีอิทธิพลจริงๆกับสีผิวคนเรา
ถ่ายรูปมันเกือบทุกวันหละคะเพราะรู้ตัวว่าผมยาวเร็วมาก

รู้สึกว่าทำผมง่ายสุดๆ มีความสุขเวลาถ่ายรูป คนมองไหม???
คำตอบเดิม แต่อย่าได้แคร์ บางคนคิดว่าพลอยเป็นคนบ้าด้วยซ้ำหละ

แต่พ่อพลอยกับครอบครัว เป็นคนที่ไม่แคร์ บ้านทางพ่อค่อนข้างหัวสมัยใหม่
ไม่มีใครว่าอะไรไม่มีใครอายที่ต้องเดินกับคนสีหัวประหลาดแบบพลอย
(หรือว่าอายแล้วเขาไม่บอกเราหว่า)

ตอนทำเป็นฤดูหนาวพอดีพลอยว่า เป็นสีที่เหมาะจะแต่งตัวโทนเมืองหนาวจริงๆ



อยู่มาได้ไม่นานค่ะ ผมงอก!!!!!!!!! ณ จุดนี้ ไม่สามารถเข้าร้านทำผมทั่วไปได้อีก ต้องสระเอง ผมอ่อนแอมาก ต้องรอให้แห้งก่อนแล้วค่อยหวี

เลยอันเชิญตัวเองไปให้พี่หญิง ทำโคนให้อีกครั้ง เพราะไม่ไว้ใจให้คนอื่นทำ
จริงๆจังๆ มาถึงจุดนี้แล้วรู้สึกว่าเสี่ยงไม่ได้อีก

ก็กลับมาหลั่นล๊าอีก

โดยปกติแล้วผมคนเอเชียมันต้องอมเหลืองอยู่แล้วอะนะคะ ทำเสร็จก็ถ่ายรูปเก็บไว้
ตอนนี้ผมก็เริ่มขาดเยอะแล้วหละเพราะแม้จะทรีตเมนท์ทุกครั้งหลังสระ วิตามิน ทุกอย่างที่มี ประโคมมันเข้าไป!!

ด้วยความไม่รู้จักพอของพลอย อยากให้มันขาวขึ้นอีก!!! ให้มันอมเทาๆ ก็มีคนแนะนำมาว่าสิ่งนี้ช่วยได้ ตอนแรกพลอยก็รู้จักอยู่ค่ะ แต่ไม่ัชัวร์และต้องการของที่พร้อมส่งเลย ก็เลยสั่งมาสอง ถามเจ้าของร้านแล้วเขาบอกว่ามันไม่กัด มันเป็นโทนเนอร์ ทำให้สีเหลืองดร็อปลง ใช้มือเปล่าจับได้ เป็นของอเมริกาที่เด็กพังค์เขาใช้กัน มีหลายๆสี

พลอยใช้สี virgin snow   สรุปว่าผมพลอยเหลือน้อยได้ใช้แค่กระปุกเดียว
อีกกระปุกนอนเล่นอยู่บ้าน ยังไม่รู้เลยว่าจะเอาไปทำอะไร

ด้ีวยความไม่ชัวร์.............. ว่ามันจะได้ผล แต่ก็สั่งมาแล้วอะนะ ก็เลยลองกับผมที่มันหลุดออกมาติดหวีอยู่ก่อน ปรากฎว่าขาวกว่าผมตอนนี้ค่ะ เลยตัดสินใจลอง

ทำเอง ทิ้งไว้ครึ่งชั่วโมง ล้างออก มันลื่นๆ

รู้สึกว่าข้างบนอมเทากว่าเดิม เริศอยู่ค่ะ ผมไม่เสียด้วย ทำให้ขาวเงินๆได้พอสมควร

พอผมขาวแล้วชอบชุดสีเข้มมาก มันตัดกันดีสุดๆ ข้อดีของการผมขาวคือ
1. ใส่ชุดสีอะไรก็ได้
2. หัวเน่าก็ไม่มีใครรู้
3. ถ้ามีรังแคก็มองไม่เห็น.......
4. หน้าดูสว่างไบรท์มาก

ปหลั่นล๊ากับเพื่อนที่ กทม หลังเวิร์คช็อปกับ PUPA แ่ต่งตัวไปเที่ยว เพื่อนได้ยินว่า ผู้ชายที่เดินผ่านบอกว่า นางฟ้า เลยพูดกับเพื่อนว่า เขาหมายถึงรูปปั้นนางฟ้าที่อยู่ชั้นล่างปะเอวา  ไปตึกต้นสน พนักงานด้านล่าง คนที่เิดินผ่าน พูดว่าตุ๊กตาเดินได้ ...... น่ารักจัง -_-'' อันนี้ได้ยินมานะคะ แต่ใส่เสื้อแบบนี้เดินใน กทม มันก็ร้อนทรหดมาก ดีที่มัดผมไปไม่งั้นตายแน่ๆ

ไปกินซูชิที่ดิจิตอลเกทเวย์ปกติไปกินประจำ เล่นเอาคนทำซูชิงงเลย ว่า ครั้งที่แล้วยัยนี่ผมดำไม่ใช่เหรอ เขาดูสงสัยมากว่าใช่คนเดียวกันไหม

ทำผมสีนี้ราวๆ 3 เดือนได้ค่ะ หลังจากนั้นก็ตัดสินใจว่า คงต้องหยุดทำแล้วเพราะว่า
กัดผมไปเรื่อยๆมันคงไม่ดีกับหนังหัวเท่าไหร่ กลัวเ็ป็นมะเร็งด้วย

อยากให้ผมที่งอกออกมาใหม่เป็นสีขาวมากกกกกกกกกกกกกกกกก แต่มันฝืนกรรมพันธ์ไม่ได้ก็
เอาเป็นว่า ถือว่าถึงเส้นชัยแล้วละกันค่ะ มีความสุขกับสิ่งที่ได้ทำ ได้ถ่ายรูปเก็บไว้ว่า ครั้งนึงนะ
ตอนอายุ 24 ชั้นเคยผมสีขาวด้วย และก็รู้สึกว่า มันเข้ากับตัวเองมาก
ต้องขอบคุณทุกคนที่ีมีส่วนร่วมช่วยให้ความฝันนี้เป็นจริงค่ะ

พลอยได้ทำในฮาวทูลุ๊คแปลกๆที่อยากทำ สามารถเปิดโคนผมได้ เพราะใส่วิกมันก็ไม่เหมือนผมจริงอยู่แล้ว
จริงๆแล้วพลอยรักผมมาก แต่คิดว่า ถ้าเวลามันผ่านไปมันไม่สามารถหวนกลับมาได้อีกแล้ว
การตัดสินใจทำครั้งนี้เปลี่ยนแปลงชีวิตเรียบๆของพลอยไปมาก ได้เจอกับอะไรแปลกๆ ทั้งดีและไม่ดี

อย่างน้อยที่สุดคือการได้แชร์ประสบการณ์การทำผมอันยาวนานครั้งนี้่ว่ามันเป็นยังไงบ้างเจออะไรมา
ต้องขอบคุณทุกคนที่กระทู้แห่งนี้ที่เป็นกำลังใจให้เพื่อนๆในแฟนเพจ ญาติๆ และคุณแม่ที่
เป็นคนหัวโบราณมากแต่ทำใจยอมรับได้ในเวลาที่พลอยหัวขาวที่สุด ซึ่งแม่ไม่น่าจะรับได้เลย
แต่ก็ ผ่านจุดนั้นมาแล้วพลอยเรียนจบแล้วก่อนที่จะทำสีผมนี้ค่ะ เด็กๆคนไหนอยากทำ

ถ้าติดตามแฟนเพจพลอยจะทราบว่าตอนนี้พลอยเปลี่ยนสีผมเป็นสีเข้มแล้วนะคะ เพราะเหตุผลคอมเมนท์บน

ถ้าถามว่า ชอบสีไหนมากกว่าตั้งแต่ทำมาพลอยก็ขอตอบว่า สีขาวและดำเท่ากัน พลอยชอบทั้งสองแบบ ยังไงขาวดำมันเป็นสีที่เข้าไ้ด้กับทุกสี พลอยคิดว่า ที่พลอยเจอมาคงเป็นข้อมูลให้เพื่อนๆได้ แล้วก็ ก่อนจะเข้าร้านทำสีผม หรือตัดสินใจกับผมอะไรทุกครั้ง ต้องศึกษาข้อมูล ศึกษาร้านให้ดีก่อน เพราะขนาดพลอยเองศึกษาก่อนทำมาพอสมควรแล้วยังมีพลาด ดราม่า เสียใจ บลาๆๆๆ ได้ขนาด ย้ำแล้วย้ำอีกว่าอยากได้สีแบบไหนก็ยังไม่ได้ ต้องมานั่งแก้สิ่งที่พลาดไปแล้ว

ควรจะบอกในสิ่งที่เราต้องการก่อน การทำผมกับช่าง ควรจะต้องเลือกนิดนึง หา่ช่างที่ไว้ใจได้ บางครั้งการที่เสียเงินน้อย ราคาถูกเข้าว่าก็ใช่จะดี พลอยเองไม่ใช่คนสิ้นเปลือง แต่เห็นแล้วว่า การลงทุนความสวยก็ควรจะลงทุนให้ถูกที่ถูกเวลา บางคนหลับไปเงยหน้าขึ้นมา ผมหายไปครึงหัว จะมาโวยวายทีหลังก็ลำบาก ดังนั้นควรจะมองกระจกตลอด บอกสิ่งที่เราต้องการ แล้วจะออกมาดี ช่างที่ดีก็จะสามารถทำให้เราสวยได้สมใจ
ถ้าคิดจะทำแล้วก็ต้องทำใจให้ได้กับการที่คนอื่นพูดถึงไม่ว่าจะดีหรือไม่ดี ต้องเซลฟ์พอสมควร

นี่ก็คือความฝันน้อยๆของผู้หญิงตัวไม่น้อยแบบพลอย หวังว่าเพื่อนๆจะชอบการแชร์ครั้งนี้
รูปนี้ถ่ายวันสุดท้ายก่อนจะเปลี่ยนสีผมเป็นสีน้ำตาลเข้ม


ท้ายทีุ่สุดก็จะเขียนในไดอารี่แล้วแปะรูปลงไปว่า


"กาลครั้งหนึ่ง ฉันเคยผมสีขาวด้วยหละ"